18 HEEMSCHUT
ONTSIERENDE RECLAME
Wanneer ergens m Nederland een reclamebord verrijst, komt er onmiddellijk een
brief van een belangstellende, waarvan de korte inhoud is of Heemschut dit bord
maar wil wegwerken en er niet bij «vertellen wie 't bericht aanbracht. Doch dan
vergeet de zender wat door, den Bond Heemschut en andere Vereenigingen reeds
gedaan werd. Om tot inzicht en tot rust te komen wordt hem dan wel eens
geraden een autoritje te maken van Brussel over Gent naar Ostende. Daar zijn
geen weg.wijzers noodig. Als men de_j:fclameborden maar volgt komt men er wel.
Wanneer er in Amsterdam een reclamebord verrijst, komt er den anderen dag
een bericht, of Heemschut dit bord maar wil laten weghalen en geheimhouden
wie de berichtgever was. Doch dan vergeet de schrijver wat door het Gemeentelijk
Bouwtoezicht reeds gedaan is. Om tot^rust te komen wordt hem dan bovenstaand
plaatje gezonden, verbeeldende de hoek van het Rembrandtplein in 1898, dezelfde
hoek waar nu 't café „Het Brouwerswapen" staat, met ertegenover het groote
gebouw van de Amsterdamsche Bank, beide zonder eenige ontsierende reclame.
Men gaat vergeten hoe erg, in den tijd dat de Bond Heemschut werd opgericht,
Amsterdam en andere steden verslonsd waren. Om weer dankbaar te worden is
het nuttig eens een oud prentje voor den dag te halen. En dan is dat nog een
kleurloos plaatje. Het ergste van de reclame is de kleur. Dat is juist zoo naar.
Als men een klacht wil indienen ovei leelijke reclameborden en men voegt er een
foto bij, dan is de foto veel milder dan de werkelijkheid. A. K.
De hoek van het Rembrandtplein bij de Amstelstraat in 1898
