1968 had gewaarschuwd. Alleen het huis de Pinto bleef staan, als een eenzaam, gehavend bolwerk, dichtgemetseld, zon der dakpannen, zodat het zware hout skelet onbeschermd kon verrotten. Links en rechts werden de huizen gesloopt, de tegenoverliggende wand van de Sint Antoniesbreestraat werd neergehaald. P.W. bouwde een brede brug over de Sint Antoniesluis volgens het oude plan die alleen zin zou hebben als de grote verkeersweg tóch door de buurt moest komen. En Stadsontwikkeling studeerde voort over de vernieuwing van de Lastage, terwijl de oude bebouwing ver der wegkruimelde. Zolang echter het huis de Pinto overeind bleef staan, was de historische hartader van de buurt, de eens zeewerende Sint Antoniesdijk, nog in beginsel aanwezig. Het huis de Pinto staat midden in de bres die hier geleide lijk in de structuur van de stad werd ge broken. Zou het huis de Pinto gered wor den, dan herleeft de kans dat er een nieuw plan-Nieuwmarkt (dat in ieder geval komen moet, al was het slechts omdat in het plan-1953 de metro nog niet was opgenomen) zal teruggrijpen op de historische stratenstructuur, en de nog aanwezige bebouwing zal kunnen worden hersteld. Gastvrijheid Om dit te bereiken werd in de zomer 1971 de stichting de Pinto opgericht. De doelstelling was niet om het veel omstreden huis als een geïsoleerd histo risch monument te behouden, maar om de herinnering levend te houden aan de gastvrijheid die immigranten, in het bij zonder van Portugees-Israëlitische en Armeense afkomst, in deze buurt hadden genoten. Als middel daartoe wil de stich ting huizen in de Lastage verwerven, res taureren of herbouwen, waaraan deze historische herinnering is verbonden, en die huizen inrichten tot woningen en bij het wonen behorende sociale en cultu rele voorzieningen, bij voorkeur ten be hoeve van degenen die in de Lastage wonen of werken. Dat de stichting zich in de eerste plaats zou richten op het huis de Pinto met het omringende bouw blok lag voor de hand. Aangezien het ge hele blok, met uitzondering van drie kleine huizen op de hoek Zwanenburg wal-Snoekjesgracht, eigendom is van de gemeente, verworven ten behoeve van het plan-1953 dat ter plaatse een be drijfsgebouw volgens een andere rooilijn had geprojecteerd, ging de eerste stap naar B. en W. met het verzoek om aan de stichting zowel het huis de Pinto als de leeggesloopte terreinen ter weerszij te willen overdragen voor het ontwikkelen van een restauratie- en herbouwplan. Er zou een tweede boek te schrijven zijn over de hindernissen die de stichting heeft moeten nemen vóórdat er iets anders tot stand kwam dan concepten, plannen en brieven. Eerst konden er geen werkzaamheden aan het huis de Pinto Na verwijdering van de stuciaag kwam worden verricht voordat er een nieuw het verguldemet bloemmotieven ver bestemmingsplan zou zijn vastgesteld, sierde cassettenpiafond uit 1680 te voor- schijn. Daaronder het oudere plafond Toen kon het niet voordat de metro- van eikehouten kinderbinten werkzaamheden in de buurt voltooid zouden zijn. Daarna moest eerst bekeken ^en gerealiseerd, dan krijgt'dit woord worden of er geen vroegere claims op de „samenwerking" wel een vreemde bij- grond rustten, en of de vorige eigenaars, smaak. wanneer het gebouw zou worden ge- Juister zou zijn van een uitputtingsstrijd handhaafd, het niet zouden willen terug- te spreken. De tegenwerkende kliek in kopen. Er kwam een suggestie van P.W. het ambtelijk apparaat - die bepaald om het huis een paar meter naar voren te niet met „de gemeente" mag worden ver verplaatsen (iedereen begrijpt dat er dan eenzelvigd - heeft hier een sterk wapen, alleen een schip met puin van zou over- namelijk de tijd, en daarvoor is altijd het blijven), en om het blok een andere rooi- argument van onderbezetting van de des- lijn te geven, meer in de trant van het betreffende afdeling bij de hand. Het plan-1953. particulier initiatief moet het in eigen tijd doen, en de aanloopkosten uit eigen Uitputtingsstrijd middelen voorschieten. Heel wat goede Als de stichting wilde restaureren, dan plannen zijn blijven steken omdat de moest er eerst een plan voor het hele initiatiefnemers dat niet meer volhielden, blok zijn, en dan moest er eerst maar ^un kracht ligt echter in de omstandig- eens een paar miljoen bij elkaar gebracht heid dat zij direct in het algemeen belang worden. Toen in eindeloze onderhande- werken, en hun bedoelingen duidelijk lingen de eerste fase van het project, be- zijn, terwijl ambtelijke prestige-politiek staande uit de restauratie van het huis de z\ch verschuilen moet achter schijnargu- Pinto en de herbouw van drie panden menten en formalisme. De obstakels die aan de Zwanenburgwal, klaar was voor overwonnen moeten worden hebben de subsidie-aanvragen, zegde P.W. zonder bovendien het nuttige effect dat men hiervan melding te maken aan het be- gedwongen wordt de plannen scherper te stuur van de stichting, dezelfde grond omlijnen, te concretiseren en in etappes toe aan een woningbouwvereniging, om op korte termijn in te delen. er goedkope woningwetbouw op tot stand te brengen, volgens een andere Hoeksteen rooilijn! Een belangrijk punt in deze strijd om het Wanneer men nu weet dat B. en W. het blok de Pinto, dat de hoeksteen vormt project de Pinto bij de Raad van Europa van de Lastage, is dat het klimaat zo hebben voorgedragen als ,,pitot project" drastisch is veranderd. Het bezwaar- voor het Monumentenjaar 1975, om het schrift van de oudheidkundige verenigin- buitenland te tonen wat door samenwer- gen in 1953 ging nog overwegend uit king tussen overheid en particulier initia- van historisch-esthetische motieven. De tief op monumentenzorgterrein kan wor- brief van de werkgroep Amsterdam-1975

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1974 | | pagina 23