Van Dishoeckhuis opgegeven? 49 1 Jaargang 59, no. 3 - maart 1982 j Heemschut verschijnt lOx per jaar Tijdschrift van de Bond Heemschut opgericht in 1911 Beschermvrouwe: H.M. Koningin Beatrix Uit de inhoud: j Oproep voor jaarlijkse algemene vergadering: donderdag 6 mei a.s., in Amersfoort Monumentenzorg in Indonesië (II) Discussie over restauratie Hoe werkt een Provinciale Commissie? Foto omslag: Het van Dishoeckhuis in 1965, vlak voordat het verlaten werd. Redactie: J. Th. Balk, eindredacteur Drs. J. H. Bierenbroodspot-Rudolph J. Roelfs Sr. Redactiesecretaris: P. A. Hengeveld-Brand Vaste medewerkenden: A. J. Bartelds-Boshuizen, Ter Apel (Noord Nederland) D. van der Meulen, Assen (Oost Nederland) R. Lureman, Doetinchem (Oost Nederland) Drs. W. J. Pantus, Nijmegen (Zuid Nederland) G. Le Belle, Schoorl (Noord West Nederland) J. E. van der Wielen, 's-Gravenhage (Zuid West Nederland) Correspondentie voor de redactie aan: Secretariaat Bond Heemschut, Nieuwezijds Kolk 28, 1012 PV Amsterdam tel. 020-22 52 92 óf 020 - 23 09 94 (ledenadministratie) Correspondentie voor advertenties: Bosch Keuning nv Postbus 13740 AA Baarn tel. 02154-1 82 41 gironummer 4988 Vormgeving Druk Bosch Keuning nv, Baarn Onlangs ontving de gemeente Vlissingen een verrassende brief van Staatssecretaris H. A. de Boer, die de zorg voor onze monumenten onder zijn hoede heeft. Daarin geeft deze nl. een vergunning om het bekende Van Dis hoeckhuis, dat anderhalve eeuw als stadhuis heeft gefungeerd, te slopen. Maar de Ge meente had helemaal geen sloopvergunning aangevraagd, integendeel, zij was juist bezig in samenwerking met de provincie Zeeland en het Ministerie van V.R.O. een verplaat singsplan voor dit gebouw uit te werken op grond van een exploitatieopzet waarvan het 'gat' niet al te groot meer was. Daarmee hoopte zij een eind te maken aan de al meer dan vijftien jaren van onzekerheid over de toekomst van dit unicum in de barokke bouwkunst in Nederland. Het pand werd in het begin van de 18de eeuw als particulier woonhuis gesticht door Mr. Anthonie Pieter van Dishoeck aan de toenmalige voornaamste haven van de stad. Architect was J. P. van Baurscheit de Jonge, zoon van een bekende beeldhouwer, die zelf veel van de prachtige stucplafonds vervaar digde. In een rapport van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg wordt het belang van dit monument onder meer aldus verwoord: 'Ons land is arm aan belangrijke voor beelden van architectuur uit het tijdperk van de barok. Over geheel Europa treft men talrijke 18e eeuwse kloosters en kas telen in de kenmerkende wijdse aanleg van die tijd aan. Bij onze grenzen houdt deze grote architectuur echter plotseling op en hebben de gebouwen een kleiner, meer burgerlijk, formaat. Het Van Dis hoeckhuis. is voor meer bescheiden Ne derlandse verhoudingen een der belang rijkste voorbeelden van barok-architec- tuur. Van de stadspaleizen, die de rijke burgers zich in die dagen konden veroor loven te bouwen, is het een der meest monumentale en brengt het iets van de rijke Europese bouwkunst in het kleinere Hollandse milieu. Was het Vlissingse Van Dishoeckhuis in de 18e eeuw reeds een van de allerbe langrijkste huizen van ons land, door de grote vernielingen die er in later tijd alom hebben plaatsgevonden, is het van wat ons rest een van de meest monumentale, zo niet het allermonumentaalste woon huis uit de 18e eeuw... een der meest waardevolle monumenten van ons land. Het feit dat bouwjaar, opdrachtgever en architect van dit pand bekend zijn, iets wat zelden voorkomt, maakt het boven dien tot een mijlpaal in de Nederlandse kunstgeschiedenis In het juninummer van vorig jaar brachten we het nieuws van het verplaatsingsplan met de mededeling dat Gemeente, Provincie en Rijk zich samen sterk maakten voor het be houd van dit gebouw. 'Rijk' blijkt dus echter alleen V.R.O. te betekenen en niet - wat het meest voor de hand zou liggen - C.R.M. Geen eenvoudige of goedkope operatie zo'n verplaatsing, maar dit monument is, hoewel intussen vervallen en deels onherstelbaar vernield, die inspanning meer dan waard. In 1963 besteedde Ton Koot er in ons tijdschrift een boeiend, uitvoerig artikel aan uitmon dend in een pleidooi voor verplaatsing. De enige oplossing om hef te behouden, zo stel de hij, omdat de Houtkade waaraan het ge bouw ligt van bestemming verandert ten be hoeve van de scheepswerf 'De Schelde' en de gemeente het gebouw gaat verlaten als het nieuw te bouwen stadhuis klaar is. Ook uit bovengenoemde brief van de.Staats secretaris wordt duidelijk hoe belangrijk het behoud van het gebouw wordt geacht. Uit voerig wordt uit het advies van de Rijkscom missie voor de Monumentenzorg geciteerd, die - mede uit kostenoverwegingen - een Een deurpartij in de hal toen het van Dishoeckhuis stadhuis was.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1982 | | pagina 9