128
HEEMSCHUT
mmm
Nederlandsche godshuis in gebruik te mogen nemen, of aandeel in het gebruik te mogen
ontvangen, toezeggende alsdan voor onderhoud en eeredienst te zullen zorgen? Het kapittel
ware van een zorg ontheven en Nederland zou voor een luttel bedrag te Rome weder over
een eigen kerk, wat meer isover z ij n eigen kerk beschikkenMet de bezoldiging van een
fiksen koster en een toegewijd kapelaaA kan geen groot bedrag gemoeid zijn. 't Is waar:
deskundige restauratie zou al dadelijk aan de orde zijn, doch deze zou zeer wel geleidelijk
kunnen geschieden. Met een goed vadèrlandsche „groote beurt" zou het interieur al heel
wat opknappen en gelden voor een nieuw altaar zouden wel binnenkomen. Nu, in dit
jubeljaar, blijkt er groote behoefte te bestaan aan een centrum voor Nederlandsche pelgrims;
doch ook vele protestanten, die Rome bezoeken, zouden naar het kerkje met zijn.zoo sprekend
verleden opgaan, zoo goed als zij in de Katacomben afdalen.
En de belangstelling van de zijde van „Heemschut"? Die zou zeker niet misplaatst zijn, waar
het er om gaat een oer-oud vaderlandsch monument, zij het op vreemden bodem, in
bescherming te nemen en voor ondergang te bewaren. Niemand heeft in 1854 het duizend
jarig bestaan van SAN MlCHELE herdacht. Moge het in 1954 er anders voorstaan! Is niet
de tegenwoordige aartsbisschop van Utrecht na zooveel eeuwen wederom een Fries op
den stoel van den H. WlLLIBRORDUS?
qo
Rome, October 1933.
G. J. Hoogewerff.
i
„SAN MICHELE DEI FRISONl", MET ST. PIETER EN HET VATICAAN
STEENDRUK DOOR, M C. ESCHER, 1932, IN OPDRACHT 'VAN HET
NEDERLANDSCH HISTORISCH INSTITUUT VERVAARDIGD
I
