15
Van den Berg had veel aandacht
voor details en voor de eisen van het
gebruik. Zo liet hij in het stadhuis
een lift bouwen, niet met een houten,
maar met een marmeren bekleding.
Hout zou mooi geweest zijn, in over
eenstemming met de bekleding van
de deuren. Maar, meent hij, rolstoel
rijders maken krassen op het hout,
en dat is helemaal niet zo mooi. Het
marmer maakt overigens indruk: het
domineert niet, valt ook niet uit de
toon en is in overeenstemming met
de deftige enjojjrage. In de gardero
be liet Van den Berg doffe witte te
geltjes aanbrengen. Die moesten uit
Engeland komen, in Nederland zag
hij alleen glimmende tegels, 'en daar
heb ik een hekel aan.'
Groothoofdspoort
De imposante Groothoofdspoort be
reiken we aan het einde van een
wandeling langs de Nieuwe Haven
en de Wolwevershaven. In de nog
steeds kletterende regen passeren
we tal van woonhuizen die hij geres
taureerd heeft. Wat heeft Nederland
toch een vreselijk klimaat en wat is
Dordrecht toch een mooie stad!
vervolg van pagina 4
tauratie- en conservatieprojecten,
die een bijdrage leveren aan het be
houd van het architectonisch erfgoed
in Europa. Het prijzenfestijn wordt
mogelijk gemaakt door American
Express.
Er zijn dit jaar 36 diploma's toege
kend aan projecten in 14 landen. Ze
ven projecten kregen een Zilveren
Medaille.
Een ging er naar Keulen, waar de
De Groothoofdspoort dus. Eens de
entree van de stad, op deze winderi
ge plek met rechts de Merwede en
links de Oude Maas. Oorspronkelijk
stamt hij uit 1450. In de zestiende
eeuw, toen de stad goed boerde,
werden voor de middeleeuwse mu
ren de huidige, rijkere gevels ge
plaatst. In 1692 beging men de fout
het hoge dak en de toren te vervan
gen door een veel te zware achtkan
te koepel en een plat dak. Van den
Berg werd met de opdracht tot res
tauratie geconfronteerd toen het ge
bouw op instorten stond. Bovendien
was het in de loop der jaren drama
tisch verzakt. Wat deed hij? Hij liet het
gebouw opvijzelen en op palen zet
ten. Het werk werd voltooid in 1975,
sinds dat jaar rijst de poort nu een
volle meter hoger op dan voorheen.
Statenzaal
Tenslotte komen we bij het gebouw
van de Statenzaal. De zaal zelf is
een sobere ruimte waar de geur van
de geschiedenis nog is blijven han
gen. 'Deze ruimte is van eminent
historisch belang geweest voor het
ontstaan van de Staat der Nederlan-
grootste watertoren van Europa
werd verbouwd tot hotel. De Entre
pot-pakhuizen dateren uit de periode
1708-1829. In het bouwplan werd
het bestaande bouwvolume maxi
maal benut terwijl toch het histori
sche karakter van de pakhuizen zo
veel mogelijk is gerespecteerd. Van
Stigt toonde aan, dat het niet nodig
was het achterste stuk van de ruim
40 meter diepe pakhuizen te slopen.
Hij 'zaagde' uit de bovenste ver
diepingen een flinke hap om zo aan
den,' zegt Van den Berg plechtig. 'In
1572 werden hier de koppen bij el
kaar gestoken door een aantal voor
aanstaande steden in Holland om
het verzet tegen de Spanjaarden
daadwerkelijk inhoud te geven.
Daarna heeft dit klooster allerlei an
dere bestemmingen gehad, het was
laatstelijk in gebruik als gymzaal van
de scholen in de buurt. Men heeft
ooit de ramen gemoderniseerd. Wij
hebben echter gespeurd naar antie
ke gegevens voor de kruiskozijnen
van weleer zoals u ze nu ook weer
aantreft. Het geluk was met ons in
die zin dat we een half kozijn hebben
gevonden, dat ons in staat stelde om
tot een reconstructie van de auten-
tieke situatie te komen.'
Ingenieur Van den Berg, door
Hans Bollebakker, lid van de provin
ciale Heemschut-commissie voor
Zuid-Holland 'een van de tien topres-
taurateurs van Nederland' genoemd,
heeft in zijn loopbaan ook menige
gevel laten inpakken en verplaatsen.
Niet steentje voor steentje, maar in
zijn geheel. Dan kwamen er bezwa
ren, want steentje voor steentje in
pakken was 2000 gulden goedkoper.
'Maar het gaat om de autenticiteit,'
zegt hij. 'Kijk, je moet een monument
laten staan waar het staat, laten we
daarover geen misverstand bestaan.
Maar als dat nou niet gebeurt, als
het monument ergens weg moet,
dan weet ik wel waarvoor ik kies.'
Monumentenzorg nu geen
prioriteit
Proberen te redden wat er te redden
viel: dat was wel nodig in een stad,
die - Van den Berg zegt het enigs
zins verbitterd - haar eigen monu
menten niet op waarde wist en weet
te schatten. Hij houdt zijn hart vast
bij de decentralisatie van de monu
mentenzorg zoals die in Dordrecht
uitpakt. Know how is er volgens hem
weinig, prioriteiten liggen elders.
Hij vindt, dat deze eeuw über
haupt rampzalig is geweest voor de
Dordtse monumenten. 'In de oorlog
liepen ze weinig schade op. Veel
grotere schade is later veroorzaakt
door grootschalige sanerings
plannen.'
twee kanten van het complex wonin
gen te kunnen maken. In het uitge
zaagde deel ontwierp hij binnenge-
bieden voor ontsluiting en lichttoetre-
ding en als speelterrein voor kinde
ren. De hele operatie leverde uitein
delijk woningen op voor slechts
90.000 gulden per stuk. Een presta
tie. De prijs wordt uitgereikt aan wo
ningbouwvereniging De Dageraad,
die de woningen beheert.
In 1987 ontving Van Stigt voor zijn
creatie de BNA-kubus. J.K.
Prent van het Prinsenhof uit 1700 van Schoenmaker met zicht op de Statenzaal.
