Van watermolen tot restaurant
21
J.H. Kruizinga
Onlangs bevatte het Belgische Staatsblad het besluit om het bekende
restaurant de Bellemolen te Essene tot nationaal monument en tot be
schermd dorpsgezicht te verklaren. Deze dubbele beloning veroorzaak
te bij de eigenaar, de heer Pierre van Ransbeecken echtgenote grote
vreugde. Het is de bekroning van het levenswerk van deze actieve kun
stenaar die van de ruïne van een eeuwenoude korenwatermolen een ex
quis restaurant heeft gemaakt.
Van Ransbeeck, die destijds naam
maakte met zijn prachtige zandtapij-
ten in Hekelgem, begon samen met
zijn vrouw en architect Yvan van
Mossevelde in 1964 met de restau
ratie van de watermolen die reeds in
1149 wordt vermeld. Toen reeds
bracht de Bellebeek vijf watermolens
tot activiteit: de Opalfen, de Ten
Berg, de Veeralfen, de Steenvoorde
en de Bellemolen. Alleen de laatst
genoemde heeft de eeuwen getrot-
De oude Bellemolen werd een vermaard restaurant
(foto J.H. Kruizinga).
seerd en is nog volop in actie. In
1106 schonken graaf Hendrik van
Leuven en Brabant en diens broer
Bodewaard de beroemde Abdij van
Affligemeen stuk grond en daarop
bouwden de monniken van de abdij
in 1149 de Bellemolen.
Levenssymfonie
De Bellemolen was een watermolen,
waarvan de molensteen via schepra
deren in beweging werd gebracht.
Hij had een tweeledig doel en deed
dienst als Stamp- en als Korenmo
len. Dat wil zeggen hij 'stampte'
(perste) uit raapzaad raapolie, ver
vaardigde uit vlaszaad lijnkoeken en
hij maalde koren tot meel. Voor zijn
tijd was hij heel modern en uit het
gehele gebied, dat tot de Abdij van
Affligem behoorde, brachten de boe
ren hun vlas en raapzaad om het in
de Bellemolen te laten bewerken. De
eigenaars voeren er wel bij en zij be
hoorden tot de gegoede ingezetenen
van het Brabantse land.
Meer dan acht eeuwen hoorde men
bij de watermolen van de Bellebeek
een wonderlijke melodie. Onstuimig
en bruisend stortte zij haar water
met onverminderde kracht neer op
het machtige raderwerk, dat met
zacht gekreun de zware molenste
nen voortstuwde in een cirkelvormi
ge kringloop. Talrijke generaties
heeft hij voorzien van het dagelijks
brood en de naarstige molenaars die
hier van vader op zoon het water
van de Bellebeek hoorden uitdeinen
tot een levenssymfonie, hebben met
gouden handschrift hun namen ge
beiteld in het dagboek van het verle
den! Maar langzamerhand deed de
wet van het verval zich gelden. Door
de gewijzigde omstandigheden vlak
na de Tweede Wereldoorlog, toen er
