verstreken tijd is bereikt. In die jaren is de her bouw van een 14 tal panden ter hand genomen. De reconstructie van 7 woningen is thans voltooid en deze huizen zijn inmiddels door de nieuwe bewoners betrokken. De Zaanse Schans wordt im mers een normale woonbuurt en geen leeg open luchtmuseum. Het is verheugend te kunnen constateren dat de restauratie de door de initiatiefnemers gekoesterde verwachtingen in velerlei opzichten heeft overtrof fen. Meerdere panden verkeerden voor de over plaatsing in een deplorabele toestand. Slechts de ingewijden konden vaak aan ondergeschikte on derdelen, als bijvoorbeeld de dakbedekking, of de vorm van de schoorstenen, het belang van een be paald huis vermoeden. Een nader onderzoek bracht dan vaak zeer verrassende gegevens aan het licht. Ondanks het feit dat deze panden veelvuldig wa ren verbouwd en soms ernstig waren verminkt, bleken zeer vele constructieve details van de oor spronkelijke bouw nog achterhaalbaar te zijn. Hout bouw is immers typische skeletbouw, waarbij de wanden slechts een afdichtende functie vervullen. Mochten in de loop der tijden veranderingen in de gevel zijn aangebracht; mocht bijvoorbeeld de raam- indeling volkomen zijn gewijzigd, dan bleken, an ders dan bij die stenen huizen waarbij de muur een dragende functie heeft, de gegevens van de oude gevelindeling nog terug te vinden te zijn in het stijl- en regelwerk; in het „skelet" van het oude pand. Een mooi voorbeeld van een meer dan 95% authentiek verantwoorde reconstructie vormt het 17e eeuwse zg. Jagershuis, thans staande aan het Zeilenmakerspad in de Zaanse Schans. Toen dit pand, vroeger staande aan het Jagerspacl te Zaan dam werd onderzocht, verkeerde het in een geha vende en zeer verwaarloosde staat. Bij het speur werk kwamen er allerlei zeer interessante construc tieve details aan het licht. De plaatsing en de vorm der kruiskozijnen kon worden hervonden evenals de oorspronkelijke gegevens van de spiltrap. Een zeer verrassende vondst werd gedaan toen bij verwijdering van vloerdelen daaronder een stenen vloer van plavuizen werd aangetroffen. Hierover was in later tijd een houten vloer gelegd. Behalve de oude indeling werden binnenshuis ook delen en talrijke details gevonden van de oude betim mering met eiken zg. „wagenschot". Ook werden vele gegevens van de oorspronkelijke beschildering ontdekt. Met grote toewijding en veel liefde werd dit waardevolle pand in de oorspronkelijke toe stand teruggebracht onder leiding van architect G. M. G. Bakker. Dit prachtig voorbeeld van 17e eeuwse Zaanse houtbouw is een waar juweel in de Zaanse Schans geworden. Ook de andere huizen die door de architecten C. de Jong en J. Schipper jr. zijn gerestaureerd bieden een fraai overzicht van de ontwikkeling die deze typische landelijke architectuur in de 17e en 18e eeuw heeft door- Het zou te ver voeren om ieder pand afzonderlijk te bespreken. Het zij voldoende de aandacht te vesti gen op het voor de Zaanstreek vrij zeldzame twee- verdiepingshuis dat vroeger heeft gestaan in de Noorderkerkstraat te Zaandam. Dit oorspronkelijk 17e eeuwse huis heeft in de tweede helft van de 18e eeüw een volkomen nieuwe voorgevel gekre gen. Omdat door deze verbouwing de details van de oorspronkelijke gevel grotendeels verloren zijn gegaan en foto's voorhanden waren waarop, behalve de top, alle gegevens van de 18e eeuwse gevel kon den worden teruggevonden, is hier de voorgevel door architect de Jong teruggebracht in de latere ver schijningsvorm. Voor de top werden details ge bruikt van een gewaard gebleven 18e eeuwse ge velbekroning. De achtergevel daarentegen kon wor den hersteld in de hervonden 17e eeuwse bouw trant. Ook binnenshuis werden enkele kamers, vol gens de gevonden gegevens, in 17e-; andere in 18e eeuwse stijl gerestaureerd. Uit één en ander zal blijken dat het bij de bouw van de Zaanse Schans niet gaat om herbouw van de typische Zaanse houten geveltjes, maar om vol ledige reconstructie van zowel in- als exterieur van waardevolle huizen, karakteristiek voor de Zaanse architectuur. Speciaal de in de oorspronkelijke kleuren geschilderde interieurs verdienen de aan dacht. Zowel de kleuren zelf als de schakeringen wijken sterk af van het huidige palet. De paltrok-houluuigrnolen De Poelen burg met o{) de achtergrond de meel- molen De Dood.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1966 | | pagina 9