HEEMSCHUT
105
jaren de „joyeuse entrée"
van de Assumburg gaan
vormen.Het bosch met
het zware, majestueuze ge
boomte, door de stormen
reeds bedenkelijk geteisterd,
is geleidelijk zeer in aantal
afgenomen. De eiken en
linden werden steeds kleiner
in getal. Eindelijk, in Februari
1925, ontwortelde de storm
nogeen van de allerlaatsten,
een eeuwenoude lindenboom,
van vóór de Oranjerie, die
men als herinnering had laten
staan en die bij deze gelegen
heid toen grootendeels in de
gracht is terecht gekomen.
De parken van het glorierijke
lustoord van de Amsterdam-
sche burgerkoningen van
weleer, het zijn weilanden
geworden of tuingronden in
diverse perceeltjes gesplitst.
Het voorplein, ja daar staan de oude stalgebouwen. Bij het binnenkomen links (Noordzijde)
de oranjerie, een vroeg 18e eeuwsche stichting met zijn moerbeienboomen ervóór, nog niets
of heel weinig veranderd en rechts dat is slechts schijndaar zien we alleen nog den
voormuur van het tweede dienstgebouw. Een wonderlijke indruk maakt die overgebleven
los staande gevel van de voormalige Zuidelijke stal: men krijgt hier min of meer het denkbeeld
op een slagveld van den laatsten grooten oorlog te zijn, waar een granaat het gebouw zelf
vernielde maar het front bleef. Jammer, dat in onze dagen ook dit mooie hoekje moest
verdwijnen. Een prachtige plaat bij het artikel van Ds. CRAANDIjK toont ons hoe mooi het
hier tot voor kort is geweest.
Waar eens de hertekamp lag (tegenover het kasteel aan den weg naar Uitgeest) houdt nu
een modern huisje de herinnering aan dien naam levendig. Toen op die plek in 1750 het
vroegere landgoed Rietwijk of Reewijk weggesloopt werd en de vrijgekomen terreinen met
Assumburg vereenigd waren, hebben de DEUTZ'en den naam van deze oude heerlijkheid
willen bewaren door er een hertenkamp aan te leggen. De toegang daarheen werd verleend
door een hek afgesloten met palen bekroond door marmeren siervazen, die aan de eene zijde
de wapens van JEAN DEUTZ en CORNELIA MARIA BORS VAN WAVEREN 5) droegen en
op de keerzijde die van het eerder genoemde echtpaar DEUTZ VAN ASSENDELFT BOREEL.
Gelukkig bestaan deze vazen nog en thans strekken zij tot sieraad van de oprijlaan naar het
nabij gelegen kasteel Marquette, telken jare 's winters zorgvuldig tegen den vorst ingepakt.
Verdwenen is ook van de hertekamp het rijke omgevende geboomte, geslecht is het heuveltje,
wat tot voor eenigen tijd nog temidden van de warmoezenierstuinen aan de voormalige
bestemming deed denken.
DE VOORMALIGE VIERSCHAAR OP HET BINNENPLEIN
VAN HET KASTEEL ASSUMBURG
