'ssèüc-. trokken partijen en instanties zover bijeen te brengen, dat er overeenstemming werd bereikt over het restau ratieplan van wijlen de heer J. Prent te Amsterdam. Het uitstel had wel tot gevolg, dat ontdekt'werd, dat de Van den Gheyn-klokken vrij zuiver in de middentoon stemming waren gegoten, zodat de restauratie-plannen konden worden omgewerkt tot herstel in de oude oor spronkelijke stemming. Ook bleek, dat nog slechts vier Van den Gheyn-klokken bruikbaar waren, en wel de vier zwaarste. Op basis van deze klokken is nu door de N.V. Petit en Fritsen te Aarle- Rixtel een nieuw carillon gegoten in de oorspronkelijke stemming. Tijdens de restauratie bleek, dat ook de half- uursslagklok, absolute toonhoogte A', welke tevens de basisklok voor het carillon is, in de kop was gescheurd. Aangezien de klok wegens zijn afmetingen niet uit de toren kon worden verwijderd, was reparatie onmogelijk. Uit een door T.N.O. ter plaatse vervaardigde röntgen foto werd geconstateerd, dat de scheur niet doorliep tot het klanklichaam van de klok. Besloten werd de scheur af te boren. Om verder risico te vermijden werd in over leg met de Nederlandse Klokkenspel Vereniging be sloten de halfuursslag van deze klok eraf te halen en over te brengen naar de volgende klok van het carillon, namelijk de B'klok. Het carillon omvat nu 37 klokken (3 octaven). De zwaarste klok weegt 500 kg en de lichtste 11,5 kg. Het totale carillon weegt 2747,5 kg. Met de heel-uursklok samen hangt er aan klokken niet minder dan 5047,5 kg in de toren. Uiteraard was het oude klavier niet groot genoeg om de 37 carillonklokken te bedienen, zodat er ook een nieuw stokkenklavier met draadverbindingen moest worden aangebracht. Teneinde te voorkomen, dat door het grote aantal draden het onderhoud van het carillon geheel onmogelijk zou worden, werd noodgedwongen besloten de mechanische speeltrommel uit 1568, met de daardoor noodzakelijke dradensystemen voor het auto matische spel van het carillon, buiten gebruik te stellen en te vervangen door een elektro-magnetisch bandspeel apparaat. Als vroeger De ïestauratie en uitbreiding van het carillon, inclusief het vernieuwen van de ophangwerken, vergden een be drag van 96.380,48. Afgezien van de uitbreiding tot een volwaardig 3-octaafs carillon klinkt het carillon nu weer als het oorspronke lijke. De klokken van Taylor, de nog aanwezige oude klokken van Meurs, Hemony, en Derck en het klavier worden bewaard en er wordt een oplossing gezocht om ze weer een bestemming te geven. De speeltrommel en de trommels voor de heel- en de halfuursslag zijn uitsluitend voor de heel- en halfuurs slagen in gebruik, de overbrenging geschiedt nu via het elektro-magnetisch systeem. Wie meent dat alle Edammers nu delen in de vreugden van een rijke erfenis uit het verleden komt bedrogen uit. Een comité voerde de „actie Oorwatje", die zich het stilzwijgen van de beiaard ten doel stelde. Na vijftien jaar onder een geluidloze speeltoren te hebben geslapen bleek het oud-Hollandse wijsje dat ieder kwartier over de daken, erfjes en grachtjes van het schilderachtige Edam tingelt, de bewoners aan een bulderbaan te herin neren. De actie is mislukt, en het wachten is op een verdere restauratie van de speeltoren en een gehele of gedeel telijke reconstructie van de O.L. Vrouwekerk. De plan nen zijn er al. JAN VAN VEEN De onderkant van de torenpeer. 113

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1970 | | pagina 21