streek. Of liever maak ccn tochtje per boot, auto of
fiets en geniet telkens van treffende panorama's.
Als historisch monument is het kasteel Zuilen voor
bezoekers opengesteld. Typerend zijn de buitens
tussen Maarssen en Loenen; indrukwekkend is de
aanblik op laatstgenoemd dorp met zijn majestueu
ze toren; schilderachtig ligt Vreeland aan het
water met zijn eiland; liefelijk is de rivier door de
lage landen bij Nigtcvccht en Uitermcer met riet
en knotwilgen en bewolkte vergezichten, op doek
gebracht door P. P. Schiedges; karakteristiek is de
stad Weesp met haar kade, begrensd door een
tekenende huizenrij en een groots einde neemt de
Vecht door het Muiderslot, dat de omtrek beheerst.
R. J. BENTHEM
DE INSTANDHOUDING VAN HET VECHTLANDSCHAP
Wij zijn er mee vertrouwd dat de waardering voor
het Vechtgebied in hooggestemde bewoordingen
wordt geuit. Dat geldt ook voor enkele andere
gebieden als bv. Kennemerland en de Veluwe-
zoom, het Gooi en de Utrechtse Heuvelrug. Hun
schoonheid vond erkenning in een nabij of verder
liggend verleden. En sindsdien is een welwillende
publiciteit ervan blijven getuigen. Hun rijkdom
men aan natuur en landschap, aan dorps- en steden
schoon worden telkens weer op uitbundige wijze als
een onvergankelijk goed gcetaleerd. Maar critische
aandacht en waakzame nuchterheid blijven bij die
„schoonschrijvcrij" veelal achterwege!
Het gevaar wordt daardoor groot dat het huidige
geslacht de bestaande situatie in deze gelukkig
goeddeels nog aantrekkelijke landschappen als een
gave, ongeschonden erfenis gaat zien. Zonder
nochtans te beseffen dat vorige generaties de toe
stand van nu stellig als ernstig verval van schoon
heid zouden beschouwen!
Typisch is het voorbeeld van het vóór-oorlogse
Walcheren. Eertijds vormde dit eiland een indruk
wekkend cultuurlandschap, waar zo'n eeuw of twee
geleden vele tientallen landgoederen van de toen
malige welstand getuigden. Meidoornhagen tussen
de velden en opgaand geboomte rondom de hof
steden gaven er blijk van dat de boeren uit die
dagen de betekenis beseften van luwte en beschut
ting voor vee en gewas en voor het eigen milieu.
Aan het begin van deze eeuw bezat het eiland nog
ccn luisterrijke naglans van die vroegere schoon
heid, hoewel veel van de landgoederen toen reeds
was verdwenen en de gaafheid van het hcggenland-
schap steeds meer in verval raakte. In de enkele
tientallen jaren die daarop volg
den werd het echter op tal van
plaatsen hopeloos geschonden.
Naargeestige lintbebouwing, ccn
beschamcnd-slcchte architectuur,
iepziekte, het achterwege laten
van herbcplanting op de boeren
erven en een voortgaande ver
waarlozing van de windkerendc
meidoornheggen deden bedroe
vend afbreuk aan de luister van
dit land. Niettemin echter leeft
thans de gedachte voort aan het
schone Walcherse landschap van
vlak voor de oorlog! De ontstel
lende aanblik van het eiland zon
der beplanting direct daarna heeft
diepe indruk gemaakt, maar de
ernst van de landschappelijke situ
atie vóórdien was onvoldoende
43
De koepel van Vegtlust
