restauratie van een oud bouwwerk een oud stuk smeedwerk te herstellen of iets er
bij te doen maken, dan is er speurzin noodig den man te vinden die 't kan.
Oude kerktorens en kerken zijn gemetseld van handvormsteen en versierd met uit
de hand gehakte profielsteen. Die handvormsteen is nergens meer te koop. Laat men
een handvormsteen uit onze ovens vallen dan is hij kapot, probeert men dit met een
echte oude steen dan breekt er 'n puntje af, de nieuwe bros, de oude taai. Aan een
echte oude baksteen kan men profielen hakken; bij een moderne steen lukt dat niet.
Profielsteen hakken kan de metselaar niet meer, heeft er nooit van gehoord, vindt 't
belachelijk, is gewend kalkzandsteen te verwerken tegen 'n tarief per duizend. Wij
koopen voor restauratie van oude bouwwerken afbraaksteen bij den slooper en laten
de profielsteen door een steenhouwer hakken.
Echt glas is niet meer te koop. Oude ruiten denk aan scheiben waren
groote schijven met in 't midden een dikken bobbel. Het gesmolten glas werd vliegens
vlug rondgedraaid en zoo ontstond een schijf, naar den kant dunner wordend. Daardoor
zijn echte oude ruiten niet vlak en nu kan men ook dien glasknobbel in oud lood-glas
thuisbrengen. Voor herstelling van gebrandschilderde vensters wordt zoo mogelijk oud
glas gebruikt.
Wat krijgen we nu voor dat alles in de plaats? Materialen zonder richting of
laag of draad; spiegelglas, beton, asfalt, bitume, estrich, eboniet, door „monteurs" tot
een bouwwerk vereenigd. Ambachtslieden worden er niet meer gekweekt. Is ook niet
noodig want jongetjes van ambachtslieden gaan naar de H.B.S., krijgen een hoedje op
en worden kantoorbediende, dat is deftiger dan 't ambacht.
De „Vereeniging tot Veredeling van het Ambacht" was onlangs bijna overleden.
Zou men 't zinkend schip met een Vereeniging kunnen redden? 't Zou wat!
Als 't nog een menschengeslacht verder is kan er in Nederland geen fatsoenlijk
huis meer gebouwd worden bij gebrek aan beoefenaars van 't edel ambacht.
A. A. KOK, Architect.
DORPSSCHOON.
Te Hillegom is 'n aardig
oud bruggetje, een
voudig en goed, net zoo
als 'n bruggetje zijn moet,
zooals de meeste nieuwe
bruggetjes net zijn, zooals
ze niet zijn moeten. Hoe
graag maakt de timmerman
in 't polderland in plaats
van 't genoegelijk houten
wit en groen geverfde
wipbrugje nu zoo'n béste
van beton. Dit oude brugje
van Hillegom is nu net
een aardig ding om te
laten zien hoe de dorpe
ling zoo'n vraagstuk een
voudig en goed moet
oplossen. Dat brugje heeft
ouder doms verschijnselen
en 't is niet zoo erg meer
noodig. Immers wanneer
men de oude Hillegommer
beek dempt kan de brug
weg. Met het verduisteren
van 't spiegelend water
vlak verdwijnt aan de hand
van VERSLUYS' perspec
tief boek tevens de spiegel-
perspectief. Welk een greep
dus, brug weg, water weg,
weerspiegeling weg. Drie
vliegen in één klap en 't
kost niets!
Heemschut schreef be
leefd aan het Gemeente
bestuur van Hillegom dat
bruggetje te behouden en
bood aan gratis advies te
verleenen. Het Gemeente
bestuur schreef dat de Raad
besloot dat adres voor
kennisgeving aan te nemen.
Dat is keurig als nu het
brugje maar hersteld wordt
en behouden blijft. A. K.
Bruggetje te Hillegom dat kans
loopt onnoodig te verdwijnen. Fraai
voorbeeld van eenvoudige volkskunst
