M
hand van praktijkvoorbeelden waarbij ik
persoonlijk betrokken was.
De restauratie van historische gebouwen
voor educatieve doeleinden blijft, zoals
het bovenstaande voorbeeld van het
Fraunces Tavern Museum aantoonde,
gebruikelijk maar de benadering is tegen
woordig wetenschappelijker.
De restauratie van de San Francisco Plan-
tation, het hoofdgebouw van een 19de-
eeuwse suikerplantage, ca. 54 km ten
noorden van New Orleans langs de Mis-
sissippi, zal dit illustreren. Toen het
landgoed door een oliemaatschappij ver
worven werd om er een raffinaderij te
bouwen, werd het huis gerestaureerd.
Het grote houtskelet van Creoolse oor
sprong werd zorgvuldig onderzocht op
zowel de samenstelling ervan als de aard
en omvang van de ornamentale beschil
dering uit 1860 vast te stellen. Een ge
deelte van de oude beschildering van de-
plafonds kwam dan ook weer terug.
Valt de restauratie van de San Francisco
Plantation onder de traditionele restaura
tieactiviteiten. veel van de huidige res
tauraties werpen onbekende problemen
op omdat het hier gaat om bouwwerken
die na de industriële revolutie tot stand
gekomen zijn, met materialen en con
structies waarover nog niet veel onder
zoek is gedaan en waarmee nog niet veel
ervaring is.
Rosecliff. Newport R.I., een vroegere
zomerresidentie, werd door de bekende
architectuurfirma McKim, Mead en
White rond 1900 ontworpen en is nu een
museum. Verschillende bekende films.
paard ging. Voor San Diego werden de
grote tentoonstellingsgebouwen, ont
worpen door Bertram G. Goodhue, uit
gevoerd in ornamentale betonblokken,
een toen nog vrij weinig gebruikt bouw
materiaal. Het materiaal werd helaas niet
samengesteld volgens de maatstaven die
daarvoor nu gelden. Met name de grote
hoeveelheid zouten blijkt schadelijk en
veroorzaakt uitslaande muren en, wat er
ger is, het uiteenvallen van het materiaal.
Tot de taak van de restauratie-architect
behoorde derhalve naast het eigenlijke
restauratiewerk het terugbrengen van het
zoutgehalte in het beton tot een niveau
waarop er geen gevaar meer bestaat voor
het langzame verpulveren van het beton.
De 19de- en 20ste-eeuwse schaal vergro-
zoals 'The great Gatsby' en meer recent
'The Betsy', werden er opgenomen en
tengevolge daarvan wordt het druk be
zocht. Op het eerste gezicht lijkt het ge
bouw een versie van het GrandTrianon,
maar het is niet in steen maar in terracotta
gebouwd, een bouwmateriaal dat in het
eerste kwart van deze eeuw buitenge
woon populair was in Amerika.
Het gebouw en de bouwmaterialen heb
ben sterk te lijden gehad niet alleen van
wege de weersinvloeden maar ook ten
gevolge van een technisch onjuiste sa
menstelling en detaillering. De restaura
tie die op het ogenblik wordt uitgevoerd
beoogt dan ook behalve het herstel van
het oorspronkelijk uiterlijk, een correctie-
op de ontwerpfouten.
Dit soort restauratiewerk is een relatief
nieuwe ontwikkeling, die over het alge
meen aangeduid wordt als architectuur-
conservering. Deze aanpak vloeit voort
uit het gegeven dat in het bijzonder vanaf
het einde van de 19de eeuw grote ver
nieuwingen met betrekking tot construc
tie- en materiaalgebruik hebben plaatsge
vonden, maar dat niet altijd genoeg ken
nis voor de juiste toepassing ervan aan
wezig was. Hieruit volgt dat bij restaura
tie in vele gevallen correcties in oor
spronkelijk ontwerp en uitvoering plaats
moet vinden.
Een ander voorbeeld dat onder deze cate
gorie van architectuur-conservering valt,
is het tentoonstellingscomplex in San
Diego. De aanleiding voor de oprichting
was de opening vim het Panama-kanaal
die met uitgebreide feestelijkheden ge-
