gelegd, waarna een, achteraf discutabele, restauratie
heeft plaatsgevonden. Het was een grote water- en
landpoort, typerend voor de overgang van de
Middeleeuwen naar de Nieuwe Geschiedenis. Het
gemeentebestuur van Hulst heeft nu besloten tot een
nieuwe en hopelijk betere restauratie. Het plan gaat
uit van een doelmatige aanpak van de technische
gebreken aan de poort. De totale restauratiekosten
bedragen 2,4 miljoen gulden, waarvan 1,9 miljoen
voor rekening van de gemeente komt. Het werk is
inmiddels begonnen en zal eind 2000 worden
opgeleverd
Tegenover deze winst staat echter het verlies van een
tweetal villa's in de Stationsstraat no. 14 en 16, die
ondanks bezwaren van de Heemkundige Vereniging
en van Heemschut onder de slopershamer zijn
gevallen, om plaats te maken voor een bankgebouw.
Een verlies voor Hulst.
Middelburg, Bogardstraat
Heemschut heeft herhaaldelijk aandacht gevraagd
voor een drietal monumentale panden in de
Middelburgse Bogardstraat. Zij werden in 1980
aangekocht door de Rijksgebouwendienst ten behoeve
van de uitbreiding van het nabijgelegen gerechtshof.
Later werd besloten elders in de stad een heel nieuw
gerechtshof te bouwen en het bestaande gebouw
(Van de Perrehuis) te verbouwen ten behoeve van het
Zeeuws Archief. Voor deze nieuwe oplossing waren
de drie leegstaande huizen niet nodig. Daarom moest
voor deze snel verkrottende panden een nieuwe
bestemming worden gevonden. Ze zijn nu opgekocht
door de NV Monumentenbeheer Middelburg, die in
april met de restauratie is begonnen. Ook het
aangrenzende poortje van de voormalige brouwerij
'De dry tonnekens' en de restanten van een
voormalige gereformeerde kerk zijn in het
restauratieproject opgenomen. Om hun waardering te
tonen voor de wijze waarop de straat en de naaste
omgeving wordt opgeknapt hebben de wijkbewoners
de Middelburgse kunstenaar Nico van den Boezem
opdracht gegeven tot het ontwerpen en vervaardigen
van een drietal sierhekken. Deze vormen een
afsluiting van de overgebleven bogen van de
gereformeerde kerk en geven de voorbijganger
uitzicht op de fraaie achtergevel van het Van de
Perrehuis, het nieuwe onderkomen van het Zeeuws
Archief. Met deze restauratie wordt een rotte plek in
een voorname straat opgeruimd. De drie huizen zijn
inmiddels aan particulieren doorverkocht.
St. Laurens, molen
De provinciale commissie Zeeland heeft bij het
gemeentebestuur van Middelburg aandacht gevraagd
voor de met sloop bedreigde molenromp in de tot
Middelburg behorende dorpskern van St. Laurens.
Hoewel deze molenromp niet als monument is
geklasseerd en daarom geen bijzondere bescherming
geniet, is hij uitermate beeldbepalend voor de
dorpskern. Heemschut wijst er op dat juist dit soort
cultuurhistorische elementen van groot belang zijn
36
voor een gevarieerd en kwalitatief goed leefklimaat.
Heemschut pleit voor restauratie of tenminste
conservering van de molen, die tijdens de Tweede
Wereldoorlog door brand zwaar werd beschadigd.
Heemschut vraagt het gemeentebestuur alles in het
werk te stellen om de molenromp voor afbraak te
behoeden. Inmiddels heeft de gemeente de molen
aangekocht. Ze zal de romp laten conserveren, in het
vooruitzicht van een eventuele restauratie in een later
stadium.
Veere, houtwerf
De Stichting Behoud Hoogaars stelt zich ten doel
typische houten Zeeuwse vissersschepen, in gebruik
in de 19de en de eerste helft van de 20ste eeuw, te
behouden. Ze koopt daartoe deze schepen aan en
restaureert ze. Hiervoor is uiteraard een (kleine) werf
nodig.
Enkele gerestaureerde exemplaren hebben momenteel
een ligplaats in de monding van het Kanaal door
Walcheren. Dat is niet ideaal: ze hebben er te lijden
van het frequente, ook snel voorbij varende scheeps
verkeer. Het was dus nodig dat voor deze cultuur-
behoudende activiteit een plaatsje werd gezocht. De
oude vissersplaats Veere is hiervoor natuurlijk een
locatie bij uitstek. Maar.waar men er ook zoekt,
altijd zal er zorg aan moeten worden besteed een
conflict met het belang van het beschermde stads
gezicht te vermijden. De vereniging De Stadsraad
Veere, de 'Stichting Veere tot herstel en verhoging
van haar eigen stadsschoon' en de stichting Menno
van Coehoorn uitten hun verontrusting. Ook onze
commissie stelde zich zorgvuldig op de hoogte van de
voorgenomen vergunningverlening. Men kwam tot
de conclusie dat het werfje en enkele ligplaatsen een
verrijking voor de stad Veere kunnen betekenen, mits
de hoogte van een te bouwen loods niet boven de
bolwerkmuur uitkomt en het geheel buiten het
beschermd stadsgezicht blijft. Ook de aan- en afvoer-
wegen werden beoordeeld op potentiële verkeersdruk
en de mogelijkheid dat in de toekomst aan verbreding
niet zou zijn te ontkomen. Dat bleek niet het geval.
Vandaar dat onze commissie de gemeente Veere heeft
medegedeeld, dat men geen bezwaar heeft tegen een
werf op de gevraagde locatie, mits aan de genoemde
bezwaren door vergunningsvoorwaarden wordt
tegemoet gekomen.
Vlissingen, Zeevaartschool
Aan de Boulevard Bankert te Vlissingen staat het
markante gebouw van de Zeevaartschool, een
onderdeel van de Hogeschool Zeeland en het ROC
Zeeland. Deze instellingen hebben het plan de
maritieme opleiding te verplaatsen naar hun
hoofdgebouw, elders in Vlissingen. De Vereniging
van Oud-leerlingen wil het gebouwencomplex via een
monumentenstatus voor sloop behoeden. De school
werd gebouwd in 1923/1929 door rijksbouwmeester
Knuttel. Een gedeelte werd in de Tweede
Wereldoorlog zwaar beschadigd. De herbouw door
architect A. Rothuizen (1953) sluit goed aan bij het