179
Het Mauritshuis of Princehof (zijgevels), gebouwd
als residentie voor Prins Maurits in 1623,
gerestaureerd in 1972/73.
pen. De bevolking was opgeroepen zoveel
mogelijk in zeventiende-eeuws kostuum te
verschijnen, waarbij overigens in het vage
bleef, hoe dat er nu precies uitziet. Evenmin
vond men het blijkbaar overbodig te verkla
ren, waarom die kostumering nu juist zeven
tiende-eeuws diende te zijn, terwijl de stad
toch haar vierhonderdjarig bestaan vierde.
Binnen een serieuzer kader bewoog zich de
tentoonstelling 'Vier eeuwen vestinggeschie
denis in beeld', die door de plaatselijke
heemkundekring was georganiseerd.
Gezien de talloze op de geschiedenis geba
seerde activiteiten, moet er van de 3300 in
woners van de gemeente, onder wie er 800
binnen de vesting wonen, een bewonderens
waardig aantal rondgelopen hebben in de uit
monstering van Spanjaard, Geus of midde
leeuwer hoe anachronistisch ook, of wat
daarvoor moest doorgaan.
BESCHERMD STADSGEZICHT
Het is nu niet te hopen, dat dit ongetwijfeld
kleurrijke en schilderachtige, maar mij per
soonlijk toch wat al te globale beeld, dat men
van de geschiedenis heeft, tekenend is voor
de wijze, waarop men in Willemstad omgaat
met het nog concreet historisch voorhande-
ne. Ik doel vooral op de gebouwde omge
ving.
De gemeente kan men op dat punt nauwe
lijks een verwijt maken. Zij heeft het bijzon
der gave karakter van de vesting met haar
oude bebouwing reeds lang geleden onder
kend en liet niets na haar, binnen de grenzen
van het mogelijke en het redelijke, te be
schermen tegen ongewenste ontwikkelingen.
Een actief beleid had tot gevolg, dat in 1970
de gehele kern met de vestingwerken tot be
schermd stadsgezicht werd aangewezen en
dat in 1972 tot aankoop en restauratie van het
Mauritshuis overgegaan kon worden. Inmid
dels is er ook een stadsvernieuwingsplan op
gesteld, waarbij de gemeente met steun van
het Rijk de bijzondere en openbare werken
voor haar rekening neemt. In dat kader werd
vorig jaar de verzakte Benedenkade hersteld,
waarbij tevens de bestrating met oude mate
rialen vernieuwd en het parkeren terugge
drongen werd. Hier en elders in de stad wer
den lantaarnpalen volgens oud model ge
plaatst en de Groenstraat kreeg tevens een
nieuwe klinkerbestrating. Voor de verbete
ring van woonhuizen met de waarde van
monument (en dat kunnen ook niet-be-
De Voorstraat, de voornaamste straat van
Willemstad. Tussen de 17e-, 18e- en 19e- eeuwse
huizen staat sinds enige tijd ook dit moderne
bankgebouw. Er is kennelijk veel moeite gedaan
om het in de historische straatwand in te passen.
Toch is het resultaat tweeslachtig. Naast een
fijngeledende, eigentijdse maar goed passende
vensterverdeling en een geschikte moderne
baksteen ziet men twee historiserende topgevels
met vlechtingen en natuurstenen details. Voor het
dak ging de architect zelfs nog verder, want daar
gebruikte hij oude Hollandse pannen. Afgezien
van de omstandigheid, dat het pand nu juist
opvalt, omdat het zo historiserend is - er staat
verder geen topgevel in het rijtje - krijgt men
geen antwoord op de vraag: Wat wilde de
architect nu eigenlijk?
Alle foto's W. J. Pantus, Nijmegen
ViJyf -
