m
Gorinchem steekt haar nek uit
Het tot nu toe grootste restauratieproject
van de Stichting Stadsherstel Gorinchem
is van start gegaan: de panden Molen
straat 44, 46 en 48 staan in de steigers. De
woonhuizen die al vele jaren onbewoond
waren en bijna in elkaar stortten, worden
nu in ere hersteld. Tegelijk krijgt de min
der fraaie zijkant van nummer 50, hoek
Krabsteeg, een goede beurt. Als alles
meezit en de winter niet te streng wordt,
zal het werk omstreeks augustus van dit
jaar gereed zijn.
Na Westwagenstraat 34 en 77 is dit het
derde object waar de Stichting Stadsher
stel Gorinchem haar schouders onder zet.
Met de restauratie slaat de Stichting ver
schillende vliegen in één klap. Uit de Mo
lenstraat verdwijnt een rotte kies en er
worden drie volwaardige huizen aan het
woningbestand toegevoegd. Twee daar
van staan op de lijst van beschermde mo
numenten; het derde is een zogenaamd
beeldbepalend pand, waarop dezelfde
manier van restaureren wordt toegepast.
Helaas is het werk vertraagd door moei
lijkheden bij het verkrijgen van subsidie
en door stagnaties in de verkoop. Van de
drie huizen is er nog maar één - nummer
48 verkocht. Voor de twee andere heeft
zich nog geen serieuze gegadigde aange
meld. Het bestuur verwacht echter dat
het, naarmate het herstel vordert en men
zich een beeld kan vormen van het eind
resultaat, kopers zal vinden. Deze gang
van zaken betekent wel dat de SSG met
een hypothecaire lening het werk moet
voorfinancieren, hetgeen een niet gering
renteverlies oplevert. Dat is de schaduw
kant van deze restauratie.
Alle drie de panden stammen uit het be
gin van de vorige eeuw. Ze werden in de
loop van de tijd - via veilingen - aange
kocht door het parochiaal armbestuur als
een soort uitbreiding van het r.k. wees-
en armhuis St. Clara, dat in het huidige
Internationaal Centrum was gevestigd.
In de praktijk betekende dit dat de huizen
werden verhuurd. Rond 1960 kwamen ze
leeg te staan en een jaar of zes later wer
den ze door de gemeente aangekocht ten
behoeve van de stadssanering. Maar er
gebeurde verder niets mee en het verval
nam steeds ernstiger vormen aan. De be
moeienissen van de SSG met het com
plex dateren van 1976. Er werd toen door
enkele architecten een plan op papier ge
zet om van de huizen, althans aan de
achterkant, zeer moderne bouwsels te
maken. Alleen de voorkant zou als mo
nument worden hersteld. Dit plan stuitte
op onoverkomenlijke bezwaren bij de
Rijksdienst voor de Monumentenzorg.
En terecht. De in moderne stijl opgetrok
ken achterkant zou immers zichtbaar blij
ven vanaf de Krabsteeg en dat strookt
niet met de heersende opvattingen over
restaureren.
Midden 1977 kwam de SSG in contact
met het Rotterdamse architectenbureau
DSBV, dat een schetsplan maakte, waar
mee alle instanties akkoord konden gaan.
De gemeente verkocht de opstallen aan
de SSG voor 25.000 (met de grond in
erfpacht), waarna de architecten hun plan
bestekklaar maakten. Het aannemings
bedrijf Woudenberg uit Ameide, gespe
cialiseerd in restauraties (ook Westwa
genstraat 77 was bij die firma in goede
handen) zou het werk uitvoeren.
In die fase - we hebben het nu over begin
'79 - deden zich echter financiële moei
lijkheden voor. De huizen kwamen in
aanmerking voor subsidie van het minis
terie van volkshuisvesting, maar die re
geling was juist veranderd, dat wil zeg
gen: aanzienlijk verslechterd voor een in
stelling als de SSG, die daardoor in ernsti
ge nood kwam. Er zijn toen tot in de
hoogste Haagse regionen gesprekken ge
voerd met als gunstig resultaat dat de
restauratie van dit complex toch nog
onder de oude - en betere - subsidierege
ling kon vallen. Overigens betaalt CRM
i
DE ACHTERZIJDE VAN DE PANDEN AAN DE
MOLENSTRAAT. DIE TOONT HOE NODIG DE
RESTAURATIE IS.
MOLENSTRAAT 44 T/M 4S IN GORINCHEM
VÓÓR DE RESTAURATIE. HET PAND RECHTS
OP DE FOTO IS 'BEELDBEPALEND'. DE TWEE
ANDERE ZIJN BESCHERMD.
V"
(de Rijksdienst voor de Monumenten
zorg) geen cent aan het project-
Molenstraat. Dit houdt verband met het
feit, dat t.a.v. Molenstraat 44 formeel
niet van 'beeldbepalend' kan worden ge
sproken. Bovendien heeft Gorinchem
nog geen beschermd stadsgebied. En
verder ontbreekt een meerjarenplan. Wel
komt er subsidie van provincie en
gemeente.
Intussen waren pogingen ondernomen
om de woningen te verkopen. In één ge
val - nummer 48 - lukte dat vlot, maar de
twee andere panden wisten geen serieuze
gegadigden te trekken. In verband met
de subsidieproblemen werden de ver
kooppogingen trouwens stilgelegd. Ze
kwamen weer op gang na de succesvolle
onderhandelingen in Den Haag, maar tot
