V frDlLI Hl MAANDBLAD VAN DEN BOND HEEMSCHUT Izel wat stukken van of niets gebeurt en Dreiden óf zullen er _:retariaat over 1927 een openlijke dank- weten verschillende gen wijze ons streven |ele belangstellenden, agen, de gelegenheid Secretaris, A. A. Kok. TER. g nieuws vermelden, van beteekenis heeft «gen, veel te laag in it bestuur in staat te [gaarne zou wenschen. ©g geen f 600.—, de mn ruim het dubbele, Evangen. Toch waren Ier iets hooger dan in [iften-in-eens werden lan in 1926. at het strikt noodige ai voor het herstellen oren, omdat juist een fis kan overhalen om te verknoeien, ig kunnen verkrijgen, ©men. [etaris zoo reusachtig met het oog op de is te noemen. |oge mate gewenscht, alle aanwezigen te ttigen Bond. Telkens kring warme belang- ©p kan het toch niet jen, door het betalen •eloos het maandblad SECRETARIAAT: SINGEL 119, AMSTERDAM. - - TELEFOON 46586 5DE JAARGANG JUNI 1928 No. 6 ARNHEM'S EUSEBIUSTOREN EN ZIJN KLOKKENSPEL. Allen, wien de kunst en de natuur lief zijn, zien met bezorgdheid de voortdurende, en helaas dikwijls geslaagde aanvallen van wat we kortweg het modernisme willen noemen op stads- en landschapsschoon, op monumenten uit het verleden. De menschheid in haar rustelooze haast naar... ja naar welk doel?... eigenlijk niet eens bewust voort gaande, maar voortgezweept wordende door de telkens voor haar oog opdoemende nieuwe mogelijkheden van wetenschap en techniek, de menschheid op zoek naar vergemakkelijking, verbetering, verdoelmatiging van de uiterlijke dingen des levens, loopt gevaar om naast een verscherpten zin voor de praktijk het ware gevoel voor schoonheid te verliezen. Gelukkig schijnt de afkeer van dat gejaag groeiende te zijnvele menschen ondergaan met weerzin de versnelling van het tempo, velen schuwen het opdringerige reclamelawaai, het schelle kunstlicht, het steeds drukkere verkeer en beseffen, dat al die teekenen van den snelleren hartklop onzer Westersche beschaving wel eens een ernstig ziekteverschijnsel kon blijken te zijn. Vele doorsnee-modernelingen zien in piëteit voor het oude schoon een verouderde gevoeligheid, waarvoor de mensch-in-actie „geen tijd" heeft. In de kunst komt het zelfs hier en daar tot verheerlijking van datzelfde „machi- nisme", tegen hetwelk de edele MAHATMA GANDHI zijn geliefd Indië behoed wilde weten. Moge een hoogere, een betere macht onze schilderachtige landwegen, de hellende en bochtige weggetjes van 't heuvellandschap, de stille grachten en vijvers (Louwersgracht Arnhem!) beschermen tegen die welke de principiëele kilometer vreters bezielt! Veel wat „in den weg" staat, wordt „opgeruimd", maar veel moois ook kan door Vereenigingen als den Bond Heemschut, die zich in dienst der „betere" macht gesteld hebben, bijtijds gered worden. Ik wil 't hier hebben over den voor Holland specialen rijkdom van die monumenten, wier bestaan voor eeuwen verzekerd was door 't ontzag, dat zij als kunstwerken, als getuigenissen van piëteit en schoonheidszin inboezemden, de goede, stille wachters, de n H De renaissance der beiaardmuziek.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1928 | | pagina 1