Heemschutberichten
89
Vollenhove, oude Vissershaven
Gewoonlijk gaat het zo dat Heemschut zich tot een ge
meentebestuur wendt met het verzoek bepaalde maat
regelen die het stads- of dorpsschoon zouden schaden
niet te nemen. Ten aanzien van de oude Vissershaven
van Vollenhove lagen de verhoudingen anders en
beter het gemeentebestuur deelde op een informa
tie dezerzijds mede niet te voelen voor het plan om
de haven gedeeltelijk te dempen. Dat deze gedachte
opkomt is begrijpelijk; de vissershaven raakt steeds
meer in verval, grote delen van de kademuren storten
in, de aldaar gelegen paling- en visrokerij loopt ge
vaar. Daar staat tegenover dat deze haven,, oorspron
kelijk de slotgracht van de zomerresidentie van de
Utrechtse bisschoppen, als historisch monument te
beschouwen is, en een onmisbaar element in het stadje
vormt. Demping, geheel of gedeeltelijk, zou hier de
bekende troosteloze lelijkheid doen ontstaan; en dit
klemt te meer nu het sterk groeiende watertoerisme
allerwege nieuwe accommodatie nodig heeft. B. en W.
van Vollenhove zouden het toejuichen als de oude
Vissershaven zich tot een jachthaven zou ontwikkelen.
Daarvoor zijn de omstandigheden ter plaatse en in de
omgeving bijzonder gunstig. Het bestuur van de
Bond Heemschut heeft zich tot de belangrijkste orga
nisatie op watersportgebied gewend met het verzoek
aan deze mogelijkheid aandacht te willen schenken.
Vollenhovebrug over de oude Vissershaven.
Jisp, wegsloot
De raad besloot in de voor dit dorp zo karakteristieke
wesgloot een dam met duiker te leggen ter ontsluiting
van een perceel bouwterrein. Heemschut verzocht de
dam te vervangen door een brug; dat is weliswaar iets
duurder, maar veel fraaier, en het voorkomt water
vervuiling met daaruit voortvloeiende onderhouds
kosten.
Groenlo, autokerkhof
Heemschut heeft aan de gemeenteraad van Groenlo
zijn verontrusting kenbaar gemaakt over de plannen
een autokerkhof te vestigen aan dë Ruurloseweg, bij
de entree van het oude vestingstadje. Een dergelijke
vestiging zou niet alleen in hoge mate ontsierend zijn,
maar ook in strijd zijn met het geldende uitbreidings
plan en met het streven van het gemeentebestuur de
situatie te verbeteren.
Maasdriel, kerktoren van Alern
De kerk van het kleine Maasdorp Alem, (gem. Kerk-
driel), dateert uit 1870, en dat was geen goede tijd.
Maar wat de neogothische architectuur, van nabij ge
zien, ook aan tekorten moge hebben, voor de werking
van een toren in het landschap hadden Cuypers en
zijn leerlingen begrip. Zo is de kerktoren van Alem een.
hoog en slank oprijzend merkteken geworden in de
wijdheid van het rivierlandschap, een van verre zicht
baar herkenningspunt in de Bommelerwaard. Naar
aanleiding van de plannen om voor de parochie van.
Alem een nieuwe kerk te bouwen heeft Heemschut
zich tot de Bisschop van 's Hertogenbosch gewend met
het verzoek of met name de toren gespaard zou kun
nen worden.
Breda, demping Haven
Dat demping van historische stadswateren nooit een
bevredigend stadsbeeld oplevert is niet alleen een.
Heemschutstokpaard, het is een zo evident ervarings
feit dat men wel van elk cultureel besef verstoken moet
zijn om dit hetzij te ontkennen, hetzij te negeren-
Wat niet wegneemt dat er talrijke gemeentebesturen
in ons land zijn die met een ijver, een betere zaak waar
dig, dempingsplannen beramen.
In April jl. besloot de gemeenteraad van Breda tot
het dempen van de Haven. Dat was in 1950 ook al
gebeurd.
Jarenlang heeft de strijd geduurd. Het raadsbesluit
werd niet goedgekeurd door G.S., welke beslissing in.
1951 door de Kroon werd bevestigd. In 1957 evenwel
stelde de gemeenteraad een verordening ex art. 43.
van de Woningwet Binnenstad-noord-oost" vast,
waarin de demping van de Haven was voorzien..
Merkwaardigerwijs gingen G.S. toen wel accoord. De-
zaak bleef verder rusten. Nu zij wederom actueel is ge
worden, heeft Heemschut opnieuw een uitvoerig;
schrijven tot de minister van O.K. W. gericht,
waarin een exposé van de voorgeschiedenis wordt ge
geven en o.a. gewezen wordt op het feit dat de argu
menten die tegen demping pleiten sinds 1957 aanzien
lijk aan kracht en erkenning hebben gewonnen. Dat
geldt ten eerste het inzicht dat het onmogelijk is het:
wegennet van oude stadskernen zozeer ,,op te rekken"
