Monumentale kazerne volgestopt met leuke appartementen 118 DOOR PETER KARSTKAREL De Prins Frederikkazerne op de Amelandsdwinger te Leeuwarden is de laatste negentiende- eeuwse kazerne in oorspronkelijke vorm die Nederland nog rijk is. Daarom werd het complex op de rijkslijst van beschermde monumenten opgenomen. 'Ofschoon op het eerste gezicht het geheel nog den indruk van nieuwheid maakt, valt het toch spoedig in het oog, dat de strenge zindelijkheid, reinheid en netheid, die wij in al de overige gestichten van deze gemeente aantroffen, hier veel te wenschen overlaten. Niet dat wij op bepaalde onzindelijkheden in overmaat stuitten, maar toch blijft het geheel in dit opzicht bij alle andere groote gebouwen verre ten achteren.schreef de medicus Philip Kooperberg een eeuw geleden over de Leeuwarder kazerne. Geen fris gebouw dus en in een onlangs verschenen boekje over het complex valt er in een scherpe historische analyse de voor onze begrippen niet zo frisse mentaliteit achter het gebouw te lezen 'Wat er achter schuil gaat is het eenduidige produkt van de militaire norm: de volgzame dienstplichtige soldaat. Wat moet men dan in vredesnaam met zo'n monument als het zijn historische bestemming verliest? Er is in Leeuwarden heel wat over gediscussieerd. De Centrale Bibliotheekdienst van Friesland zou er in ondergebracht kunnen worden, of de Dienst Stadsontwikkeling van de gemeente. Er waren verschillende groepen mensen die bepleitten dat er in gewoond zou worden, maar die werden voor luchtfietsers gehouden. HISTORISCH MONUMENT De kazerne werd tussen 1827 en 1829 ge sticht tot huisvesting van ruim duizend infan teristen. Onder bijzondere omstandigheden konden er 1500 man gelegerd worden en tijdens de Belgische opstand ruim een eeuw geleden waren er wel tweeduizend man in het carré-vormig gebouw van 66 bij 75 meter in plattegrond. De naam ontving het gebouw van de toenmalige commissaris-generaal van oorlog, prins (Willem) Frederik (Karei), zoon van koning Willem I. Er valt aan het gebouw weinig bouwkunstig plezier te beleven. Maar voor hen die niet van getierlantijn houden, zal het sobere en evenwichtige gebouw toch spreken. Spreken als een belangrijk tastbaar element van de nationale eenwording van Nederland. Het is een typisch historisch monument. Tijdens de republiek was de huisvesting van het solda tenvolk nooit goed georganiseerd geweest. Het werd in kloosters en kerken gestopt, bij particulieren ingekwartierd of er werden hooguit wat barakken of schuren voor gebouwd. Van de Fransen hebben wij pas kunnen leren hoe land en volk centralistisch georganiseerd kunnen worden. Het land werd in kaart gebracht en voor het onroerend goed kwam een nationale boek houding: het kadaster. Bevolkingsadmini stratie werd opgezet en er kwam een algeme ne normering bij de rechtspraak, veel later werden ook onderwijs en volkshuisvesting min of meer gecentraliseerd. En aan die cen trale organisatie en registratie moest ook het nagelnieuwe Nederlandse leger voldoen. Met een zekere spreiding werden er garni zoensteden aangewezen. De stedelijke rege ringen werd onder centraal toezicht en vol gens strikte reglementen opgedragen voor de kazernering zorg te dragen. Van de in het begin van de negentiende eeuw gebouwde kazernes, uitdrukking van het centrale gezag sinds het Koninkrijk, bestond alleen die van Leeuwarden nog in ongeschonden staat. Een historisch monument. 250 BEWONERS IN PLAATS VAN 1000 Toch is de Frederik-kazerne nu flink ge schonden - anderen zeggen opgeknapt - en dat nog wel met monumentengeld. Het ge sloten carré-vormige bouwwerk met een strikt stramien van vensters over drie bouw lagen drukte de strenge organisatie en het gedisciplineerd gebruik onmiddellijk uit. De ordelijk gerangschikte eenmansnachtlegers, de britsen zag je haast door de stevige gevels heen. Nu is achter elk van die vensters een woninkje ingebouwd; een klein appartement voor meestal een eenmans- of -vrouwshuis houding. In 1970 deed de laatste militair het licht uit in de kazerne en toen begon de discussie. Pas in 1979 bood de Inspectie der Domeinen het 1829. Leeuwarden Gevel met ingang van Prins Frederikkazerne in Kazerne

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1984 | | pagina 12