Face lifting 'Pand Glaudemans' monumentenzorg Heemschut gaat zure regen te lijf RESTAURATIE J. T. M, VAN GRIENSVEN Exterieur historisch van uitdrukking, interieur spreekt taal van nu. Sint-Oedenrode bezit een kern met voornamelijk kleinschalige bebouwing, slechts op enkele plaatsen zijn in de jaren '60 en begin '70 op de markt en aan het kerkplein wat grofschalige ingrepen gedaan. De bevolking herkent zich met een zekere trots in het historisch eigene van het dorp- Het 'pand Glaudemans'ligt aan de Heuvel in het kerngebied van het dorp. Deze plek kenmerkt zich door een monumentaal his torisch karakter, bepaald dóór ruimtelijke vorm en structuur, de Paulusgasthuisjes (poffermuseum en VW-kantoor) en het Notarishuis. Het pand is een KempisCh langgevelgebouw, dat in de loop Van de jaren al naar gelang de behoefte ettelijke malen is aangepast. Dit is vaak wel op een harmonische wijze gebeurd, maar nooit vanuit een wens tot stijlzuivere aanpassing. In de cultuurhistorische inventarisatie van de provincie Noord-Brabant staat vermeld, 'één laags winkelwoonhuis (1771) onder zadeldak, jaartalankers, gepleisterde voorgevel in blokverband, dakkapellen met frontons, aan de achterzijde evenwij dige aanbouw onder zadeldak uit de bouwtijd, haakse aanbouw onder zadeldak verbouwd tot garages, ingang met lévens boom'. De omgéving en het pand zelf zijn ech ter nooit tot rijksmonument verklaard. Tot in het begin van de jaren '70 was in het pand een woning met café en frites- zaak gevestigd met de prozaïsche naam 'Het Brabants Eethuis'(.eigenaar Glaude mans). De gemeentelijke bevolking vond het pand dermate karakteristiek en ook waardevol dat druk op het gemeentebe stuur werd uitgeoefend om dit pand in ei gendom té verwerven, óm het te behou den en te restaureren. In 1977 kocht de gemeente het pand om te voorkomen dat in de toekomst onherstelbare schade toe gebracht zou worden aan dit gebouw en deze plek. In 1976 had de rijksoverheid negatief gereageerd op een verzoek tot benoeming van dit gebied tot 'beschermd dorpsgezicht'. De rijksoverheid vónd dat het gebied en gebouw voldoende be schermd waren door middel van art. 14 van de Monumentenwet. Hoe moeilijk het was het idee van de gemeente te concretiseren blijkt wel uit' het feit dat het pand weer van eigenaar is gewisseld en pas in december 1988 offi cieel in gebruik is genomen. In de tussenliggende periode heeft de leegstand tot verval geleid. Begin jarën '80 werd begonnen met de planvorming tot realisering van een PTT-kantoor op dezé plek; Bij de voorbereidingen is door de architecten van de Rijksgebouwendienst een fundamenteel verhaal geschreven waarin twee opties wérden geformuleerd; afbreken en aangepaste nieuwbouw ple gen of afbreken én consciëntieus herbou wen. Uiteindelijk leidden de voorstellen van de PTT tót de eérste optie, geheel bin nen de regels van het toenmalige bestem mingsplan. Op dit plan werd welstands goedkeuring afgegeven en het plan zou de verdere procedure gaan doorlopen. Verzet tegen nieuwbouw De publieke opinie kwam tegen de voor genomen nieuwbouwplannen in verzet. Verenigingen en belangengroepen als o.a. Bond Heemschut, de Heemkundige ver eniging 'de Oude Vrijheid'en de stichting 'het te Behouden Erfgoed', zetten zich éveneens in om de restauratie van het pand te bewerkstelligen. Medio 1985 vroeg de gemeente advies aan architec tenbureau Teering/v. d. Laar en v.d. Vliet uit Den Bosch. Dit kwam eveneens tot de conclusie dat restauratie was te prefereren en haalbaar zou zijn. Of men moest tot nieuwbouw overgaan zonder 'flauwe' his torische verwijzingen, waarin wel op zorg vuldige manier de morfologie van de plek bewaard zou moeten blijven. De PTT zag onder deze druk af van haar plannen. Het verval zette echter door en het pand werd steeds meer afbraakrijp. Op de gemeente kwam een steeds grotere druk te liggen om tot een oplossing te geraken. Medio 1987 werd met aankoopsubsidie van de gemeente en onder de voorwaarde, dat het gerestaureerd zou worden, het pand verkocht aan accountantskantoor v.d. Ven en van Kempen. Door architectenbureau Sleenhof en Van Griensven werd een voorstel gedaan tot 'aanpassing van pand Glaudemans t.b.v. het accountantskantoor van de Ven en van Kempen'. Het betrof een voorstel om bouwmassa, fagade en detailleringen te rug te restaureren op basis van een foto uit 1906. Het interieur werd heringedeeld op basis van het programma van eisen en de mogelijkheden, die de bouwmassa en fa- Pand Glaudemans, de voorgevel (fotoWatermanfotoSint Oedenrode) I Met méér leden de monumenten nog beter beschermen I Al 77 jaar zet Heemschut zich in voor de bescherming van monumenten, waarde- vólle bebouwing en unieke landschappen. Steeds vaker stuit zij daarbij op het I enorme probleem van de zure regen, die niet alleen natuur maar ook cultuurfmo- numenten) aantast. Heemschut gaat haar aandacht sterker richten op deze be- schermingstaak. Daarbij heeft zij nieuwe leden echter hard nodig. Die vormen immers de financiële basis voor ons werk. Wilt u dat ondersteunen, vul dan deze kaartin. Wordt u zelf lid, dan ontvangt u als premie een Heemschut-das of sjaal. Maakt u een ander lid dan ontvangt u dezelfde premie. In dat geval ook de omme- I zijde van deze bon invullen. U kunt de bon uitknippen en in een enveloppe zonder postzegel opsturen (z.o.z. bon vóór adressering). I Ik geef mezelf/een anderop als lid. Heer/mevrgeb.jaar Adres-. Postcode en woonplaats Lidmaatschap/contributie per jaar* leden van 30 tot 65 jaar 50,- leden van 65 jaar en ouder 35,- Iedentot30jaar 25,- gezinsleden (geen extra tijdschrift) donateurs(bijdrage) rechtspersonen 25,- 70,- 70,- Betaling van de contributie geschiedt d.m.v. een acceptgirokaart, die wordt toegezonden na ontvangst van deze aanmelding. Omcirkelen wat u wenst

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1989 | | pagina 17