ONTSIERENDE RECLAME
HEEMSCHUT 39
Vijftien jaren geleden besloot-de Provincie Noord-Holland tot de instelling eener verordening
tot beteugeling der ontsierende reclame. In 1932 besloot de Provincie Noord-Brabant als
hekkesluiter tot zulk een verordening. Zoo is dus oogenschijnlijk heel Nederland tegen
ontsierende reclame beveiligd. Niets minder waar dan dat. De verordeningen betreffen alleen
het landelijk deel der Gemeenten. Dus niet de kom der Gemeenten. Indien de Gemeenten
niet weer een verordening of ander soort bepaling tegen ontsierende reclame hebben, kan
men daar vrij handelen. Op dit gebied is weer iets te bereiken door de mogelijkheid een
wat open gebouwd dorp geheel landelijk te doen verklaren, dan kan de Provincie daar alle
borden wegwerken.
Een moeilijkheid is verder de reclame die betrekking heeft op het bedrijf. Ter toelichting
geven we daarvan een plaatje uit Ommen. Evengoed hadden we er een kunnen kiezen uit
elk ander dorp in Nederland.
Het eenig afdoende schijnt te zijn „precario". We zagen dit 10 jaar geleden in Venetië.
Daar was men juist bezig vrijwel alle reclameborden weg te nemen of te bedekken, want
men moest er een zeker aantal Lire's per M2. belasting voor betalen; dat had MUSSOLINI
bedacht in 't belang der schoonheid van Italië. Sedert een jaar doet Amsterdam dit ook
en 't werkt puik; dat heet precario. Een naamplaatje zoo groot als 'n folio velletje kost f 3.
per jaar; dan gaat zoo'n groote plank vanzelf weg.
•C
Mobiloi!
LANDELIJK TAFEREEL TE OMMEN (O.). GEZIEN VAN DE BRUG OVER DE VECHT. LINKS
EEN DORPSBEHUIZING, RECHTS HET RAADHUIS, DAARTUSSCHEN EEN VOORBEELD VAN
SLECHTE BOUWKUNST EN BEDRIJFSRECLAME
