i storende nieuwe panden is; ook in de 19de eeuw is de traditie in Harlingen nog sterk geweest, ge tuige de talrijke gevels met rechte kroonlijst en schilddak, bekroond door een schoorsteen met het voor Harlingen zo karakteristieke schoorsteen bord, die het uitstekend doen in het stadsbeeld. Verwonderlijk is bovendien hoe groot het aantal oude woonhuizen nog is, en hoe sterk juist zij nog het stadsbeeld bepalen. Harlingen heeft trouwens weinig „grote monumenten": het stadhuis, uit de 18de eeuw met zijn sierlijke Renaissance- torentje beslaat een langgerekt, vrij bescheiden terrein; de Ned. Herv. Grote Kerk is een statig, en in zijn soberheid zeer fraai gebouw uit 1775 dat wordt toegeschreven aan Jacob Otten Husly, het verving de oude St. Michaëls „Dom", waar van alleen de toren, die uit de 12de eeuw dateren kan, bewaard bleef. Het Magazijn van de Admiraliteit tenslotte, ver minkt om als H.B.S. te dienen, later gebruikt als opslag van kunstmest, is in zijn verknoeide en onderkomen staat nog steeds een indrukwekkend monument langs de Zuiderhaven. Helaas zal het moeten verdwijnen voor een bejaardenhuis. De opbloei die Harlingen thans doormaakt brengt gevaren met zich: vestiging van moderne bedrijfs gebouwen in de binnenstad, onoordeelkundige vernieuwing, afbraak voor sanering zonder dat herstel overwogen is. Gelukkig is dat gevaar tijdig onder kend; de nog niet lang geleden opgerichte vereniging „Oud-Har- lingen" wil gaan ijveren voor het behoud van het stadsschoon, voor herstel, en waar nodig voor ver nieuwing met begrip voor het ka rakter en de atmosfeer. Het was een gelukkige gedachte te beginnen met een inventarisatie van dit stadsschoon. De vereniging heeft zich daartoe gewend tot de Corri- missie Stad en Dorp in Friesland en in samenwerking met haar een inventarisatie opgemaakt, die in kaart is gebracht; een fragment daarvan is bij dit artikel afgebeeld. Drie categorieën zijn daarbij onderscheiden, die wel voor zichzelf zullen spre ken. Wat de laatste, betreft: hier zijn de ge bouwen strikt naar hun ligging beoordeeld. Een eenvoudig 19de eeuws huis dat voorkomt in een reeks fraaie oude bebouwing en zich daarin goed voegt, is opgenomen; een vrijwel identiek huis, dat in een banale en reeds ontsierde straatwand staat, niet: het heeft geen invloed meer op de harmonie van het stadsbeeld. Daarnaast zijn in deze categorie ook opgenomen 9 Aan de Grote Brede Plaats staat één van de vele bekoorlijke Renaissance-gevels van Harlingen. Foto Tr. T). A. Arkenbout De Kleine Brede Plaats. Slechts één pand past niet in het zuivere ritme der gevels, doch kan met weinig moeite tot de orde geroepen worden. Fofco Tr. D. A. Arkenbout

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1956 | | pagina 17