HEEMSCHUT
5
Uit dit zeer beknopte overzicht blijkt niet alleen dat de parkbeweging een internationale
beweging is, maar ook eene beweging die nog groeit met den dag en waarvan het aantal
voorstanders, gelukkig, nog gedurig aan sterkte en ^an eischen wint. Aan eischen, inderdaad.
Want iedereen beseft dat, wat gedaan werd, hoe loffelijk dan ook, nog niets dan een begin
beteekenen kan.
Zooals ik in het begin van mijn artikel zegde, de steden breiden zich uit tot in het oneindige;
al wat enkele jaren terug nog aan vrije natuur hen^omringde, is bouwgrond geworden, staat
nu bedekt met huizenblokken. En nieuwe straten, nieuwe blokken grijpen steeds verder.
„Natuur is de beste vriend die een mensch ooit gehad heeft", zegt de Amerikaan. Laat ons
daarvan goed doordrongen zijn. Onze geest heeft behoefte aan de natuur, aan den vrijen
horizon en aan de vrije lucht; wij moeten het leven,zien ontkiemen, zien botten en ontspringen
aan boom en aan plant. Het is balsem voor onze ziel, een weldaad voor ons lichaam.
•Daarom, in onze groote steden, parken en nog eens parken, parken die, zooals iemand eens
zegde, „als de tuinen voor de armen zijn". De gelden die wij er aan ten laste leggen zullen
de volkswelvaart ten goede komen. Wij geven millioenen uit voor de zieken in gestichten
en sanatoria, laat ons minstens evenvele millioenen uitgeven om de gezonden gezond te
houdenaan de stichting van openbare parken.
Antwerpen, Mei 1931.
Am. de Lattin.
PARKGEZICHT IN DE VEREENIGDE STATEN
1
