Boeken 203 Luchtopname van Giethoorn (Foto Vliegveld/gem. Brederwiede) Omstreeks 1650 was het proces van de ne derzettingsverplaatsing nog in volle gang. Zowel aan de Giethoomse Weg als langs de Dorpsgracht stonden woningen. Tot in het begin van de achttiende eeuw had het nieuwe nederzettingspatroon zich niet ge heel gestabiliseerd. In 1729 werd gemeld dat er in de afgelopen 50 jaar 245 huizen afge broken waren. Opmerkelijk was de relatieve achteruitgang van de Noorderkluft. Deze lag namelijk enigszins excentrisch ten opzichte van het nieuwe dorp aan de Dorpsgracht. In 1800 woonden hier 97 mensen tegen 716 in de Zuiderkluft. In deze kluft lag het Zuideinde, waar zich de grootste bewoningsconcentratie bevond. Het patroon van het tussen 1600 en 1800 ontstane waterstreekdorp Giethoorn heeft zich in grote lijnen tot de dag van van daag gehandhaafd. ONTWIKKELINGEN NA 1750 De bloei van de turfgraverij was omstreeks 1760 voorbij. Veel veenarbeiders trokken weg, o.a. naar de Friese veengebieden, zo als in de omgeving van St. Johannesga. Toch was in 1795 nog 50% van de Giethoomse beroepsbevolking turfgraver, volgens de officiële registers van de volks telling. Na 1800 nam het aantal echter sterk af en werden agrarische activiteiten, zoals hooibouw voor export, visserij, eendekooi- kerijen en dergelijke weer belangrijker. Er heerste veel armoede in het Giethoorn van vóór de Tweede Wereldoorlog. Na 1945 kwam het massatoerisme steeds sterker naar voren, en Giethoorn werd een belangrijk recreatieoord, vooral voor water sport en watertoerisme. Dagjesmensen bege ven zich in het zomerseizoen met vaak ge motoriseerde punters door het 'Venetië van het Noorden'. Gelukkig bleef veel bewaard van het historisch karakter van Giethoorn, ondanks de opkomst van het verschijnsel tweede woning en andere toeristische zaken, zoals frietkramen, souvenirswinkeltjes met veel kitsch en dergelijke. In het begin van de jaren '80 werd Giethoorn gelukkig tot 'be schermd dorpsgezicht' verklaard. Van de 302 gebouwen werden er 115 als beeldbepa lend, d.w.z. van een bijzondere historische en/of architectonische kwaliteit aangemerkt, terwijl 29 gebouwen als monumenten be scherming genieten. Nog steeds weerspiegelen de rieten drome darisdaken van de boerderijen zich in het water van de omringende vaarten, afgewis seld door karakteristieke planken bruggetjes op hoge palen (vanwege het punterverkeer). Onder het wolfdak aan de voorzijde ver schijnt een houten beschot, vaak zwart ge teerd of donkergroen geschilderd. Mooi, maar soms ook problematisch zijn de rieten daken. De Giethoomse brandweer moet zo'n vijfentwintig keer per jaar uitruk ken. Een groot deel van de huizen kan met een brandweerwagen niet bereikt worden. Dit jaar brandde een boerderij volledig af omdat er een vuurpijl op het dak terecht ge komen was (Oudejaarsnacht). Toch zijn er gemotoriseerde pompen die over de smalle houten bruggetjes kunnen rijden. Onvergetelijk is het beeld van de koeiekop- pen boven wuivend riet uit de film 'Fanfare' (staande op een platte zomp), zeer origineel gezien door de cameraman. De mechanisatie en de intensivering van de landbouw (bio- industrie) is een bedreigende factor voor het eigen karakter van Giethoorn. De ontwikke ling van streek- naar waterstreekdorp komt in Noordwest-Overijssel nergens zo duide lijk naar voren als in Giethoorn. Over het algemeen ontstonden de waterstreekdorpen in de zeventiende eeuw als nieuwe nederzet tingen, die tevens nieuwe namen kregen. Deze dorpen ontstonden vaak in bestaande en reeds verkavelde dorpsgebieden (Wete ring, Belt-Schutsloot). Mede als gevolg van de opkomst van de turfgraverij verdwenen daar zelfs de oorspronkelijke bewoningspa- tronen. De groei van dit dorpstype toont aan hoe groot de nederzettingsdynamiek was in de veengebieden, waar de turfgraverij een belangrijke bron van inkomsten werd. Drs. JKroes is werkzaam bij de Rijksplano logische Dienst in Den Haag. HISTORISCHE STEDENATLAS VAN NEDERLAND De vierde aflevering in de serie Historische Stedenatlas van Nederland behandelt de stad Kampen. De tekst is van B. M. J. Speet, de kaarten zijn van Th. Rothfusz. Evenals in de reeds verschenen atlassen (Haarlem, Amers foort, Zutphen) wordt er een overzicht gege ven van opkomst, groei en verval van deze stad aan de IJssel. Naast oude en nieuwe kaarten werden vele oude afbeeldingen op genomen. Wederom een goed gedocumen teerde en met veel zorg vervaardigde uit gave. Een uitgave van de Delftse Universitaire Pers, Stevinweg 1, 2628 CN Delft (015- 783254). 1986. ISBN 90.6275.225.X. De prijs is 42, AMtC GETIJMOLENS, DE WATERMOLEN VAN GOES OF DE LUIE ELF In dit boek van Bert Boonman allereerst de geschiedenis van de getijmolens in het alge meen. Deze bevonden zich - de vroegste dateert uit ca. 960 - in waterrijke gebieden met een groot getij verschil; vooral langs de Zeeuwse havens. Aan de hand van bestekte keningen van de watermolen te Goes worden de constructie en de werking beschreven. Het laatste resulteert in een nogal technische verhandeling. Bij de komst van de sluizen, begin 19e eeuw, raakten de getijmolens bui ten gebruik. De prijs is 21en het boekje is te bestel len bij Pitman BV, Wethavendijk 152 te Goes (tel. 01100-13210). AMtC DE MONUMENTEN VAN DRENTHE I Dit mooi uitgegeven boek bevat vier opstel len. De eerste drie zijn geschreven door Cor- neille F. Janssen. 'De bouwgeschiedenis van de kerk te Ruinen' en 'De bouwge schiedenis van het Huis te Echten' zijn tot stand gekomen na recente restauraties. Vele reconstructie tekeningen en afbeeldingen vóór en na de restauratie verhelderen de ge detailleerde beschrijvingen van deze bouw werken. In het derde opstel 'De vernieuwing van de plattegrond van Coevorden van 1607- 1617' probeert Janssen tot een datering te komen van deze volgens de idealen der Re naissance radiaal aangelegde stad. Ook noemt hij een mogelijke ontwerper (Jan Suermondt) van deze plannen. Het laatste opstel 'De Asser Ijzergieterij als producent van funerair gietijzer' werd geschreven door Meindert Stokroos. Deze ging langs noorde lijke kerkhoven en begraafplaatsen op zoek naar sporen van deze ijzergieterij en haar geschiedenis. Uitgegeven door Bureau Monumentenzorg van de Provincie Drenthe. Postbus 93, 9400 AB Assen (tel. 05920-11615). ISBN 90.71246.02.7 Prijs 19,50 AMtC

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1986 | | pagina 15