A^
Dankbaar werk
Heemschut
ƒ40-
3,70
Jaargang 56
no. 9 september 1979
Maandblad van de
Bond Heemschut
Opgericht in 1911
Beschermvrouwe:
H.M. Koningin Juliana
Eindredacteur:
J.E. van der Wielen
HEEMSCHUT verschijnt 10 keer
per jaar
Alle correspondentie betreffende
de redactie van het tijdschrift:
Secretariaat van de Bond
Heemschut
Korenmetershuis
Nieuwezijds Kolk 28
1012 PV Amsterdam
Postbus 10525
1001 EM Amsterdam
Postgiro 124326
Tel. (020) 22 52 92
Alle correspondentie betreffende
advertenties: B.V. 't Koggeschip
Postbus 1198
1000 BD Amsterdam
Tel. (020) 22 97 21
BOND HEEMSCHUT
Lidmaatschap per jaar:
individuele leden
mogelijkheid van reductie
voor 65+ en 25-
donateurs niet-indiv. leden
losse nummers (incl.
porto)
ƒ20,-
55,—
Uit de inhoud:
171 Blaeu-erf-panden worden
gerestaureerd
173 Monumentenwet schiet tekort
177 Langs de Voorburgse Vliet
179 Montfoort heeft 650 jaar
stadsrechten
181 De Goese binnenstad
187 Merkwaardige ontdekking in
Parijs
191 Boekennieuws
192 Heemschut in actie
Foto omslag:
Aan de markt in Maassluis staat
een huis met een markante
uitgebouwde kamer
foto: W. Raue
Op de Heemschutdag in de noordwest
kop van Overijssel heeft de staatssecreta
ris van CRM, de heer G. C. Wallis de
Vries de deelnemers de visie van de cen
trale overheid over de bedoeling van na
tionale landschapsparken uiteengezet.
We hopen daarop in een volgend num
mer terug te komen. Intussen troffen we
in een interview in het partij-orgaan van
de VVD het oordeel van de staatssecreta
ris over monumentenzorg aan en dat
vonden we alleszins de moeite waard om
er dit nummer van ons tijdschrift mee te
beginnen. We citeren:
„Het leukste vind ik de monumenten- en
de natuur-bescherming (dat is een onder
deel van de uitgebreide portefeuille van
de heer Wallis de Vries). Dat trekt mij
persoonlijk het meest. Daar heb ik dan
ook zo mijn zorgen voor. Je zit met fi
nanciële problemen. Maar het is erg dank
baar werk, het is zo belangrijk dat we
daar toch alle aandacht aan blijven beste
den, omdat het iets te maken heeft met
hoe je de toekomst van je land ziet. Wat
voor vorm je aan de toekomst geeft. Als
je die band met het verleden doorbreekt,
ben ik bang dat je ook iets verliest van
wat te maken heeft met je historie, van
wat te maken heeft met een stuk cultuur.
Dan wordt het zo onherkenbaar, een
beetje een unheimische wereld wordt het
dan. Het gaat niet om oud of museaal, ik
vind het vingerwijzingen, richtingaan
wijzers naar de toekomst, historische
continuïteiten. Je bent een onderdeel van
een cultuurpatroon, dat zetje voort en je
geeft er een nieuwe vorm aan, maar het is
niet los te denken van de historie.En om
dat zichtbaar te houden, om die ontwik
kelingen samen in één verband te laten
functioneren, dat is eigenlijk het doel van
monumentenzorg".
Tot zover dê staatssecretaris, die op zijn
wijze in dit interview heeft verwoord
hetgeen de Bond Heemschut nu al bijna
zeventig jaar als doel nastreeft. Het zal
duidelijk zijn, dat we deze opvatting over
wat monumentenzorg nu eigenlijk feite
lijk beoogt, gaarne ten volle onderschrij
ven. Deze zienswijze
van de heer Wallis
de Vries kunnen we
beschouwen als een
morele en daadwer
kelijke ondersteuning
van ons werk. Heemschut
Over dankbaar werk -gesproken, een
tiental aannemingsbedrijven, die zich
met restauratiewerk bezig houden, heb
ben zich verenigd in een club, waarin
men o.m. ervaringen uitwisselt. Het lijkt
ons een goede instelling, want zoals uit
recente berichten blijkt, neemt men van
elkaar denkbeelden over. Zoals het initia
tief, dat Woudenberg in Ameide ruim
een jaar geleden nam: opleiding vanjon-
geren, die van de LTS komen en die hun
beroep trachten te vinden in de bouwsec
tor. De restaurerende aannemingsmaat
schappijen ondervinden echter dagelijks,
dat het aantal vakbekwame restauratie
bouwvakkers afneemt. Dat heeft Wou
denberg indertijd aan het denken gezet en
zo werd een speciale leerlingenbouw
plaats onder toezicht van het Leerlingen
stelsel Bouwbedrijf in het leven geroe
pen, gericht op restauratiewerk. Het ini
tiatief van Woudenberg, dat in Vianen
van de grond kwam, heeft al navolging
gevonden bij tenminste twee andere
ondernemingen, die zich met het restau
reren bezig houden. Dat is in Gelderland
het bouwbedrijf Hulshof (Steenderen) en
in Zuid-Holland de Ver. Aannemers- en
steenhouwersbedrijven Van der Sluijs en
Van Dijk B.V. in Hardinxveld-Gies-
sendam. Die twee hebben nu ook een
leerlingenbouwplaats voor jonge men
sen, die in het restaureren geïnteresseerd
zijn. Een opleiding voor de toekomst en
mèt toekomst.
Er valt in ons land nog heel wat te restau
reren, maar of monumentenzorg al niet
genoeg zorgen heeft, kwam er de laatste
jaren de bezorgdheid over het gebrek aan
vakmensen bij. Het is verheugend, dat
restaurerende aannemingsbedrijven
daaraan nu wat doen. Het lijkt ons bij
zonder dankbaar werk. Immers door die
gespecialiseerde opleiding kan er conti
nuïteit in het bestand van vakmensen blij
ven, maar bovendien biedt het jonge
mensen de gelegenheid levensvreugde te
vinden in een beroep, dat al sinds de
gilden-tijd hoog in aanzien stond.
We hopen, dat het voorbeeld van de drie
ondernemingen, die nu de spits hebben
afgebeten, door anderen zal worden ge
volgd. Daarmee wordt dan een zorg af
genomen van hen, die zich met het res
taureren (van monumenten) bezig hou
den. Op steun van allen, die er bij betrok
ken zijn, mag worden gerekend. v.d.W.