begane grond wordt ook hier verlicht door grote rondboogvensters met bij geopende luiken goed zichtbare, trapsgewijs inspringende dagkanten. Het gebouw heeft een volledige verdieping met boven elke rondboog een rechthoekig venster en een zolder. De raamkozijnen zijn diep in de muur gezet, zodat de dikte van de muur goed tot haar -recht komt. Het optische effekt is bijzonder krachtig. De behandeling van het muuroppervlak is even vlak als bij het arsenaal aan de Kerkstraat. Het gebruik van natuursteen is hier zelfs beperkt tot de draaipunten van de scharnieren van de luiken, dus vier blokken per venster. Men treft hier alleen brede rollagen boven de vensters en een smalle De kazerne aan de Vissersdijk 35 Het Arsenaal uit 1851, aan de Kerkstraat 41 werd door het H.R.H.-fonds van de Bond Heemschut aangekocht, als een mijlpaal in het herstel van Woudrichem. (Foto Rijksdienst v. d. Monumentenzorg) zuinig geprofileerde daklijst. Beide gebouwen staan aan de voet van de binnenwal. Het behoeft geen betoog, dat de massieve bouwtrant uitstekend past bij de krijgskundige bestemming van de kazerne. Het oude stadhuis Het in 1957 gerestaureerde oude stadhuis van Woudrichem is een onderkelderd bakstenen ge bouw met een zadeldak tussen twee trapgevels. In de korte voorgevel, die de afsluiting vormt van het brede gedeelte van de Hoogstraat, is een gevel steen opgenomen met het jaartal 1592. De kelder ingangen, die zich aan de lange zijde van het vrij staande gebouw bevinden, wijzen op een vroegere periode. Het gebouw heeft natuurstenen banden en blokken op de hoeken en in de korfbogen boven de vensters. De voorgevel heeft een bordes met twee trappen. Op de balustrade van de stoep en op de top van de trapgevel vindt men schildhoudende leeuwen. Het blokje huizen achter het stadhuis laten de burgerwoning met topgevel in haar soberste vorm zien. De vormgeving van deze kleine huizen is geheel traditioneel. Zij passen, ook voorzover zij in de 19de eeuw zijn gebouwd of verbouwd, goed in het stadsbeeld van Woudrichem. De topgevels naar oud model leveren tezamen met de dakvlakken een aardig lijnenspel op. Wel kregen de gevels vensters van 19de-eeuwse omvang en indeling. Niet onaardig is de overigens nieuwe sierbestra ting. De straat tussen goten bestaat uit in de breedte aangebrachte in kleur en patroon afwis selende stroken plaveisel. Op de kruising bij het stadhuis, waar de weg een knik maakt is een

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1971 | | pagina 21