hij een plaatsje krijgt in het nog te stichten themapark
Kavelen. Door de vage plannen met betrekking tot dit
park gaat de brug, die intussen verwijderd is, een onze
kere toekomst tegemoet.
Domburg, Badpaviljoen
In de duinen van de Zeeuwse badplaats Domburg staat
het uit 1889 stammende Badpaviljoen. Dit paviljoen
beleefde zijn glorietijd in het eerste kwart van deze
eeuw, toen het het trefpunt was van (in hoofdzaak)
Duitse vorsten en beroemde kunstenaars als Jan en
Charley Toorop, Piet Mondriaan en vele anderen. Het
was het centrum van het mondaine badleven van
Domburg, met de daarbij horende grote feesten in de
balzaal. Vooral na de tweede wereldoorlog sloeg het
verval toe. Domburg is geen exclusieve badplaats meer,
de badgasten hebben een modaal in plaats van een vor
stelijk inkomen.
Het Badpaviljoen geraakte in verval, geld voor groot
onderhoud was er niet. Het einde van het gebouw leek
nabij tot het pand in 1995 in handen kwam van een pro
jectontwikkelaar die een restauratieplan opstelde, dat
tevens voorzag in een uitbreiding met 15 luxe apparte
menten. Een uitbreiding die volgens de projectontwik
kelaar noodzakelijk is om de restauratie te kunnen beta
len.
Er ontstond grote weerstand tegen de massaliteit van
het plan en tegen het bouwen op de zeewering. De pro
jectontwikkelaar heeft een herziene versie ingediend.
Het appartementenblok is verdwenen. Er is nu gekozen
voor een uitbreiding van de hotelaccommodatie met
vijftig kamers. Afname van de massaliteit is door deze
uitbreiding nauwelijks waarneembaar.
Heemschut heeft bezwaar tegen de massaliteit van de
plannen en vindt dat het monumentale karakter van het
bestaande paviljoen teveel wordt aangetast door de
nieuwbouw. Bovendien heeft Heemschut bezwaar tegen
hoogbouw op de zeewering, omdat de kustlijn in ernsti
ge mate wordt aangetast en er sprake is van horizonver
vuiling. Hoewel ook het nieuwe bouwplan inmiddels is
afgewezen zal Heemschut de verdere ontwikkeling rond
het Domburgse Badpaviljoen met belangstelling blij
ven volgen.
Hulst, Stadspoort
Het Zeeuws-Vlaamse stadje Hulst, op de grens tussen
Nederland en België, heeft in de ongeveer 1000 jaar
van zijn bestaan steeds een belangrijke rol gespeeld in
de vele grensconflicten tussen machthebbers uit de
noordelijke en de zuidelijke Nederlanden. Hulst is altijd
een vesting geweest en grote gedeelten van de vesting
wallen zijn goed geconserveerd en vormen een belang
rijke bezienswaardigheid van het stadje. De nu nog aan
wezige wallen stammen voor het grootste gedeelte uit
de Tachtigjarige Oorlog en worden omgeven door een
gracht. Gedeeltelijk is buiten de eerste nog een tweede
gracht aanwezig. Via een wandelpad over de wallen
krijgt men een goed overzicht over de vestingwerken
met bolwerken, contrescarpen en ravelijnen. In de wal
len is een viertal stadspoorten opgenomen, waaronder
de Dobbele Poort. Deze uit 1506 stammende poort
werd tijdens een beleg in 1596 verwoest en daarna
bedolven onder een nieuwe stadswal, [n 1952 werd zij
weer blootgelegd. Het betreft een grote water- en land-
poort, typerend voor de overgang van de Middeleeuwen
naar de Nieuwe Geschiedenis. Helaas is de kwaliteit
van het metselwerk in zeer slechte staat, muurgedeelten
brokkelen af. Verder verval dreigt wanneer niet spoedig
tot conservering wordt overgegaan. Een zo belangrijk
monument uit de roerige Hulster geschiedenis mag niet
verloren gaan. Er zijn plannen voor conservering.
Heemschut hoopt op spoedige uitvoering.
31
Spoorbrug over het Arnekanaal.
Stadspoort te Hulst.
