Stadsherstel Woudrichem eerste fase is voltooid Bijna vijfjaar, nadat de toen zestigja rige Bond Heemschut de vesting Woudrichem adopteerde en het start sein tot een grote actie gaf, is de eerste fase van het stadsherstel op feestelijke wijze afgesloten. Daarmee, de weg om dit te bereiken is toch nog lang ge weest. V erwonderlijk? Eigenlijk niet. Tenslotte moest het plan om Woudri chem een stuk van z'n oude charme terug te geven, tot in alle details van de grond worden getild. Daarby g'në het er Heemschut om in Nederland een voorbeeld te stellen van de mogelijkheden én het effect van aangepaste nieuwbouw. In dat op zicht is, wat binnen de poorten van de vesting Woudrichem tot stand is ge komen, een uniek experiment. Om dit experiment tot slagen te brengen moesten er allerlei bronnen worden aangeboord en moest er vooral ook zéér veel overleg worden gepleegd. En zo iets kost tijd, erg veel tijd. Maar het resultaat is er dan ook naar, dank zij de inzet van velen en de (extra) hulp van overheden en instanties. Het resultaat: dat zijn vijfentwintig woningen, in architectuur en materia- lenkeuze aangepast aan het karakter en de schaal van de omgeving. Deze aangepaste huizen vullen in de oude veste drie gaten, die waren ontstaan door afbraak van woningen dan wel boerderijen. Aan de Hugo de Groot straat, vlakbjj de voormalige (en nog op te knappen) kazerne aan de voet van de vestingwal, staan er negen. Op de hoek van Landpoortstraat en Spie ringstraat staan er ook negen en in het gat bij het Arsenaal zeven. Met dit Arsenaal is het destijds alle maal begonnen. Het is in de muur van dit gebouw, waarin de steen zit die Prins Claus onthulde als gedenk waardig startsein tot de actie die de jubilerende Bond Heemschut onder nam om Woudrichem, geheel in de stijl van de veste, nieuw leven in te blazen. Heemschut heeft inmiddels het Arsenaal verkocht: er komt een visserij-museum in, als hommage aan de honderden Woudrichemse vissers die eens hun brood verdienden met de vangst van zalm, elft en steur. Bij het Arsenaal en de Hervormde Kerk (die inmiddels volop in restaura tie is) lag een groot gapend gat. Wie er nu komt, ondergaat er het effect van de intimiteit die is ontstaan door de bouw van huizen-op-maat, geheel passend in en by de omgeving. Een straatmaker, druk bezig met het leg gen van een bestrating van oude klin kers: ,,Het is gek, maar als je dit ziet vraag je je toch af waarom dit niet overal kan: een trapgeveltje van afge- bikte steen, die ramen - dat is 't toch helemaal. Een moderne flat, het hoeft voor my niet. Dit zyn moderne hui zen, maar het kastje dat er omheen zit - dat is het, hè." Later bekent hy: ,,Ik werk ook liever met nieuwe klinkers die mooi vlak zijn. Maar hier, bij deze huizen, zou den ze helemaal niet passen. Hier moet een klinker liggen, die rond is en grauw van kleur. Dat is het." En de schilder? Hij zegt, de laatste kwast over een voordeur strijkend: ,,In de moderne woningbouw, de systeem bouw, komt er toch praktisch geen 1Het project Hugo de Grootstraat, ge zien vanaf de vestingwal. 2. De Hugo de Grootstraat met, tegen over geijkte nieuwbouw, het effect van r/lii/i/in/lof/i hy-iliiil de aangepaste bouw. 243

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1975 | | pagina 6