m
m
19
iSïLV
isa
vervanging door nieuwbouw. Hij zegt
wel te willen vertrekken. Er is alleen
nog geen vervangende woonruimte
die aan zijn wensen voldoet.
Restauratieplan
Ongeveer twee jaar geleden heeft
zich een kandidaat-bewoner gemeld
bij het landgoed. Deze kandidaat
heeft een horecabedrijf in Voorst. Hij
wil het huis in gebruik nemen als wo
ning en het achterhuis als opslag
voor z'n bedrijf. Verder denkt hij over
een thee-schenkerij.
Hij voelt zich sterk betrokken bij
de verwaarlozing van de brouwerij.
Ruim een jaar geleden kreeg hij van
de bewoner toegang om de gebinten
op de deel te stutten.
Hij heeft zelfs een restauratieplan
ingediend bij de gemeente, ter waar
de van circa 75.000,-. Het ge
meentebestuur heeft hiervoor in prin
cipe een subsidiebedrag beschik
baar. Maar intussen is het verval zo
sterk doorgezet dat het plan aange
past moet worden. Zijn bedoeling is
om straks een rietdekkersbedrijf in te
schakelen voor het rieten dak. Ver
der wil hij het herstelwerk zoveel mo
gelijk zelf uitvoeren. Alle recente ver
anderingen aan het uiterlijk worden
dan ongedaan gemaakt.
Juridische stappen
Het landgoed speelt maar een be
scheiden rol. Bij het landgoed be-
«ssajï.
Het sterk vervallen achterhuis
(foto Abele Reitsma).
treurt men de situatie, maar lijkt zich
machteloos te voelen. De eigenaar
zal geen onderhoud of restauratie
uitvoeren, omdat men dan zou afwij
ken van haar afspraken met de be
woners van andere gebouwen, die
hun pand wel keurig onderhouden.
Het beleid van het landgoed is om
oude gebouwen, evenals het natuur
schoon, zoveel mogelijk te conserve-
Het huis is straks een gemakkelijke prooi voor herfst- en winterweer (foto Abele Reitsma).
©s
,lte
SC& i jstM
ren. Met de bewoners van andere
panden slaagt men hier goed in. Zij
wonen dan verder gratis, via een
bruikleenovereenkomst met de eige
naar.
De vraag is natuurlijk waarom de
eigenaar geen juridische procedure
begint tegen de bewoner van de
Gietelse Brouwerij. Het is bekend
dat het landgoed zeer terughoudend
is met het nemen van dergelijke
stappen tegen particulieren. Bij het
landgoed zou men bang zijn dat de
bewoner, als zwakke partij, in be
scherming wordt genomen door zo
wel de pers als door de rechter, ter
wijl het landgoed dan zelf wordt af
geschilderd als de boosdoener.
Ook het gemeentebestuur tast
van tijd tot tijd de mogelijkheden af
om tot een oplossing te komen. De
gemeente zou het gebouw (theore
tisch) onder dwang kunnen laten
ontruimen door het onbewoonbaar te
verklaren. Zover is het nog niet, om
dat het voorhuis nog niet zo erg ver
vallen is. Verder staat ook het ge
meentebestuur nagenoeg machte
loos.
Patstelling
Intussen dreigt dit monument snel te
verworden tot een puinhoop. Mis
schien kan dit voor het landgoed, ten
einde raad, alsnog voldoende reden
vormen tot gerechtelijke stappen te
gen de bewoner. Tenslotte is er een
restauratieplan klaar.
De zaak bevindt zich in een kritiek
stadium. Hoe langer het verval voort
duurt, hoe kostbaarder de restaura
tie wordt. Het ogenblik nadert snel
dat niemand meer geïnteresseerd is
om de restauratie voor zijn rekening
te nemen.
tiEsIaülüBS