Boeken Zeeland te Utrecht gegeven. Na interne restauratie zal het gaan dienen als dependance van het Utrechts Centraal Museum. Utrecht De stad Utrecht heeft 60.7 gemeen telijke monumenten waarvan 348 in slechte staat verkeren. Van de zijde van de gemeen teraad wil men het herstel hiervan door par ticulieren stimuleren door soepele financiële regelingen. Behalve de V.V.D. hebben alle fracties hun twijfel geuit of deze tegemoet komingen moeten komen uit de pot van de beoogde stadsvernieuwing het z.g. Plan 2500. Wethouder W. van Willigenburg meent dat opknappen van monumenten en daarnaast stadsvernieuwing niet van elkaar te schei den zijn. De P.v.d.A. stelde voor het gehele centrum van de stad als vernieuwingsgebied te beschouwen. Wethouder A. van Hassel vindt dat het geld in de eerste plaats ge bruikt moet worde voor de meest verpauper de gebieden, aldus het Utrechts Nieuwsblad van 14 en 28 maart 1985 Haarzuilens Kasteel de Haar heeft een nieuwe beheerder gekregen in de persoon van de heer W. Hoeben als opvolger van de overleden beheerder Van der Zandt. Zijn voornemen is het kasteel nog meer in de publieke belangstelling te brengen. Middelburg De Middelburgse sociëteit 'De Vergenoeging' heeft het gerestaureerde monumentale patriciërshuis Le Baron Chas- sé aan de Gortstraat in gebruik genomen. Het gebouw is bezit van de vereniging Hen- drick de Keyser, die de restauratie op zich heeft genomen met extra gelden afkomstig van De Algemene Loterij Nederland, het rijk, de provincie en de gemeente, samen 670.000,-. De openingshandeling werd verricht door Prof. Dr. C. H. van Swig- chem, hoogleraar in de bouwkünst aan de V.U. te Amsterdam, tevens bestuurslid van Hendrick de Keyser; hij wees o.a. op het fraaie houten plafond in de zitkamer in Ro coco stijl uitgevoerd. Openingstijden: dinsdag- woensdag- en donderdagavond; donderdag- en zaterdag middag. 's Heerenbroek Gemeente Borssele De Ne derlands Hervormde kerk aldaar is voor 1 gulden verkocht aan het Arnhemse Open lucht Museum te Arnhem. De bovenbouw stamt uit 1833, sinds 1970 staat de kerk leeg. Voor restauratie kon geen geld be schikbaar worden gesteld. Het Openlucht Museum wilde reeds gerui me tijd een kerk hebben en dat is nu gelukt. 120 DE OOSTERKERK beeldverslag van een restauratie 1980-1984 9 Maart jongstleden verrichtte de wethouder voor Monumentenzorg te Amsterdam, de heer E. Heerma, de officiële opening van de gerestaureerde Oosterkerk. De restauratie, die 4 jaar duurde, werd in woord en beeld vastgelegd door de heer W. J. Huikeshoven, die als uitvoerder van de firma W. M. T. Thijssen en Co B.V. de restauratie van begin tot eind begeleidde. In het voorwoord zegt de heer H. Wagener, direkteur van de restauratiefirma, dat de Oosterkerk kon worden gered door aller eerst het verzamelen van het benodigde geld voor de restauratie, maar ook door het vin den van een nieuwe funktie, als wijkcen trum voor 'de eilanden'. De Oosterkerk, een schepping van Daniël Stalpaert, die gereed kwam in 1673, maar al in 1671 werd gewijd, is één van de mooiste voorbeelden van het Hollands Classicisme van het laatse kwart van de 17de eeuw: ondanks de toepassingen van Renaissance principes als centraalbouw (in dit geval een Grieks kruis met 'ingevulde hoeken') en classicistische elementen als pilasters, rond bogen, kroonlijst en 'verkropte' kapitelen, is het gebouw, uitgezonderd de toren, van een zodanige soberheid dat aan de buiten kant het classicistische karakter nauwelijks herkenbaar is. (Het is dan ook niet verwon derlijk dat de zeer verwante Hoogduitse Sy nagoge ook als een schepping van Stalpaert wordt beschouwd). Het is verheugend dat dit prachtige gebouw weer in zijn oorspronkelijke staat is terugge bracht. In zijn hoofdstuk 'De geschiedenis van de Oosterkerk' wordt ons door Huikeshoven op levendige wijze verteld hoe de slechte De Oosterkerk van Daniël Stalpaert, daterend uit 1673, tijdens de restauratie. Typerend zijn de nog nauwelijks zichtbare 'verkropte' kapitelen van de hoekpilasters. De fiere classicistische toren staat boven het midden van het Griekse kruis, het grondplan van de kerk.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1985 | | pagina 26