Kasteel Neercanne, een omvangrijke mergelrestauratie voltooid MATH BERKERS Ten zuiden van Maastricht, vlak tegen de Belgische grens, ligt Chateau d'Agimont, beter bekend als kasteel Neercanne. Het is het enige terrassenkasteel dat Nederland rijk is. Van augustus 1988 tot oktober 1989 is het hele complex, het kasteel, de bijgebouwen en de terras- en keermuren, aan de buitenkant grondig gerestaureerd. Deze restauratie, het omvangrijkste mergelproject van de afgelopen 20 a 30 jaar, werd op 15 november 1989 op symbolische wijze afgesloten door het leggen van de 'laatste' steen door de burge meester van Maastricht, dhr. Ph. Houben. Kasteel Neercanne is gebouwd tegen de oostelijke helling van de Cannerberg. In het dal beneden stroomt het riviertje de Jeker. Aan de overkant van het Jekerdal ligt de St. Pietersberg. De grote mergelaf- graving van de ENCI is van deze kant af net niet te zien. Stroomopwaarts, de Jeker volgend, zie je, op Belgisch grondgebied, de steile oevers van het dwars door de St. Pietersberg gegraven Albert Kanaal. Een onnederlands landschap, Limburg op zijn mooist. De geschiedenis van het kasteel, als ze tel van een Heerlijkheid, voert terug tot 1316. Het huidige hoofdgebouw is echter van veel recenter datum. Het werd in 1698 gebouwd in opdracht van baron Daniël von Dopff, de toenmalige militaire com mandant van de vesting Maastricht. Het ingetogen classicistische gebouw heeft een breed front met een in het gevel vlak liggend middenrisaliet. Het risaliet wordt bekroond door een driehoekig fron ton met een rond middenvenster, dat ver sierd is met een ornament van ranken. De voorgevel wordt geflankeerd door twee, ongeveer 3 meter naar voren geschoven, zijvleugels. Exact symmetrisch is het kas teel echter niet. Een deel van een ouder gebouw, uit 1610, is in de zuidelijke zijvleu gel opgenomen. De achtergevel draagt in het veld van een segmentvormig fronton het wapen van Von Dopff. Dit wapen komt ook voor in de sluitsteen van de noordelijke toegangs poort tot het kasteel. Het hoofdgebouw is evenals de rest van het complex bijna ge heel opgetrokken van mergel. Deze mer gel is afkomstig van de voormalige mer gelgroeven van de achterliggende Can nerberg. Alleen de schoorstenen zijn van baksteen en de raam- en deuromlijstingen zijn in Naamse Steen uitgevoerd. Het poortgebouw van de zuidelijke in gang en de kloeke hoektoren zijn ouder dan het hoofdgebouw. Ze zijn in 1611 ge bouwd in de zogenaamde Maaslandse re naissance stijl, de streekstijl van veel van de Zuid-Limburgse kastelen. Kenmerkend, maar voor Zuid-Limburg niet ongewoon, is dat de bijgebouwen achter het kasteel deels tegen de bergwand aangebouwd en deels hierin uitgehakt zijn. Van hieruit heeft men toegang tot het gangenstelsel van de Cannerberg. De vrij steile helling maakte de aanleg van de terrassen noodzakelijk. De zware, 8 meter hoge, keermuur van het hoogste terras is waarschijnlijk het oudste deel van het complex en dateert vermoedelijk al van voor 1500. De muur wordt gesteund door twee rondelen. De lagere terrassen zijn bereikbaar met behulp van een, in één van de rondelen ingebouwde trap. Deze trap is ook ondergronds vanaf het kasteel te bereiken. Het grote laagste terras is ook geheel ommuurd. Drie tuinhekken met bakstenen pijlers, die bekroond zijn met Kasteel Neercanne ten zuiden van Maastricht.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1990 | | pagina 16