Op zoek naar een be stemming sef ontdoen van die gebouwen die zij over bodig achten. Men mag van hen ook minder winstbejag en minder hardheid verwachten dan van een „aardse" speculant. Maar de wereldlijke autoriteiten kunnen zich daar aan evenmin onttrekken. Een gebouw moet een functie hebben om te kunnen voortbe staan. Geen te krampachtige eenzijdigheid Dat is een stelling die soms ook ten aanzien van de monumenten met al te krampachtige eenzijdigheid gehanteerd wordt. De ge meenschap, de Staat en de gemeente zullen er niet aan ontkomen een conserveringsplan te maken, een onderhouds- en bewakings plan om kerken die mooi en kunstzinnig zijn ingericht, dan op zijn minst te redden als bezienswaardigheid, geestelijk en artistiek getuigenis. Met een kerk die nog een volle dige uitrusting van hoog artistiek peil bezit, zal men, als men naar een nieuwe bestem ming zoekt, anders moeten omgaan dan met een kerkinterieur dat zijn waarde alleen aan de architectuur zelf ontleent. Het is een valse leuze om te zeggen „een kerk mag geen museum zijn". Vele kerken zullen, wanneer zij ooit hun religieuze functie ver liezen, wel degelijk als museaal kunstvoor werp bewaard kunnen blijven en in die hoe danigheid nog een grote toekomst en be langrijke taak hebben. In Nederland komen voor deze groep zeker een aantal bouwwerken in aanmerking. Ge noemd kunnen worden: de Oude en de Nieuwe Kerk te Amsterdam, de Grote Kerk te Breda, de Hooglandse Kerk te Leiden, de Sint Servaas en de OL Vrouwekerk te Maas tricht, de Grote of Bavokerk te Haarlem en enkele gebouwen in Groningen met b.v. bijzondere muurschilderingen, een groep neogotische kerken. Dat in deze kerken ze ker ook gekerkt kan worden is evident. Daarnaast bestaat een kleine groep, waar onder de Kapel in het Valkhof te Nijmegen, die eralleen zijn terwille van hét monument, de architectuur, en een geschiedkundige en herinneringswaarde bezitten. In het buitenland De kerken in Praag trekken duizenden be zoekers. De kerken in het Moskouse Krem- lin ontvangen meer mensen dan zij mogelijk ooit gehad hebben in de tsarentijd. Toch bezie ik hun bestemming met enige terug houdendheid. Het gebouw is met name in deze landen door de museale functie statisch geworden. Het prachtige interieur is com pleet aanwezig, dat wel. Maar je mist de bloemen of een flikkerende kaars, of ge woon de kerkganger die zo nauw met het interieur verbonden is en niet als toerist een oppervlakkige bezoeker is. Wordt vervolgd Het gemeentebestuur van het Noordhol landse Bergen zit met het probleem een goede bestemming te vinden voor huize „Kranenburgh", een uit 1882 daterend herenhuis, met tuin en bos (ca. 0.6 ha), gelegen in het overgangsgebied tussen de bebouwde kom en het natuurreservaat. En kele jaren geleden is gepoogd „Kranen burgh" op de lijst van beschermde monu menten te krijgen, maar de Monumenten- raad adviseerde afwijzend, zij 't dat de raad van mening was, „dat Huize Kranenburg" gebouwd in een eclectische bouwstijl, wel aantrekkelijk is gelegen in een mooi park, doch niet in genoegzame mate representa tief te achten is voorde landhuisbouw uit het laatste kwart van de 19e eeuw". Ondanks deze teleurstellende ontwikkeling wil het gemeentebestuur van Bergen aan „Kranenburgh" toch een zinvolle bestem ming geven. Eens diende het tot ambtswo ning van de burgemeester. Later is het in gebruik geweest van o.a. het Kunstenaars centrum Bergen en de Culturele Raad Noord-Holland. Thans wordt het huis tijde lijk gebruikt door een kunstenares, de volksmuziekschool en een ziekenomroep organisatie. Het gemeentebestuur heeft er over gedacht in het huis een gemeentelijke instelling te vestigen, maar daarvoor leent het gebouw zich niet. Helaas verkeert „Kranenburgh" in een slechte staat; het onderhoud heeft te wensen over gelaten. Zoals gezegd, het gemeentebestuur zoekt nu naar een zinvolle bestemming ten be hoeve van non-profit-organisaties, alge meen nut beogende instellingen en stichtin gen of verenigingen die een algemeen maat schappelijk doel nastreven; geen plaats dus voor een commerciële instelling. Het huis kan worden gekocht, gehuurd of in erfpacht worden uitgegeven. In al deze ge vallen zal een aanvaardbare regeling moe ten worden getroffen met betrekking tot de restauratie of althans renovatie. Mogelijk heden van verbouw en/of uitbreiding zijn niet uitgesloten. In opdracht van B. en W. heeft de directeur van Gemeentewerken zich nu tot Heem schut gewend met de bedoeling de bovenge schetste problematiek onder de aandacht van belangstellenden te brengen. Geïnteresseerden kunnen zich wenden tot de Directeur van Gemeentewerken, Karei de Grootelaan 25, Bergen N.H. Huize Kranenburg" De naar de weg gekeerde voorgevel.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1977 | | pagina 15