P ar i ilyÉwi wr P--Y IIIHrmH mirrn.n-u tief kleine plaats in. Behalve twee kamers in zijn eigenlijke huis, is in het bijzonder de door zijn zoon ingerichte 'concertkapel' aan hem gewijd. Deze valt op door een met sier- steentjes geaccentueerde overwelving en een podium, waarop het neogotische orgeltje van Cuypers' vrouw prijkt. Pronkstuk van het woonhuis is de onlangs geheel gerestaureerde maquette van de St.- Martinuskerk van Wyck-Maastricht. Deze vormt alleen al een zeldzaamheid, omdat ze (vooralsnog) tot de weinige 'complete' mo dellen van Cuypers' werken behoort. Op verbluffende wijze kan aan de hand van dit object de bouwgeschiedenis van de St.-Mar- tinus gevolgd worden. De maquette werd in stukken en splinters, tesamen met onderde len van andere modellen, voor oud vuil op de zolder van de voormalige Teekenschool ge vonden. Het museum hoopt binnen afzienba re tijd ook de overige fragmentarisch behou den maquettes te kunnen reconstrueren. Eén ervan is vermoedelijk de St.-Lambertuskerk van Veghel, net als de St.-Martinus een 'vroege' Cuypers (1854-1858). 'PANDGANG' EN HOUTLOODS Dat de status van wettelijk beschermd monu ment geen effectieve bescherming garan deert is de meeste actieve leden van Heem schut uit ervaring bekend. Het wordt wel té dol wanneer zelfs een gemeente monumenta le onderdelen van haar eigen museum ver waarloost. Dan stellen we niet eens dat dit museum mede is vernoemd naar een archi tect en beeldend kunstenaar, die zij steeds als één van haar grote zonen opeist. Ook laten we buiten beschouwing dat deze 'zoon' het begrip 'monumentenzorg' in Nederland heeft helpen invullen. Tot slot praten we er bovendien niet over dat een der verwaarloosde annexen expliciet ver wijst naar de oude functie van het museum als kunstwerkplaats; qua instituut mede door Cuypers in den lande verbreid ter bevorde ring van de kwaliteit van het kunstambacht! We denken dan aan de zonder meer unieke houtloods, die structureel gezien nu nog in goede staat verkeert. Het hechte dak ten spijt vormt inwatering een vdn de grootste geva ren: een der topgevels is zijn houten schuif- panelen grotendeels kwijt en staat voor alle soorten hemelwater open. Met de andere zij de is het minder ernstig gesteld. Hier valt vooral op dat de loods dringend een kwastje behoeft. Liefst vóórdat het decoratieve sja- bloonwerk definitief verdwenen is. De oude functie valt goed van het gebouw af te lezen: de lange zijden zijn bedekt met schuins aan gebrachte, horizontale latten, waardoor de regen buiten blijft en de wind er vrij door heen kan. Ook met behoud van dit gegeven kan een museale bestemming mogelijk zijn. Zo zou de bovenste verdieping met zijn zien- De 'pandgang' van Jos Cuypers, waarin produkten van de kunstwerkplaatsen werden tentoongesteld. Deze verbond de houtloods met de 'fabriek' aan de Frans Douvenstraat. Frontaanzicht gemeentelijk museum Hendrik Luyten - Dr. Cuypers te Roermond. Tekening door M.H.C. Hovens Legenda: 1) Entree 1932 Expositiezalen 'Hendrik Luyten' van Jos. 'Cuypers 4) Concertkapel van Jos. Cuypers, nu 'Cuypers- zaal' 5) Voormalig atelier, na 1906 woning Jos. Cuypers en sinds 1932 Cuypers' museum. 6) Ingang woonhuis Cuypers 7) Ingang woonhuis Stoltzenberg ul '^e en ree 8) Maquette St.-Martinuskerk Maastricht 9) Meubilair uit de werkplaatsen 10) Voormalig atelier, nu expositieruimte 11) Werkruimte Jos. Cuypers (Kunstuitleen). 12) Tuin NB De oude houtloods en de 'pandgang' liggen achter de werkruimte van Jos. Cuypers. de bekapping zonder al teveel middelen ge schikt kunnen worden gemaakt voor een per manente expositie van Cuypers' maquettes. De vernoeming naar hem krijgt dan tevens wat meer reliëf. Tweede steen des aanstoots vormt de 'pand gang', die in deze eeuw door Jos. Cuypers als tentoonstellingsgalerij tussen de hout loods en de 'fabriek' aan de Frans Douven straat werd gebouwd. Zijn deze ateliers door stadsuitbreiding verdwenen, met de 'pand gang' is het ook niet al te best gesteld. Inge sloten door een zwaar verwilderde tuin - óók van de gemeente - is het uit stekende poort gebouwtje gedeeltelijk ingestort. Het dak is in slechte staat, de mergelstenen muurtjes door vocht aangetast en de specie uitgevre ten. De boogjes, waarin mergelblokken wor den afgewisseld door rode zandsteen, zakken op een aantal plaatsen uit. Toch is de zaak daarom nog niet reddeloos verloren. Zelfs kan niet beweerd worden dat herstel van de ze kleine gang - die zich prima zou lenen voor het tentoonstellen van sculptuur - de gemeente tonnen gaan kosten. Qua omvang en aard zou het bij uitstek geschikt zijn voor een kleinschalig werklozenproject. Maar daar moet de gemeente Roermond niet al te lang mee wachten! In samenwerking met de technische adviseur van Heemschut in Limburg ir. K. Merks, zijn het Cuypers Genootschap en het Ge meentelijk Museum doende een oplossing te bedenken voor de geschetste wantoestand. Vervolg op pagina 119

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1984 | | pagina 11