Kleur bij renovatie
Personalia
HEEMSCHUT
18
Renovatie van woningen en rehabilita
tie van woonwijken vormen problemen,
waarmee we in ons land meer en meer
te maken zullen krijgen. Het zal bij
onze lezers geen verwondering wek
ken als we stellen, dat in vele gevallen
renovatie de voorkeur verdient boven
slopen van oude panden om dan daar
voor in de plaats volkomen nieuwbouw
te plegen.
Renovatie betekent voor de bewoners
meer en vooral modern woongenot in
een vertrouwde omgeving. Renovatie
is in het algemeen een goede zaak,
in het bijzonder als daarmee oude
woonkernen behouden blijven. Dat
Heemschut zich positief tegenover re
novatie opstelt spreekt vanzelf en de
bond heeft zich daarvoor dan ook in tal
van plaatsen ingezet.
Wanneer het particuliere bedrijfsleven
uit louter zakelijke overwegingen be
langstelling voor renovatie toont, kan
daartegen geen bezwaar zijn, maar dan
moet wel aan bepaalde voorwaarden
worden voldaan. Die zakelijke be
langstelling moet namelijk o.i. verant
woord zijn. Daarvan is stellig sprake in
het septembernummer van het huisor
gaan van Sikkens, dat geheel aan reno
vatie is gewijd. Het geeft zonder enige
twijfel goede voorlichting over de reno-
vatieproblematiek en over de mogelijk
heden. De aard van het Sikkens-bedrijf
in aanmerking nemende, behoeft het
niet te verwonderen, dat het renova
tie-nummer rijkelijk met bijzonder fraaie
foto's is geïllustreerd. Uit tekst en foto's
blijkt welke resultaten met renovatie
vallen te bereiken. Naar onze mening is
een goed voorbeeld „Het Fort" in Den
Haag, onder de bewoners waarvan
veel verbittering bestond over de
slechte staat, waarin hun woningen
verkeerden. Nadat de gemeente eige
naresse was geworden, is de renovatie
met kracht ter hand genomen en foto's
in het renovatie-nummer van Sikkens
tonen, dat er - naar onze mening - een
uitstekend resultaat is bereikt, ook wat
de witte kleur van het exterieur betreft.
Eigen aanschouwing ter plaatse be
vestigde deze mening.
Maar in het blad treffen we ook een
paar pagina's aan over Delft, waar zich
- en nu citeren we - „de laatste tijd op
kleurengebied iets heel merkwaardigs
(heeft) voltrokken. Evenals in andere
steden met een oude stadskern, leeft
ook in Delft de groeiende behoefte van
het leefbaarder maken van de oude
woonomgeving. Ook daar is een stro
ming die zegt: zolang er in deze buur
ten (die misschien wel eens zullen ver
dwijnen) mensen wonen, is het zinvol
de sfeer er zoveel mogelijk te verbete
ren. Te beginnen met kleur. Maar ook
in Delft zijn net als elders stromingen
en tegenstromingen en het gevolg
daarvan is gewoonlijk dat er niets ge
beurt. De laatste jaren echter hebben
steeds meer (meestal gehuwde) stu
denten in de oude buurten van de stad
goedkope huisjes gekocht. Een groot
deel van hen is student aan de afdeling
van Bouwkunde. Zij gingen hun huisjes
opknappen en verven. Kleurbewust als
zij door studie zijn grepen zij daarbij de
kans aan kleurmogelijkheden die verf
biedt uit te buiten. Dat werkte aanste
kelijk op andere studenten en buren en
zo werden er steeds meer huisjes
nieuw en dikwijls felkleurig in de verf
gezet. De geestdrift werkte in vele
gevallen zó ver door, dat men ijverig
aan het verder verbeteren van zijn
woning sloeg en zo is menig huis op
die manier door de bewoners ook van
binnen gerestaureerd. Dit alles had dan
wel niet de goedkeuring van de officië
le instanties, maar niemand deed er
achteraf iets aan. De verf bleef zitten
en de interne strijd zal wel verder
gaan. Evenals het op eigen houtje schil
deren
Tot zover het huisorgaan van Sikkens,
waarvan we het enthousiasme voor
een kleurrijk verfgebruik wel kunnen
begrijpen. Wie verf maakt, wil zijn pro-
dukt ook wel graag verkopen. Maar
dat moet dan wel verantwoord gebeu
ren en wanneer het blad mededeelt,
dat „dit alles dan wel niet de goedkeu
ring van de officiële instanties had", dan
is dat eerlijke voorlichting, maar tevens
constatering van twijfel over de juiste
toepassing van verf op gevels, kozij
nen en deuren. Die twijfel delen we ten
volle; sterker, de fraaie foto's leren, dat
de kleurbewustheid van de TH-studen-
ten in vele gevallen tot een weinig
bevredigend renovatie-resultaat heeft
geleid. Kleur behoort zich aan te pas
sen aan de (oude) architectuur en dat
blijken de kleurbewuste Delftse stu
denten zich niet te hebben gerea
liseerd. Twee voorbeelden; in beide
gevallen is de stenen gevel wit geschil
derd. In het ene geval werd de bui
tendeur oranje-rood geverfd, evenals
het kozijn van het naast gelegen
venster. Daarboven een klein venster
kozijn in een - althans op de foto -
vage rose kleur en daarboven een
daklijst in blauw. Deze kleurencombina
tie past misschien bij een moderne
bungalow, maar zeker niet bij een oud
pandje zoals het onderhavige. Tweede
voorbeeld: het in vakken verdeelde
venster vertoont vier verschillende
kleuren: geel, blauw, rose en bruin.
Daarnaast de buitendeur in blauw,
maar de post resp. in groen en blauw.
Hier is sprake van een kleurenuit-
barsting, die volkomen strijdig is met
de architectuur; een voorbeeld van
externe renovatie, die alleen maar af
keuring verdient en waarvan we ons
kunnen voorstellen, dat ze niet de
goedkeuring van de officiële instanties
kan wegdragen. Wij hebben er alleen
maar afkeuring over, hoezeer we be
grip kunnen hebben voor de ijver van
studenten om een oude woning zoda
nig te herstellen, dat het er aangenaam
wonen is.
v. d. W.
In de plaats van ir. J. D. M. Bardet is
thans drs. A. Bertoen, voorheen secre
taris, voorzitter van de Provinciale
Commissie Utrecht geworden. Als se
cretaris treedt nu op de heer P. Claus,
Australiëlaan 16 te Utrecht.
