Pleisterplaats van eeuwen her: De Zwaan te Oirschot J. Th. Balk 29 het a la carte restaurant in Franse stijl, waarmee de hedendaagse uit baters aan de Nederlandse culinaire weg timmeren. De Zwaan maakt deel uit van de organisatie Relais du Centre. negentien jaar geleden be traden Yvonne en Carel Heijne, 19 en 20 jaar oud, zó van de Hogere Hotelschool, het eerbiedwaardige etablissement. Zij hebben er thans zestien personeelsleden in vaste dienst. In De Zwaan hangen behalve het schilderijtje van de gastvrouwe van de kroonprins ook doeken van Oir- schotse kunstenaars, van Jan Kruy- sen die nog in de stijl van de Haagse School schilderde en van zijn zoon Anton die expressionistische boeren koppen penseelde. Vele, vele jaren geleden heeft, in de serre van deze zelfde Zwaan Anton Kruysen ons de lof gezongen van Oirschot en de pof fermuts voor ons getekend, de ken merkende Brabantse vrouwendracht. Aan de overkant rees toen nog de St. Pieter met zijn befaamde tooi van koorbanken, werk van Jan Borch- mans uit 1508 -1511. Dit rijke bezit is rondom 1940 gefotografeerd door Martin Coppens die er een boek aan heeft gewijd. In de herfst van 1944 echter kwam de kerk onder geal lieerd vuur te liggen en brandde ge heel uit. De kerk dateert uit 1462 en is een voorbeeld van de Kempische gotiek. De toren heeft al in 1558 de spits verloren. Ook hij werd in 1944 zwaar getroffen. Mag men Oirschot het mooiste Brabantse dorp noemen? Laten we er niet om strijden, het is in elk geval een van de mooiste dorpen van de provincie, met zijn gave dorpskern rondom de Markten met de grote kerk van St. Petrus Banden, op de St. Jan na de grootste en mooiste kerk van het bisdom. 'table d'höte' in De Zwaan. De landadel uit de regio mocht De Zwaan graag bezoeken, maar ook hoge geestelijken kon men er soms aantreffen. Zoals een kapelaan moest bemerken, die door de bis schop werd betrapt terwijl hij in een burgerpak een pilsje in De Zwaan vatte. Wie de hedendaagse Zwaan be treedt blijft ondanks allerlei verbou wingen niet in het ongewisse over de ouderdom van het pand waar men bij bouwactiviteiten kennelijk weinig de winkelhaak heeft gebruikt. Wan neer men aan de zijkant op het Vrijt hof óe zware kroonlijst bekijkt toont deze een lichte golving. In de gang met de Belgische vloertegels uit de vorige eeuw is in een nis een oud beeldje van St. Christoffel, de schutspatroon van de reiziger. He laas achter tralies en toen dat ook niet voldoende was - er waren gas ten die zich niet ontzagen naar het houten beeldje te prikken - is er ook nog een plaat perspex voor gezet. In de oude brouwerijkelder is nu de bar ondergebracht voor de gasten van Restaurant De Zwaan, anno 1623. En aan die Markt staat al eeuwen De Zwaandie binnen zijn witte mu ren van 1623 de gasten ontvangt. Op diezelfde plaats was al in 1501 zo weet men, een pleisterplaats, De Doelen genaamd. Daar overnachtten de familieleden van de elf kanunni ken van de collegiale kerk van St. Pieter, die hun heeroom of heerneef in de zomermaanden bezochten. Wanneer precies de naam De Zwaan aan de herberg werd verbon den is niet duidelijk. Het pand brand de in het eerste kwart van de 17de eeuw af en er voor in de plaats ver rees het hedendaagse gebouw. Er werd ook een brouwerij in gevestigd, die tot 1916 heeft dienst gedaan. In de 17de eeuw was in Oirschot een bekend heelmeester gevestigd, Arnold Fey. Hij werd geraadpleegd door patiënten uit binnen- en buiten land, die tijdelijk in De Zwaan verble ven. Fey is ooit in consult geroepen bij de moeder van koning Lodewijk X/Vin Frankrijk. In zijn Geschiedenis van de Medische Wetenschap in Ne derland vermeldt prof. dr. G. A. Lin deboom dat Fey de opening verrich te van het lijk van een Oirschotse non, waaruit later olie zou vloeien. Dat trok veel bedevaartsgangers naar het dorp. Fey is in 1679 overle den. Van 1732 tot 1916 was De Zwaan eigendom van de familie Somers. Voor Willem II tot het koningschap werd geroepen nam hij vaak deel aan jachtpartijen in het Brabantse terwijl hij in zijn geliefde Tilburg ver toefde. Bij zulke jachtpartijen werden maaltijden gehouden in De Zwaan te Oirschot. De kroonprins waardeerde in het bijzonder de wijze waarop de waardin, Johanna Christina, echtge note van Henricus Carel Somers zich van haar taak kwijtte en hij schonk haar een geschilderd portret je. Dat is heden ten dage, na enige omzwervingen, weer terug in De Zwaan en neemt er een ereplaats in. De laatste telg van het geslacht So mers, Toon, glorieerde in de jaren 1860 - 1900. Hij presideerde hoogst persoonlijk - de toen zo populaire

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1990 | | pagina 29