Heemschutberichten
Nieuwe aanslag op het Muiderslot verijdeld
Opnieuw is het voornemen van de Chr. Woning
bouwvereniging „Ons Belang" om, in afwijking van
het geldende uitbreidingsplan, tegenover het Mui
derslot te hoge en te dichte bebouwing te doen ver
rijzen, verijdeld door de waakzaamheid van Gede
puteerde Staten die, gehoor gevend aan de bezwa
ren die hiertegen o.a. door het bestuur van de
Bond Heemschut waren ingebracht, ook aan dit
tweede plan hun goedkeuring hebben onthouden.
Voormalige Ursulinenklooster te Roermond
In ons juni-nummer van dit jaar (blz. 45) werd
melding gemaakt van het plan om dit gebouw in
de Steegstraat, waarvan vooral de statige Maas-
landse gevel van belang is, te slopen in verband
met de modernisering van het Landbouwhuis.
Thans bereikt ons het goede bericht dat het pand
wel inwendig verbouwd wordt, maar met behoud
van de gevel.
Tongerlose hoef bij Tilburg
In het uitbreidingsplan „het Zand" van de gemeen
te Tilburg ligt een 17de-eeuwse boerderij, die eens
behoorde aan de abdij van Tongerlo, vanwaar de
paters Norbertijnen van 12S2 tot 18S2 de zielzorg
in Tilburg uitoefenden. Behalve door deze histori
sche herinnering is de Tongerlose hoef door zijn
verschijning en ligging een waardevol element in
de omgeving. Duidelijk werd dit onder woorden
gebracht in een ingezonden stuk in het „Nieuws
blad van het Zuiden" van 23 september j.1.: „Veel
heb ik de laatste weken gelezen en gehoord over
een mij tot voor kort onbekende hofstee in Til
burg. Ik bleek er niet zo vèr vanaf te wonen en
ben na bezichtiging van het interessante complex
tot de overtuiging gekomen dat hier meer op het
spel staat dan alleen maar het behoud van een
oude boerderij. Wij wonen sinds enige tijd in ,,'t
Zand", het huis is goed, de buurt mooi aangelegd,
er zijn winkels in de buurt en de city is dichtbij
met een (betrekkelijk) goede stadsbusverbinding
En toch missen wij hier iets! Vrijwel nergens in
deze energieke stad vindt ons oog en ons hart echt
rust. Hoewel er veel gemoderniseerd wordt, on
danks enkele parken en plantsoenen en trots rian
te nieuwe wijken, is er bijna niets dat echt mooi
is, dat ons even losmaakt van de dagelijkse sleur.
Van alles wat wij hier zien en beleven gaan er
twaalf in een dozijn, niets is specifiek, karakteris
tiek behalve dan de vele schoorstenen en fabrie
ken. Is het dan zoveel gevraagd de duizenden men
sen in ,,'t Zand" en de tienduizenden in de stad
een heerlijk plekje te geven waar zij eens rustig
kunnen uitblazen? Mag zo'n uniek object dan
niet een paar ton kosten? Wie weet komen de
kosten er nog eens uit."
Het probleem is in deze brief van een Tilburge-
naar precies aangegeven. In het nu al jaren gel
dende uitbreidingsplan is met het voortbestaan
van de Tongerlose hoef geen rekening gehouden.
In 1955 kocht de gemeente de boerderij aan.
Toen bleek het gebouw op de voorlopige Monu
mentenlijst vermeld te zijn zodat het niet kon
worden gesloopt. Een comité werd gevormd dat
voor behoud ijverde. Men onderzocht de moge
lijkheid de boerderij naar het Openluchtmuseum
in Arnhem over te brengen, maar dat bleek geen
bruikbare oplossing.
In opdracht van B. en W. ontwierp de architect
De Wilde een restauratieplan. Volgens de pers
berichten zou de Rijksdienst voor de Monumen
tenzorg de restauratie wel willen steunen, doch
niet genegen te zijn een hoog subsidie te geven
omdat hierdoor een precedent gevormd zou wor
den ten aanzien van de vele fraaie boerderijen in
den lande die door stadsuitbreiding en ruilverka
veling worden bedreigd, terwijl het subsidiebudget
toch al te krap is. En zo komt de zaak weer terug
bij het Tilburgse gemeentebestuur met de vraag,
door de bovenaangehaalde briefschrijver gesteld,
namelijk: zou het in het kader van de miljoenen-
verslindende stadsuitbreiding niet méér dan ver
antwoord zijn enige tonnen te besteden aan een
enkel bijzonder element van culturele waarde
waaraan grote behoefte blijkt te bestaan.
Het bestuur van de Bond Heemschut heeft er bij
B. en W. met klem voor gepleit een oplossing in
deze richting te willen bevorderen door de Ton
gerlose hoef een bestemming te geven hetzij van
restaurant-uitspanning, hetzij van wijkcentrum of
jeugdgebouw. Wellicht zou een goed opgezette
actie onder de Tilburgse burgerij en bij de indus
trie om hiervoor geld in te zamelen de doorslag
kunnen geven.
Het Van Coehoornbos, Gaasterland
In de kerk van Wijkei (Gaasterland) bevindt zich
het marmeren praalgraf van Menno, Baron van
Coehoorn, die in de nabijheid zijn buitenhuis had.
De grote vestingbouwer en artilleriegeneraal had
daar omstreeks 1680 een bos doen aanplanten dat
thans als natuurmonument eigendom is van „It
Fryske Gea", en behalve zijn landschappelijke en
recreatieve betekenis ook grote botanische waarde
heeft door het voorkomen van enige bijzondere
104