DE BUITENPLAATS „POSTWYCK" TUSSCHEN ABCOUDE EN
BAAMBRUGGE. - EEN KONINGIN DER BUITENPLAATSEN.
nder de vele buitens welke men aan den straatweg van Abcoude naar Baambrugge,
Loenersloot en verder, aantreft, is „Postwyck" zeker wel een der grootste en
schoonste. Wandelend van de richting Abcoude ontwaart men door het hoog oprijzend
geboomte reeds de forsche daken van het vierkante „Paleisvormige" huis. En naderbij
komend ziet men het massieve gebouw in vollen omvang voor zich. Aan deze buiten
plaats is een rijke historie verbonden. Als de steenen en wanden konden spreken,
zou men kunnen vernemen wat al lief en leed in den loop der jaren zich daar heeft
„Postwyck" ontleent haar naam vermoedelijk aan de voorposten van verdedigings-
legers, die er, hetzij uit vrees voor den vijand, hetzij uit hoofde van verschansing of
als „Stafkwartier" daar hun „wijk" genomen hadden, misschien wel tijdens de invallen
der Franschen in 1672, of nog vroeger in den Spaanschen tijd.
Het huis is waarschijnlijk gebouwd in het midden der 17e eeuw, toen het zandpad
(rijweg) tusschen Ouderkerk en Breukelen, langs Holenbrecht en Angstel werd aangelegd,
waarvoor in 1626 door de Staten vergunning werd verleend.
Uitwendig zoowel als in het interieur verraadt het de stevige en rijke bouwmethode
uit de gouden eeuw, de eeuw van 'n genialen VONDEL en REMBRANDT, van 'n
FREDERIK Hendrik en De RUYTER, van 'n geleerden VOSSIUS en HUIG DE GROOT,
ook de gouden eeuw van onze bloeiendste koopmanschap, van welker leden er meerderen
„Postwyck" hebben bewoond.
Ook worden onder de vele bezitters en bewoners genoemd de familiën COU WENHOVEN,
O0STENRYCK BRUYN, de VALCKENIERS (de befaamde diplomatenfamilie), de heeren
VAN ABCOUDE, Jacq. COUSSET, Schout van Abcoude en Baambrugge, Koning
Lodewijk Napoleon e.a.
Omstreeks 1840, toen Mevr. VAN ZEELT eigenares was, is het geruimen tijd de
plaats van samenkomst geweest van de Afgescheiden Protestantende Gereformeerden,
die waarschijnlijk in de voorzaal aan de Zuid-Oostzijde hun Kerkdienst hielden.
Later, toen de Gereformeerde gemeente zich uitbreidde, is naast de buitenplaats
een zelfstandige kerk verrezen, die ook den naam „Postwyck" draagt.
Van de ongeveer 30 Buitenplaatsen, die zich in de 17e en 18e eeuw rondom
Baambrugge bevonden, is „Postwyck" nog eene van de weinige overgeblevenen, al
heeft zij dan ook in den loop der tijden eenige veeren moeten laten, door inkrimping
en vernieuwing.
De tegenwoordige eigenaar evenwel, den heer C. L. DEKKER, spaart moeiten
noch kosten om haar oude glorie zooveel mogelijk weer te herstellen.
Grootsch en majestueus van aanleg in gebouwen en tuinen, is het er verrukkelijk
verblijven, in den schoonen Lentetijd, als het frissche groen overal ontluikt en
oprijst, de kronen der boomen zich sluiten door het jonge blad, de vruchtboomen zich
tooien in kleurrijke bloesempracht, zoo schoon, dat men zich in de Betuwe waant.
Ook in den zomer, als de zon haar heete stralen neerschiet en „Postwyck" in
'n gouden glans giet, dan is het verkoelend in de schaduwrijke lanen en parkpartijen,
waarin nog oude boomen staan, bonte iepen, platanen, bronskleurige beuken o. a. forsch
als torens met bladerkruinen als koepeldaken, die daar vermoedelijk al staan vanaf de
oprichting der huize.
Merkwaardig is de groote oude kastanje aan een der vijvers, hij heeft een omvang
afgespeeld.
