dat de gelegenheid tot experimenteren in eigentijdse vormen in een dergelijke histo risch gegroeide omgeving niet of zelden ge boden wordt (uitzondering Singel 428 van Abel Cahen). Architecten krijgen bijna geen kans om hun kunnen op dat gebied te tonen of er ook maar enigszins ervaring mee op te doen. Deze situatie is gecreëerd door een overmaat aan regels en verordeningen door welstandscommissies en andere instellin gen die het „beter" weten, waardoor elke creativiteit in de kiem wordt gesmoord. We bevinden ons wat dit betreft in een impasse. Zélfs zou men zich kunnen afvragen of onze zorg voor het monument en de prioriteit die wij eraan geven, niet juist een enorme dom per is voor de ontwikkeling van de moderne architectuur. Dit is een heet hangijzer waar het laatste woord nog niet over gezegd is. Om terug te komen op de venster-indeling: 1Raamgracht 17 (1976) Amsterdam 2. Kattenburgerplein t/m 8 1964) Amster dam Foto: Hist. top. atlas, Gem. Archief 3. Detail van voorgevels Kattenburger plein (1976) Amsterdam 4 Top-cartouche Raamgracht 17 (1976) Amsterdam iets dergelijks als bij het huis op de Raam gracht, treffen we aan bij de reconstructie van de facade aan het Kattenburgerplein (gereed eind '67) 2 en 3). Deze geheel ver dwenen gevelrij werd weer in zijn 18e eeuwse gewaad teruggetoverd. Ook hier kunnen we ons hetzelfde afvragen als bij het vorige geval. Immers, ook hier bestonden de vensters in het stadium van voor de af braak uit 1960 uit T-ramen. Moeilijker wordt het bij panden van grotere architectonische waarde, dat wil zeggen: niet het doorsnee stadshuis maar een huis waarvan men weet of vermoedt dat het door een architect van naam ontworpen is. Een voorbeeld is het huis ip de Herengracht 475 4), dat sterk lijkt op de architectuur van Daniël Marot, maar van wie het waarschijn lijk niet is. Men kiest voor de-18e eeuwse ruitindeling die correspondeert met de ont staansdatum van het huis 1730). Vóór restauratie in '64 trof men de 19e eeuwse T-ramen aan. Er is dus gekozen het gebouw weer in zijn oorspronkelijke glorie te her stellen. Een geval waar men dit niet verkoos is het huis De Dolfijn op Singel 140-142, gebouwd door Hendrick de Keyser in het begin van de 17e eeuw, waar de aangetrof fen venster-indeling werd gehandhaafd: te zien is nu de Empire-indeling, die gebruike lijk was rond 1810. Het een en ander op een rijtje gezet, komen 73

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1978 | | pagina 21