«wesafF
182
'K\rX'^W
Plattegrond van Arnhem naar het plan van uitleg
van Architect H. J. Heuvelink uit 1853 (Arnhem
Gemeentearchief).
restauratie gevierd, maar in 1973 viel de
eerste rib alweer uit het gewelf. Tien jaar
later is de kerk weer geopend. De restauratie
en herbestemming voor culturele doeleinden
is op zeer aanvechtbare wijze geschied: de
raamtraceringen zijn in omvang verdubbeld
ten behoeve van het aanbrengen van dubbel
glas. Het interieur is een ware orgie van -
overigens noodzakelijke - trekstangen,
akoestische panelen en honderden meters
Binnenterrein tussen Kerkstraat en Bakkerstraat,
met het contrast tussen 15e of 16e-eeuwse
trapgevels en moderne achteraanbouwen,
typerend voor de tegenstellingen in de binnenstad.
parketvloer. De vraag rijst of het nu echt zo
had gemoeten?
Zoals gezegd, Arnhem is een stad vol tegen
stellingen: soms is er het herademen op een
rustig plein of het wandelen in een groene
wijk vol Jugendstilpanden, zoals de prachti
ge huizen aan de Cronjéstraat bij Sonsbeek,
dan weer is er het goedbedoelde bakstenen
woonflatje in de witgepleisterde rij 19de-
eeuwse huizen of de verkrotting op de plek
waar V&D een parkeergarage wil bouwen.
Er is de tocht op de kaalslagterreinen van De
Weerdjes, maar ook de stadsvernieuwing en
herbouw in hetzelfde gebied. Er is ook de
19de eeuwse Villa Beaulieu aan de Noorde
lijke Parallelweg. Een villa waarin de zuilen
van de galerijen van Jacob Romans huis De
Voorst zijn verwerkt, maar die toch gesloopt
dreigt te worden.
GROTE PLANNEN
Uit het bovenstaande moet al duidelijk wor
den dat het gemeentebeleid bepaald niet ho
mogeen en doel gericht genoemd kan wor
den. Toch is er sprake van goede wil. Al in
1978 is er een monumenten verordening in
ontwerp. Eind 1979 zegt men voorstellen
aan de raad te gaan doen, terwijl de Monu
mentencommissie - bestaande uit ambtena
ren en belangstellenden - de 'open-gaten
nota' van Heemschut onderschrijft.
Nu, in 1983, is de verordening er nog steeds
niet. Ze zal er echter, zo valt in ambtelijke
kringen te beluisteren, binnenkort toch ko
men, tegelijk met een concept-monumenten
lijst, ter aanvulling van de rond 100 van
Rijkswege beschermde panden.
Men wil dan panden van lokaal belang op
deze plaatselijke lijst plaatsen. Hiervoor
heeft men al geïnventariseerd. Van de pan
den zijn gegevens op steekkaarten vastge
legd: onder meer de relatie tussen bouwwerk
en omgeving, de sociale opbouw van de
wijk, de emotionele kwaliteiten van het pand
en de gevolgen van bescherming voor de
bewoner worden naast de gebruikelijke ge
gevens geregistreerd.
Foto's zijn helaas nog niet gemaakt, omdat
er niet voldoende mankracht aanwezig is.
Daarnaast wil men komen tot de vaststelling
van gemeentelijke stadsgezichten. De moge
lijkheid hiertoe is echter nog omstreden, ge
tuige de geruchten dat de monumentenveror
dening van Tilburg, die eveneens deze mo
gelijkheid biedt, ter vernietiging zou zijn
voorgedragen. Het is dan ook nog onduide
lijk hoe deze beide mogelijkheden hier in de
toekomst zullen gaan functioneren. Gezien
de financiële nood van veel gemeenten dreigt
monumentenbescherming meer en meer te
gaan geschieden op basis van het beschikba-
Mussenplein. Tuindorp ontworpen in 1910-11
door De Roos en Overeijnder. Fraai gedetailleerd
en met veel groen.
