gebracht tot het leggen van contacten en bezichti
gen van restauraties. Ondermeer werd een bezoek
gebracht aan de feestelijke bruiloftsviering van de
Zaanse schans, ter gelegenheid van het 40-jarig be
staan van de Ver. De Zaanse Molen, werd de doku-
mentatie bij de Rijksdienst voor de Monumenten
zorg te Voorburg bekeken, besprekingen gevoerd
met de Burgemeester van Culemborg, inzake het
behoud van het Van Riebeeckhuis, met de adviseur
van de Ver. De Hollandsche Molen inzake de res
tauratie van een molen in Kaapland, werd de Gor-
don-atlas doorgenomen in het Rijksprentenkabinet,
enz.
Intussen gaf de Stigting in oktober haar 11de Bulle
tin uit, niet minder dan 113 bladzijden tellend,
waarin ook haar jaarverslag is opgenomen, waaruit
bleek, dat haar inkomsten- en uitgavenrekening
ruim een ton bedroeg, een zeer goed bestede ton.
Architect H.A. Wittocx
Een andere strijder en medestander buiten onze
grenzen, de Belgische architect H. A. Wittocx, die
wij zo menigmaal op onze Heemschutbijeenkomsten
in Nederland mochten begroeten, heeft zijn werk
zame leven op 15 oktober jl. voor altijd beëindigd.
Wij eren in hem een kundig bouwmeester, groot
bewonderaar van de schoonheid in het algemeen en
bouwkundige schoonheid in het bijzonder. Nog in
dit voorjaar was hij onze enthousiaste en bekwame
gids in Antwerpen en Mechelen. Tijdens het inter
nationale Heemschut-congres in ons jubileerjaar
1961, was architect Wittocx een vertegenwoordiger
van onze Belgische zustervereniging de Kon. Ver.
voor Natuur- en Stedenschoon. Met vreugde zag hij
uit naar de zomercursus voor Heemschut en Monu
mentenzorg, die hij hielp voorbereiden en die in
september 1966 in Amsterdam zal worden gehouden
en waar hij aktief aan deelgenomen zou hebben.
Wij condoleren onze vrienden van het bestuur van
de Koninklijke Vereniging, waarvan hij één der
trouwste bestuursleden was en wij herdenken met
eerbied en smart deze bescheiden mens en grote
vriend van Nederland.
Voor mij zal Wittocx altijd de man blijven, die on
bewust, mij pijnlijk deed beseffen, hoezeer vele
Nederlanders, waaronder ikzelf, nog altijd te kort
schieten in het leggen en verstevigen van vriend
schappelijke contacten met geestverwanten in het
Nederlandse taalgebied.
Zomercursus Heemschut en Monumentenzorg
De inschrijving op de zomercursus "Heemschut en
Monumentenzorg" die in september 1966 in samen
werking met de Belgische Kon. Ver. voor Natuur-
en Stedenschoon en met de Zuidafrikaanse Stigting
Simon van der Stel wordt georganiseerd, is open
gesteld.
De eerste inschrijvingen voor de gehele cursus van
5 t/mlÓ september en enige deelnemers aan de dag
excursies van 19—29 september zijn reeds genoteerd,
het zijn architecten, restauratiedeskundigen, hoofd
ambtenaren en overheidsbestuurders. Het aantal
deelnemers zal om redenen van praktische aard tot
50 beperkt blijven en de inschrijving sluit op 1 juni
1966, zodat wij gegadigden raden spoedig een be
slissing te nemen en ons dit te laten weten, de tijc'l
gaat snel en de cursus eist veel voorbereiding. In
Heemschut 1965, nr. 4 blz. 67—68 vindt men uitvoe
rige inlichtingen. Zij worden op verzoek ook toege
zonden. De bedoeling van de cursus is een overzicht
en verdieping te geven van de stand van zaken op
het gebied van heemschut en monumentenzorg in
het Nederlandse taal- en werkgebied.
Dertig bij uitstek op dit gebied deskundigen, heb
ben zich tot het houden van inleidingen bereid
verklaard.
Heemschutterij
Wat het woord heemschutterij precies betekent,
weten wij niet, wat er mee bedoeld wordt begrijpen
wij wel, het zal een soort maniakale behoudzucht
zijn, zo van: alles bewaren omdat het oud is. Helaas
wordt blijkbaar door het gebruik van dit woord het
misverstand levend gehouden, dat dit het doel van
de Bond Heemschut is.
Niet genoeg kan herhaald worden, dat Heemschut
tot taak heeft: het waken voor de schoonheid van
Nederland. Dit betekent bepaald niet, dat Heem
schut op de ketting springt, overal waar "oud"
wordt opgeruimd. Allerminst, er zijn zeker oude
zaken, die wij willen helpen opruimen, óók dit mis
verstand over Heemschut. Ir. N. A. de Boer behoort
tot hen, die het woord heemschutterij hanteert. Hij
kiest tussen sloperij en heemschutterij, zei hij op de
studiedagen voor oud-HTS'ers in 's-Hertogenbosch.
Wij zijn het met hem eens in deze, als hij met heem
schutterij bedoelt wat wij menen. Maar is dat zo?
Als hij zegt, dat hij voorzichtig wil manoeuvreren,
tussen de opvattingen van heemschutters en ver-
keersmaniakken, vrezen wij van niet.
Dat zóu jammer zijn, want dan heeft ir. De Boer
een verkeerde opvatting van Heemschut. Wij staan
geheel naast hem, waar hij opmerkt: „Zolang ver-
keersmaniakken hun rol blijven spelen in de Neder
landse stedebouw, zolang bestaat er een verhoogde
sterfkans voor onze binnensteden". Wij hebben ook
begrip voor zijn hartekreet: "Onze cities moeten met
hand en tand worden verdedigd", evenals voor zijn
raad: "In het eigenlijke stadscentrum moet een be
vrijd voetgangersverkeer mogelijk zijn, in en om een
zeer intensieve bebouwing".
Het komt ons voor, dat het vruchtdragend zou kun
nen zijn als ir. De Boer zich van het werkelijke doel
en de werkwijze van de Bond Heemschut op de
hoogte zou willen stellen.
De "bereidheid tot een gezamenlijke aktie" die hij
114