5
jonge kunstenaars (Wilma en Dick Leeuwen-
burgh) ontwierpen een bouwplaat voor het
station op Madurodam-schaal. Enige disso
nant in dit scala bleek de geringe opbrengst
van de actie 'n Ton voor het Station: slechts
enkele duizenden guldens. De Winterswijker
wilde veel, behalve de knip van de geldbeurs
halen.
Al die activiteiten, waarop ook de plaatse
lijke politiek dapper inspeelde, konden niet
voorkomen dat de laatste bel voor Winters
wijk steeds indringender begon te luiden.
Vooral na december 1980. De ene negatieve
ontwikkeling stapelde zich op de andere,
toen de NS om formele redenen het 'sloop-
sein' op 'definitief' zette. Burgemeester en
wethouders deden er in september '81, tot
ieders ontsteltenis, een schepje bovenop door
in te stemmen met de voorgestelde afbraak en
dat advies neer te leggen bij de gemeente
raad. Het college berustte, zoals het zelf zei,
omdat nergens een financieel gaatje kon wor
den gevonden voor wegwerking van een kos
tenpost van 3 ton aan achterstallig onder
houd.
GEMEENTERAAD FURIEUS
Achteraf bleek nog een ander, belangrijk mo
tief om stoom af te blazen, namelijk: angst.
Eventuele rijkssubsidie voor herinrichting
van een nieuw stationsplein kon, zo werd
verondersteld, weieens in gevaar komen als
al te nadrukkelijk (als gemeente) werd aange
hold achter het behoudsstreven van het oude
station. Per slot van rekening was een van de
uitgangspunten voor een nieuw stationsplein
de bouw van een nieuw, verkleind station.
De gemeenteraad, die het spelletje door
kreeg, reageerde furieus. In de vergadering,
waarbij over sloop moest worden beslist,
werd de vloer aangeveegd met de passieve
opstelling van de dagelijkse bestuurders. Het
college moest zijn huiswerk overmaken, om
dat geen van de vier raadsfracties de overtui
ging had dat welk alternatief ook 'werkelijk'
- conform de opdracht - tot op de bodem was
uitgespit.
NOG ENIGE HOBBELS BLIJVEN
Hoewel de sloopdreiging voor Winterswijk
inmiddels is geweken moeten nog enige hob
bels worden genomen. De belangrijkste hin
dernis is echter overwonnen. Het kwart mil
joen rijkssubsidie (uit de DACW-pot) bete
kent een overbrugging naar de eerderge
noemde drie ton opknapkosten aan achter
stallig onderhoud, het bedrag, dat in eerder
stadium, gemeente noch spoorwegen op tafel
wilden of konden leggen.
Het obstakel dat nu nog rest is de bestemming
van de leegkomende vertrekken. Die zaak
wordt weer actueel als de NS zich terugtrekt in
een zijvleugel en de dienst 'invoerrechten en
accijnzen' verhuist naar het nieuw te bouwen
regionale belastingkantoor, bij de Winters-
wijkse watertoren.
Er zijn plannen om in het stationsgebouw 17
appartementen te vestigen voor onvolledige
gezinnen. Breekpunt (voor gemeente en
ministerie van Volkshuisvesting) is tot nu toe
Het in oude staat teruggebrachte station van Aalten.
de verhuurtermijn voor het hele gebouw.
De NS houdt principieel vast aan 15 jaar, de
anderen willen minstens 30 jaar. De spoor
wegen vinden 30 jaar 'te lang' en met 'teveel
risico's' omkleed, de woningbouw-beleg-
gers vinden op hun beurt 15 jaar 'te kort' en
'te riskant' voor diepte-investeringen.
Maar, nu de grootste barrière (het geld) is
overwonnen zal - zo is de verwachting - voor
de rest ook wel een oplossing komen.
TIED VAN 'T IEZEREN ROS
De redding van het Winterswijkse station
kreeg een passend tintje op zaterdag 28 au
gustus jl. Inhakend op het jaarlijks volksfeest
(met bloemencorso) werd besloten een stukje
stoomverleden te laten herleven. Dat ge
beurde door een bezoek van de oude stoom
loc 41 105 van de Stoom Stichting Nederland,
met een vijftal historische rijtuigen stampvol
duurbetalende 'spoorfanaten'. Het bezoek
werd een groot succes. Bijna 4.000 mensen
vergaapten zich op het Winterswijkse station
aan de fluitende, stampende en stomende
tsjoek, die van rangeren maar niet genoeg
leek te krijgen. Er werd gezwaaid, gezongen
en vooral gepraat over, zoals de Achterhoe
ker zegt: 'die mooie tied van 't iezeren ros'.
De stoomloc kwam van Rotterdam. Onder
weg waren bij alle Oostgelderse overwegen
verkeersopstoppingen, omdat iedereen dit
stukje stoom-nostalgie wel op foto of smal
film wilde vastleggen.
Feest in Winterswijk bij het bezoek van de stoomloc 41105, een week nadat bekend werd dat het
station was gered.
Foto: Henk Westerveld, Aalten.
