De Hollandsche Molen jubileerde
HEEMSCHUT
Foto 2:
Bewondering voor de auto van de Monumen-
tenwacht, zojuist door Staatssecretaris Von-
hoff ingewijd.
van grote steun zijn voor de over
heidsinstellingen, die zich met de
monumentenzorg bezig houden en
niet minder voor verenigingen als
Heemschut, Hendrick de Keyser en
De Hollandsche Molen. Het is te
wensen, dat de Monumentenwacht
binnen afzienbare tijd even populair
zal worden als de Wegenwacht, waar
mee we willen zeggen, dat veler
medewerking van grote betekenis zal
zijn.
In tegenwoordigheid van H.M. de
Koningin heeft de Vereeniging ,,De
Hollandsche Molen" in Amsterdam
haar vijftigjarig bestaan gevierd. Tij
dens de jubileumbijeenkomst in
Krasnapolsky deelde staatssecretaris
Vonhoff mee, dat het H.M. de Ko
ningin behaagd had de heer A. J. de
Koning, architect BNA, te benoemen
tot Ridder in de Orde van Oranje
Nassau. De heer De Koning is meer
dan 25 jaar technisch-adviseur van
,,De Hollandsche Molen" en molen-
deskundige bij uitstek. Hij leidde o.a.
de bouw van een molen in Holland-
Michigan (1965) en in Steinbach
(Canada) in 1972,
Er werden voorts certificaten van
verdienste uitgereikt aan mej. S. M.
Krijgsman te Rotterdam, wegens haar
bijzondere verdienste voor de her
bouw van de molen ,,De Speelman"
te Overschie; aan L. A. Verhage, mo
lenaar op ,,De Korenaar" te Poort
vliet, voor diens voortreffelijke on
derhoud en zijn restauratiearbeid aan
,,de Vier Winden" te St. Annaland;
aan B. K. Dijk te Leek, wegens diens
50-jarig jubileum als molenbouwer;
aan S. J. Postma te Joure, wegens
zijn bijdrage aan de restauratie van
„Penninga's molen" te Joure; aan
J. D. Medendorp, die o.a. de molens
in Holland-Michigan en te Steinbach
bouwde en aan A. Beckers, molen
bouwer te Bredevoort, die o.a. de
standaardmolen te Heusden bouwde.
Geschiedenis
Oud-voorzitter ir. F. Stokhuyzen heeft
t.g.v. het jubileum de geschiedenis
van „De Hollandsche Molen" te boek
gesteld (uitgave Klaas Woudt B.V.,
Zaandijk). Hij maakt er bepaald geen
dorre opsomming van feiten van. In
tegendeel, het boekje laat zich erg
prettig lezen. Het leesgenot wordt
verhoogd door de vele fraaie foto's.
Er is in die vijftig jaar veel en nuttig
werk verricht voor het behoud van
molens, die nog altijd een karakteris
tiek van ons land uitmaken. De
inspanning, die de vereniging zich
intussen getroost heeft, kon niet ver
hinderen, dat heel wat veel te
veel molens aan het Hollandse
landschap zijn ontvallen. Het over
zicht, dat ir. Stokhuyzen aan het slot
van zijn boekje opnam, legt daarvan
een droevig getuigenis af. Het groot
ste aantal geregistreerde windmolens
(in 1935) bedroeg 2390. Geleidelijk
nam het aantal af; tijdens de Tweede
Wereldoorlog gingen er alleen al 171
verloren. Op 1 mei 1971 waren er
nog 957 geregistreerd. Aan de top
gaat Zuid-Holland met 216 molens.
Verder komen alleen nog Friesland,
Gelderland, Noord-Holland en Noord-
Brabant boven de honderd uit.
De belangstelling voor het behoud
van molens is in ons land gelukkig
groeiende, hetgeen uit het toene
mende aantal leden blijkt. Wie kennis
neemt van het boekje van ir. Stok
huyzen zal daarin stellig een aan
sporing vinden om zo men nog
geen lid is het werk van „De Hol
landsche Molen" te steunen.
v. d. W.
