DE PAKHUISBRANDEN TE AMSTERDAM Veel is er geschreven over de pakhuisbranden in Amsterdam, die in zo korte tijd enkele der mooiste panden, schone voorbeelden van harmonisch bou wen, veranderden in skeletten die gapende won den vormen in de rhythmische gevelrijen van Ou de Schans en Prinseneiland. In dag- en maandbladen verschenen artikelen waarin vooraanstaande personen verklaringen af legden en hun visie gaven op de mogelijkheid om dit brandgevaar te voorkomen. Men bedenke dat onze 17de-eeuwse pakhuizen ge bouwd werden ten dienste van de goederenhandel, als opslagruimte van koren, zout, traan. Amster dam heeft het voorrecht dat de vele pakhuizen welke de stad telt meestal ongeschonden bleven en nagenoeg alle nog in gebruik zijn, in plaats van te verworden tot coulissen aan het straattoneel. Voor een groot deel voldoen zij nog aan de oor spronkelijke bestemming en bergen binnen hun muren de producten van de levendige goederen handel die zich aan hun voeten afspeelt en die Amsterdams binnenstad de gezellige bedrijvigheid geeft. Wel is de aard dier goederen veelal anders dan in de 17de eeuw, en vindt men er thans cellu lose en andere zeer brandbare materialen die de moderne industrie iri grote hoeveelheden gebruikt. Indien aan de brandbeveiliging de nodige aan dacht wordt besteed behoeft dit geen aanleiding te zijn om deze stoffen te weren. Maar wat te denken van de arbeider die bij deze licht ontvlam bare stoffen zijn sigaretje staat te roken? Uit een verklaring van de waarnemend comman dant van de brandweer, de heer D. Doets in het Pa rool van 23/7.49 blijkt, dat de voorzorgsmaatre gelen heel wat te wensen overlaten. Open doorgan gen tussen twee pakhuizen kwamen bij voorbeeld voor bij de panden welke op het Prinseneiland in de as gelegd werden. Bestrijding van een eenmaal ontstane brand is op deze wijze wel zeer moeilijk. Het vuur verspreidt zich zosnel, dat de brandweer voor een schier onmogelijke taak staat. Ook komt de vraag op of het afbranden van het houtwerk bij schilders werkzaamheden niet voorkomen kan worden. Levert onze moderne chemie geen mid delen op om de verf op andere wijze te verwij deren, of spelen financiële overwegingen hier eeri rol? De schoonheid van Amsterdam's pakhuizen is toch niet in guldens uit te drukken! Helaas zijn in de pakhuizen evenals in vele grach tenhuizen kleine industrieën gevestigd. Deze exploi tatie, die niet in overeenstemming is met het doel waartoe de gebouwen gesticht werden, schept dik wijls gróte 'gëvaren voor brand. Nauwkeurig toe zicht op de veiligheidsmaatregelen ware hier ge wenst. Men bedenke echter, dat de brandweer in deze slechts een adviserende stem heeft. Waarom treedt de overheid hier niet regelend op Er worden in Nederland grote sommen besteed aan restauraties, zou men met een strenger door gevoerd toezicht op de brandbeveiliging niet heel wat geld kunnen besparen? Ook de assuradeuren zouden in deze een invloed ten goede kunnen uit oefenen. Moge de-in de laatste maanden zo duidelijk gewor den waarschuwing bij de betrokken overheidsin stellingen de aandacht hebben die zij verdient en .voordat het geheel te laat is. B.S. Naar wij vernemen heeft het gemeentebestuur van Amsterdam aan de brandweer opgedragen een zorgvuldig onderzoek in te stellen in de diverse pakhuizen. Zij zal rapporten uitbrengen en advie zen geven omtrent eventueel te nemen maatrege len in verband met de beveiliging tegen brand. [De Tijd, 2/9.49] 69 De Groenlandse pakhuizen te Amsterdam foto T.K'.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1949 | | pagina 9