HBBJS flj ZUID-HOLLAND Het schiet niet op... ZEELAND Met Louis van Roode op reis I ï/U-i*. Boskoop heeft op haar grond gebied veel panden die het waard zijn om als monument beschermd te worden. Toch was het gemeentebestuur daar tot voor kort nauwelijks van doordrongen. Tot de Com missie Zuid-Holland B&W verzocht om 19 panden tot gemeentelijk monument aan te wijzen. In 2013 besloten B&W om panden alleen dan als gemeentelijk monument aan te wijzen, indien dat de instemming zou hebben van de eigenaren. Helaas was dat bij de meeste van de 19 panden niet het geval. Die panden zijn dan ook niet als gemeentelijk monument aangewezen. De Commissie Zuid-Holland heeft daartegen bezwaar gemaakt, omdat er geen sprake was van een ordentelijke belangenafwe ging. B&W hebben niet gemotiveerd aangegeven, waarom zij aan het positief advies van de monumentencommissie voorbij zijn gegaan. Panden kunnen ook tegen de wil van de eigenaar als monument worden aangewezen. Het gaat hier om het - niet altijd duidelijke - belang van de eigenaar tegen het alge meen belang van de bescherming van cultuurhistorisch erf goed. Op het bezwaar is vanwege de gemeentelijke herindeling nog niet beslist. Dat Boskoop toch wel trots is op het grote aantal beschermingswaardige panden, blijkt uit het boekje 'In Boskoop staat een huis, dorp met waardevol erfgoed'. Met dit boekje, dat eind 2013 vlak voor de opheffing van de gemeente Boskoop verscheen, wilden B&W van Boskoop een document achterlaten voor het erfgoedbeleid van de nieuwe gemeente Alphen aan den Rijn, waarin Boskoop is opgegaan. Prof. Jacob Kistemaker, directeur van het Amsterdams Insti tuut voor Moleculaire fysica (AMOLF), was zo geboeid door het werk van Louis van Roode (1914-1964) dat hij een mozaïek voor in de hal van zijn laboratorium liet maken. Hij gaf in 1960 de opdracht aan Louis van Roode en zijn medewerkers, inclu sief dochter Robi, voor het maken een mozaïek over de evo lutie. Bij recente nieuwbouw van het instituut is er in de visie van de nieuwe directeur geen plaats meer voor het mozaïek. Het wordt gered door professor Jaap Boon en verwijderd door Art Conservation. Bij gebrek aan een goede herbestemming slaat de commissie Zeeland het in onderdelen op bij de Stich ting Cultureel Erfgoed Zeeland (SCEZ, erfgoedhuis Zeeland) in Middelburg. Plaatsing in hotel Britannia in Vlissingen zou een goede optie zijn, maar door de eindeloze juridische procedu res tussen de gemeente Vlissingen en een projectontwikkelaar blijkt dit geen haalbare kaart. De commissie besluit het dan maar aan te bieden aan derden. Hierop reageert het Science Center van de Technische Universiteit Delft, die er een uit stekende plek voor heeft bij de vakgroep Kernfysica. Restau- ratiebedrijf Art Conservation transporteert het mozaïek naar hun atelier in Vlaardingen, waar het van de asbestdrager wordt ontdaan en gerestaureerd. Vervolgens gaat het in onderdelen naar het Science Centre in Delft, waar het op de wand van de expositieruimte een permanente plaats heeft gekregen. Detail van het mozaïek op de oorspronkelijke plaats in Amsterdam. De mozaïeksteentjes na verwijdering van het asbest. HEEMSCHUT JAARVERSLAG 2013 13

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Jaarverslag 1912-1923, 1990-2014 | 2013 | | pagina 13