62
IN MEMORIAM PROFESSOR KNAPPERT
Het heengaan van onzen vriend en medewerker Prof. Dr L. Knappert wordt in
ruimen kring betreurd. Van vele zijden werden zijn kwaliteiten in het licht gesteld;
in dit blad werden zijn groote verdiensten als oud-voorzitter van Heemschut geme
moreerd. Talrijke jaren mocht ik met hem in het Dagelijksch Bestuur van Heemschut
samenwerken en ik denk met waardeering aan de nauwgezetheid, waarmede hij zijn
heemschut-taak verrichtte. Vooral zullen wij zijn geestdrift missen, die af en toe zich
omzette in verontwaardiging als schoonheden van Natuur of Kunst werden bedreigd.
Weinigen echter zullen zich bewust zijn, dat naast de zorg voor Heemschut, zijn
warme belangstelling uitging naar de Internationale Natuurbescherming. Als voor
zitter van de Nederlandsche Commissie voor Internationale Natuurbescherming on
dervond ik' telkens, dat zijn gezichtskring wijder reikte, zijn arbeidsveld ruimer was.
Het behoud van de overzeesche groote fauna en flora had zijn volle sympathie en aan
dacht, omdat het hem een gruwel was te constateeren, dat in overzeesche gebieden de
groote diersoorten en de ongerepte natuur ernstig werden bedreigd. Als in de cou
ranten een bericht voorkwam van jacht op of uitroeiing van walvisschen, varanen,
orang oetans, gorilla's en ander groot wild, ontvingen wij van Prof. Knappert een
ontboezeming om zijn -verontwaardiging lucht te geven. Vlammend en bijtend kon
zijn afkeuring zijn bij de uitmoording van diersoorten en vernieling van de natuur.
Niet alleen toonde hij zijn belangstelling, maar ook steunde hij financieel zooveel hij
kon de-internationale natuurbescherming en bij het zenden van zijn gift uitte hij zijn
verontwaardiging. Over de walvisschen schreef hij in een zijner brieven:
,,Hun uitroeiing met telkens moderner moordmiddelen maakt mij wanhopig. Ik ben
„van deze dingen altijd vervuld en kan er toch niets tegen doen en de couranten-
.lectuur is op die manier bitter".
Naast het vele, dat hij tot stand bracht en elders werd gememoreerd, meen ik goed
te doen in het licht te stellen, dat hij niet alleen op het gebied van Heemschut, doch
ook in den strijd tot behoud van de schoonheid en ongereptheid van de natuur bijzon
dere verdiensten heeft gehad en dat wij hem ook op dit arbeidsveld met erkentelijk
heid gedenken.
P. G. VAN TIENHOVEN.
RECTIFICATIE
Bij „Ter gedachtenis aan onzen oud-voorzitter" in het vorig nummer, zijn de namen
vermeld Van de bestuursleden uit den tijd van Knappert's voorzitterschap. Daarbij
werd echter ,,'t beste paard van den stal" niet genoemd, Mr P. G. van Tienhoven,
die nog wel behoort onder de oprichters van den Bond Heemschut. Vele jaren ge
leden, 't moet in 1911 geweest zijn, groeide uit besprekingen van Mr van Tien
hoven met den architect A. W. Weissman de gedachte tot stichting van den Bond
Heemschut.
Secr. A. K.
