m m 19 iSïLV isa vervanging door nieuwbouw. Hij zegt wel te willen vertrekken. Er is alleen nog geen vervangende woonruimte die aan zijn wensen voldoet. Restauratieplan Ongeveer twee jaar geleden heeft zich een kandidaat-bewoner gemeld bij het landgoed. Deze kandidaat heeft een horecabedrijf in Voorst. Hij wil het huis in gebruik nemen als wo ning en het achterhuis als opslag voor z'n bedrijf. Verder denkt hij over een thee-schenkerij. Hij voelt zich sterk betrokken bij de verwaarlozing van de brouwerij. Ruim een jaar geleden kreeg hij van de bewoner toegang om de gebinten op de deel te stutten. Hij heeft zelfs een restauratieplan ingediend bij de gemeente, ter waar de van circa 75.000,-. Het ge meentebestuur heeft hiervoor in prin cipe een subsidiebedrag beschik baar. Maar intussen is het verval zo sterk doorgezet dat het plan aange past moet worden. Zijn bedoeling is om straks een rietdekkersbedrijf in te schakelen voor het rieten dak. Ver der wil hij het herstelwerk zoveel mo gelijk zelf uitvoeren. Alle recente ver anderingen aan het uiterlijk worden dan ongedaan gemaakt. Juridische stappen Het landgoed speelt maar een be scheiden rol. Bij het landgoed be- «ssajï. Het sterk vervallen achterhuis (foto Abele Reitsma). treurt men de situatie, maar lijkt zich machteloos te voelen. De eigenaar zal geen onderhoud of restauratie uitvoeren, omdat men dan zou afwij ken van haar afspraken met de be woners van andere gebouwen, die hun pand wel keurig onderhouden. Het beleid van het landgoed is om oude gebouwen, evenals het natuur schoon, zoveel mogelijk te conserve- Het huis is straks een gemakkelijke prooi voor herfst- en winterweer (foto Abele Reitsma). ©s ,lte SC& i jstM ren. Met de bewoners van andere panden slaagt men hier goed in. Zij wonen dan verder gratis, via een bruikleenovereenkomst met de eige naar. De vraag is natuurlijk waarom de eigenaar geen juridische procedure begint tegen de bewoner van de Gietelse Brouwerij. Het is bekend dat het landgoed zeer terughoudend is met het nemen van dergelijke stappen tegen particulieren. Bij het landgoed zou men bang zijn dat de bewoner, als zwakke partij, in be scherming wordt genomen door zo wel de pers als door de rechter, ter wijl het landgoed dan zelf wordt af geschilderd als de boosdoener. Ook het gemeentebestuur tast van tijd tot tijd de mogelijkheden af om tot een oplossing te komen. De gemeente zou het gebouw (theore tisch) onder dwang kunnen laten ontruimen door het onbewoonbaar te verklaren. Zover is het nog niet, om dat het voorhuis nog niet zo erg ver vallen is. Verder staat ook het ge meentebestuur nagenoeg machte loos. Patstelling Intussen dreigt dit monument snel te verworden tot een puinhoop. Mis schien kan dit voor het landgoed, ten einde raad, alsnog voldoende reden vormen tot gerechtelijke stappen te gen de bewoner. Tenslotte is er een restauratieplan klaar. De zaak bevindt zich in een kritiek stadium. Hoe langer het verval voort duurt, hoe kostbaarder de restaura tie wordt. Het ogenblik nadert snel dat niemand meer geïnteresseerd is om de restauratie voor zijn rekening te nemen. tiEsIaülüBS

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1990 | | pagina 19