Boeken '*X V Abdis Adriana nno int Wmtltrimi in öu, tenschappclijk onderzoek deden naar de hier toegepaste kleur in de beginjaren van de vorige eeuw, Germano Tagliasacchi en Ric- cardo Zanetta hebben vorig jaar hiervoor een 'award' ontvangen van de in 1959 inge stelde Sikkensprijs. De aanzet voor het kleurgebruik in Turijn is volgens Tagliasacchi en Zanetta te vinden in het midden van de 18e eeuw. In de loop van de vorige eeuw leidde dit tot een zuiver monochroom stadsbeeld dat van het be faamde il bel giallo (geel) Torino. Aan het begin van de jaren zeventig werd in Turijn opnieuw de kleur ontdekt als een belang wekkend instrument voor stedelijke contro le. Dat had minder te maken met ontwikke lingen in de beeldende kunst als wel met een nieuwe afweging van de betekenis van pu blieke ruimten voor de stad (straat, plein, passage, winkelfronten, kiosken, reclame etc.) Sedert 1979 zijn in Turijn niet minder dan 3500 gebouwen onderzocht en van nieuwe (oorspronkelijke) kleurschema's voorzien. Er werd voor de praktische toe passing een Tavolezza dei colori opgesteld waarbij de exacte kleurwaarde technisch werd bepaald - kleurwaarden die werden omgezet in eigentijdse en commercieel toe pasbare kleurkaarten. BENNO PREMSELA De binnehuisarchitect Benno Premsela heeft in 1985 eveneens een award ontvan gen van de Sikkensprijs. Hij heeft voor Sik- kens B.V. een kleurengamma samengesteld voor zowel het binnen- als voor het buiten- verfwerk. Naast bestaande kleuren kwamen er een aantal nieuwe kleuren bij. In een gesprek dat Erik Beenker naar aanleiding van deze award met Premsela had over 'tijd loosheid' merkte deze op 'dat je als ontwer per algemeen geldende voorwaarden schept waarin mensen in uiteenlopende perioden zich kunnen vinden'. En o.a. ook: 'er zijn natuurlijk geen lelijke kleuren, er bestaan alleen maar lelijke combinaties en verkeer de toepassingen'. Premsela heeft grote bekendheid verworven als ontwerper van zo'n 5000 etalages voor de Bijenkorf. Verheugend vindt de heer Bamard ook het feit dat het schildersambacht weer meer be langstelling krijgt. Restauratieschilder is een vak apart. Er worden cursussen gegeven in het 'houten' en marmeren. Voor goed restaureren is dergelijk vakmanschap onont beerlijk. Het is een condition sine qua non om de perfecte kwaliteit van een restauratie, waarvan hierboven sprake is te garanderen. Oude gereedschappen en facetten van de verffabricage in het verleden vallen te zien in het Sikkens Schildersmuseum in Den Haag (Televisiestraat 3, open op werkdagen van 10 tot 4 uur). Het thans vijf jaar be staande museum beschikt over een grote collectie, lopend van 1750 tot 1950. Monu mentenzorg komt er ook herhaaldelijk een kijke nemen. J. T. B. Grafzerk van Agnes van de Boekhorst tot Noortich, evenals Adriana van Roon abdis van het klooster Leeuwenhorst, dat tussen 1261 en 1574 bij Noordw ijkerhout gelegen was. Agnes was van I47U tot 1484 abdis, Adriana van 1497 tot 1527.1)e grafzerken van beide abdissen zijn vrijwel identiek. Agnes is op de steen afgebeeld met de staf en het kleed van haar waardigheid. Foto N. v.d. Horst Het Rotterdams Jaarboekje is, door de veel heid van zijn informatie altijd weer de moei te waard met de jaarlijkse kroniek, de lijst van publicaties over Rotterdam en Rotter dammers. En niet te vergeten de veelheid van wat nog altijd naar oude stijl wordt aangeduid als het 'Mengelwerk'. Daarin veel necrologieën, zoals in het Jaarboekje 1985 over de voetballer Puck van Heel. Bij de historische artikelen in het Mengel werk trof ons de bijdrage van Geertruida de Moor en Annemarie van Es-Morsink. geti teld 'Rondom de zerk van Adriana van Roon'In de hervormde kerk van Rhoon - dorp dat niet tot de gemeente Rotterdam behoort maar wel met de Rotterdamse metro te bereiken valt - is een bijzonder mooie grafzerk van de abdis. Zij is op de steen afgebeeld met de staf en het kleed van haar waardigheid. Adriana van Roon leefde van plm. 1450 tot 1527. Er was geen klooster in Rhoon. Adri ana van Roon trad als jong meisje, tien of elf jaar oud in het klooster van de Cister- ciënzerinnen Leeuwenhorst. Dit klooster was tussen 1261 en 1574 (jaar van het beleg van Leiden!) gelegen bij Noordwijkerhout. Als abdis volgde zij in 1497 Gijsberta van Vianen op. Een beschadigde zerk van een andere abdis ligt in de tuin van het landgoed Klein Leeuwenhorst in Noordwijk. De bei de grafzerken zijn vrijwel identiek, maar abdis Adriana houdt de staf in de linker hand, de andere abdis (Agnes van de Boek horst tot Noortichheeft de staf in de rech terhand. Het is mogelijk, veronderstellen de schrijfsters van het artikel, dat men bij de afbeelding van een nieuwe abdis de staf steeds in de andere hand legde dan waarmee haar voorgangster was afgebeeld. Het is niet bekend wanneer de zerk naar Rhoon is overgebracht, maar dat moet vóór 1622 zijn geschied. In 1795 kregen schout Tromer en schepenen van de overheid op dracht de aanduidingen van adeldom van de grafzerken te verwijderen. De kerkeraad was daar niet enthousiast over. De overheid dreigde echter zelf de wapens weg te laten kappen. Dat placht niet zachtzinnig te gaan. Hier en daar hadden patriotten bij het weg kappen van wapens ter ere van het 'vrijheid, gelijkheid en broederschap" ware ravages aangericht. Men schakelde de steenhouwer Bart Niemandsverdriet in, die zijn naam eer aan deed: het werk werd keurig uitgevoerd en heden ten dage is in de hervormde kerk van Rhoon nog altijd de prachtige grafzerk te bewonderen - zij het zonder wapenschil den van de Van Rhoons. Bij een onderzoek in 1983 gedaan onder de grafzerk bleek dat het gebeente van Adriana van Roon daar niet lag. Wel trof men onder de steen en de aangrenzende zerken links en rechts de grafkelder aan van het geslacht Tromer. Een daarvan was de gebochelde Jacobus Tromer, 1747 - 1811). Hij werd geplaagd om zijn lichaamsgebrek en het is bekend dat hij het woord van Spreuken 14:6, 'De spotter soekt wijsheyt ende daer en is geene; maer de wetenschap is voor den versandigen licht', gecalligrafccrd bij zich droeg Het Rotterdams Jaarboekje I9H5 is geredi geerd door drs. R. A. D. Renting. Het is tevens jaarboekje van het Historisch Ge nootschap Roterodamum; 364 pag., ui tg. W. L. JBrusse, Rotterdam. Het jaar boekje is verkrijgbaar bij de Rotterdamse Archiefdienst, Robert Fruinstraat 52, 3021 XE Rotterdam; prijs ingenaaid 30,- gebonden 42,-. J.T.B.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1986 | | pagina 10