Amsterdam straks nog als Amsterdam herkenbaar
zal zijn. Dat is de kern van de zaak. Over honderd
jaar interesseert het geen mens meer of het metro of
Amtro wordt want beide vervoerstelsels' zijn dan
hoogstwaarschijnlijk al lang weer óf vergeten óf ver
vangen door iets beters. Dan is het echter wel van be
lang of het rampzalige plan-Nieuwmarkt op het
laatste moment nog kon worden gestopt, zoals het
dempingsplan-Reguliersgracht in 1901. Ons „bran
dende probleem" van de tien minuten lopen tussen
autoportier en kantoordeur is dan een historische
anecdote, zoals nu een lang voorbije ruzie over de
aanlegsteiger van een trekschuit.
Jokinen heeft het duidelijk en hard gezegd: óf U moet
Uw binnenstad openbreken, óf U moet een nieuwe,
aanvullende city bouwen in de Pijp, óf U doet niets,
dan sterft de cityfunctie van de binnenstad af, met
ordeloze vestigingen aan de stadsrand, en dan wordt
U het Enkhuizen van Europa, met een onbetaalbaar
en niet tijdig realiseerbaar metroplan. Het antwoord
van B. en W. kunnen wij aldus interpreteren: geen
doorbraken in de binnenstad (behalve dan de be
staande plannen want die hebben we nu eenmaal ge
maakt), geen nieuwe city in de Pijp (want daar zien
we geen kans toe), de bedrijfsvestigingen aan de rand
van de vooroorlogse woonbebouwing zijn „subci-
ties" en ons metroplan is het enige juiste.
Enkele dagen na de bewuste persconferentie waar
het gemeentebestuur Jokinen's plannen van de tafel
veegde meldden de kranten dat het plan klaar lag
voor een hoog kantoorgebouw aan de Vijzelstraat, ter
plaatse van de gesloopte MBF fabriek en van de oude
bebouwing aan de zuidzijde van de eerste Wetering
dwarsstraat die dan nog gesloopt moet worden. De
Weteringbuurt vertoont de laatste jaren een verheu-
gende opleving. De oude wevershuizen worden her
steld, er komen nieuwe bewoners, restaurants en win
kels. Valt over, deze herleving de schaduw van een
massale hoogbouw, dan gaat de aardigheid er af.
Want waarom zouden B. en W. aan de ene huisei
genaar weigeren wat zij aan de ander toestaan? Dan
komen er méér.
Weer enkele dagen later hield de Amsterdamse In
dustrie Vereniging een bijeenkomst onder de titel
„Amsterdam, historisch kijkspel of levende metro
pool." Kennelijk doelend op de actie Amsterclaacl
had de inleider het over de mensen die zonder enige
economische verantwoordelijkheid propagandaleu-
zen maken voor het behoud van de Amsterdamse
binnenstad. „Het bewaren van de Amsterdamse
grachten voor het vreemdelingenverkeer berust op
een misverstand. De vreemdeling komt om een le
vende stad te zien, maar als de industrie uit Amster
dam weg is wordt de stad een kijkspel en daar komen
de vreemdelingen niet voor." Dezelfde wethouder
Hamm die over het plan-Jokinen geen discussie mo
gelijk achtte, antwoordde vriendelijk dat overheid en
bedrijfsleven geen twee gescheiden zaken mogen
zijn-
De inleider was ir. N. Snijders, oucl-directeur van de
gemeentelijke Havens en Handelsinrichtingen, thans
lid van de raad van bestuur van Pakhoed n.v., dat is
de onderneming die het genoemde kantoorgebouw
wil stichten.
Dergelijke feiten en zo zijn er vele maken dat
wij niet gerust zijn over het gemeentelijke beleid in
de binnenstad en dat wij ondanks duidelijke ver
schillen van inzicht het rapport-Jokinen als een
zeer waardevolle bijdrage in de discussie beschou
wen. G. B.
3
15
Straat m de Pijp Jokinen onderschrijft het in 1954 door
Heemschut geopperde denkbeeld om ter plaatse van deze
vervallende, onvolwaardige woonwijken, een moderne city-
uit breiding te projecteren
Kromboomsloot, hoek Dijkstraat, een stadsbeeld van intieme
schoonheid, dat dringend herstel behoeft Volgens de ge
meentelijke plannen uit 1955 zouden hier city-gebouwen langs
een autoweg moeten komen
