DE LINTBEBOUWING
84
HEEMSCHUT
hoogtepunt vormen, een voorstelling van de Leeuw van Vlaanderen, waarin de Vlaamsche
boer stuk voor stuk de Franschmannen neervelde, 't Was meer folkloristisch merkwaardig
dan schoon. Dat bleek temeer in 't museum dat erneven was, waar oude poppekoppen
verraadden dat daar vroegerjaren gansche toneelstukken werden opgevoerd.
De tweede dag sprak de Heer L. GAVAGE, 'de president de 1'Association pour la défence de
1'Ourthe, een echte Waal, in rad Fransch een lans brekend voor de schoonheid van zijn
district, een goed strijder. Hij oogstte veel succes.
GERARD DE RIDDER, Antwerpsch architect, sprak van Urbanisme, stedeschoon. Hij sprak 't
gezelschap aan: mevrouwen, meneeren. Hij is jarenlang voorzitter geweest en bracht na den
oorlog de vereeniging weder tot bloei. Of allen wel begrepen wat hij wilde. De Hollanders
wel, want het bood hen niet veel nieuws. Doch degenen waarvoor de woorden uitbreidings
plan, streekplan, schoonheidscommissie nog nieuwe, vage begrippen zijn, luisterden scherp toe.
De voorzitter, Baron FRANCIS DELBEKE sprak van een internationale kredietkas voor den
aankoop van natuurreservaten. De vergadering hoorde dit aan doch voelde teveel nationaal
voor zulk een internationale kas.
Een Brusselaar, denkelijk Ministerieel vertegenwoordiger, deed in 't Fransch een mededeeling
over het behoud der duinen van Panne. De secretaris van de uitnoodigende Vereeniging gaf
in 't Nederlandsch ten antwoord dat de vereeniging daar heelemaal niet tevreden over was,
dat 't betrof alleen een klein stukje in 't zuiden bij de Fransche grens. De Waal antwoordde
dat hij niet genoeg Nederlandsch verstond om te kunnen antwoorden. En even laaide door
de zaal het stille vuur dat steeds aanwezig was, doch dat smeult, altijd door.
Alles bijeen was 't congres leerzaam, in velerlei opzicht. Wellicht door den oorlog, wellicht
ook door velerlei andere oorzaken is heel de Heemschutbeweging in België een kwart eeuw
achter bij Skandinavië en Nederland. Doch daarom temeer een eerbetoon aan de Vereeniging
voor Natuur- en Stedenschoon die zoovele jaren alleen op de bres stond om te redden waf
te redden viel. Ook in België zal het besef langzaam groeien dat het behoud der schoonheid,
zoowel van de natuur als van wat de mensch maakte een vreugde is voor altijd. Dat is
geen zaak van geld, doch van langzamen groei dier gedachte over het geheele volk, iets dat
met geduld afgewacht moet worden.
De Heer KONING dankte namens Heemschut den voorzitter voor diens goede leiding, bracht
hulde aan de inrichters der tentoonstelling, gaf uiting aan de Nederlandsche gevoelens bij
het groote verlies dat België leed door het verscheiden van Koningin ASTRID en het bewijs
van vertrouwen dat de kindertjes in Holland hun vacantie doorbrachten. Des avonds werd
het congres door een banket besloten, dat de Heemschutters echter niet meer meemaakten:
volgens berichten van anderen moet dat feestelijk geweest zijn.
A. K.
Een belangrijke vergadering had te 's Gravenhage plaats op 8 Nov. j.1. om stelling te
nemen tegen de steeds voortschrijdende Lintbebouwing. Voor dit algemeene doel hadden
zich vereenigd de A. N. W. B., de Bond Heemschut, de W. I. L., het Ned. Inst. voor
Volkshuisvesting en Stedebouw, de Ver. van Ned. Gemeenten en de Ver. Het Ned. Wegen
congres. Zoodoende was wel alles opgeroepen wat in Nederland te mobiliseeren valt inzake
