Een 'Winterkerk' in de Sint
Maarten te Zaltbommel
de wind) gratis geeft, zijn al een jaarlijkse
traditie geworden.
De harde kern van het comité staat te
popelen om te beginnen met de weder
opbouw van een nieuwe 'Oude Knegt'.
300 meter verder dan waar 300 jaar gele
den de eerste korenmolen verrees. Dat is
nodig om meer wind te kunnen vangen.
Het is waarschijnlijk ook nodig omdat
met de particuliere eigenaar van de oude
molenromp nog steeds geen overeen
stemming kon worden verkregen of men
het karkas mag gebruiken.
Misschien zijn ze daar al begonnen in
Akersloot. Het meeste werk willen ze
met eigen mankracht verrichten onder
deskundige leiding van de molenmakerij
'Saendijck'. Voor het heien van de funde
ringspalen is alweer iemand gevonden en
het ophogen van het molenerf doen ze
natuurlijk zelf. Maar zonder geld kom je
nergens en daarom wordt er nu getracht
certificaten van minimaal 25,— aan de
man te brengen. (Het rekeningnummer
van het comité 'De Oude Knegt' bij de
Rabobank in Akersloot is 300.96.26.22)
G. Le Belle
Bommelaars zijn gehecht aan hun grote
kerk, de Sint Maarten, die fier oprijst
boven de rode daken van de oude stad en
de groenen wallen daaromheen. In sep
tember 1977 werd met de hoogst noodza
kelijke restauratie ervan eindelijk begon
nen (de plannen daarvoor waren al 50 jaar
oud!) en men verwacht nu over een aantal
jaren weer trots te kunnen zijn op dit
symbool voor stad en streek. Daarbij
gaat het niet alleen om herstel van het
uiterlijk, maar vooral ook om het inte
rieur, dat zeer verwaarloosd was.
De kerk is een gaaf voorbeeld van Neder-
rijnse gotiek. Het koor uit de 14e eeuw is
16 meter hoog, het 15e-eeuvyse schip dat
daar onmiddellijk op aansluit is iets ho
ger. Het middenschip steekt uit boven
hoge zijbeuken, die vrijwel even breed
DE SINT MAARTENSKERK TE ZALTUOMMEL
zijn als het middenschip en het koor. Aan
de westzijde staat de grote toren die iede
re automobilist tussen Utrecht en Den
Bosch herkent.
De gewelven in de kerk zijn in de 16e
eeuw beschilderd met plantmotieven en
figuren. Deze schilderingen zijn zelfs na
de Reformatie niet verwijderd. Ze zijn
wel in de vorige eeuw overgeschilderd,
maar nu worden ze zeer zorgvuldig ge
restaureerd. De kansel en de dooptuin
bevinden zich in het middenschip tegen
de tweede pijler vanaf het koor en de
banken zijn daar amfitheatergewijs om
heen gegroepeerd. Op de scheiding van
