oprichting niet van samenstelling veranderd en bestaat uit de heren drs. J.J. Bollebakker (voorzitter), drs. G.J.M. Sonnemans (secretaris), drs. J.J. Buurman, ing. T.M.D. Dicke, E. Havers en T. Kemp. De groep stelt zich naar de gemeente toe steeds meer op als adviseur en tracht het draagvlak voor de Heemschut waakzaamheid en verdediging in Dordrecht te verbreden. Zo organiseerde zij een bijeenkomst in de door architect ir. A. Lugten, juist gerestaureerde 14de-eeuwse Augustijnenkerk, die door circa 250 mensen werd bezocht. Het februari nummer van Heemschut heeft aan deze zeer fraaie restauratie een hoofdartikel gewijd waarvan het eerste exemplaar door mr. D.W. Beels -voorzitter van de provinciale commissie Zuid-Holland en lid van het algemeen bestuur van Heemschut- werd uitgereikt aan de voor zitter van het college van kerkvoogden Ing. J. de Jonge. Op 31 januari hield de resonansgroep een bijzonder geslaagde en druk bezochte nieuwjaarsbijeenkomst in de Statenzaal van het Hof te Dordrecht. In zijn nieuwjaarstoespraak constateerde drs. J.J. Bollebakker met voldoening dat na het grote conflict over de Berckepoort een bescheiden toename van wederzijds begrip tussen gemeente en Heemschut valt waar te nemen. Niet in de laatste plaats omdat het gemeente bestuur zich wel degelijk bewust is van de waarde van de historische binnenstad en het landschap, zowel voor het economisch belang als het leefklimaat op het eiland van Dordrecht. De grote gemeentelijke offers om de fraaie restauratie van de Augustijnenkerk, een nationaal topmonument, mogelijk te maken getuigt daarvan, evenals de veranderde opvatting dat geen herhaling mag plaats vinden van botte sloop van panden waarvan de waarde juist ligt in het ensemble dat zij met hun omgeving vormen. Wil overigens het bestaande niveau van restauratie gehandhaafd blijven dan is veel meer geld van het rijk nodig. Voorts werd een lezing met dia's gehouden over Dordrechts grote restauraties door ing. W. van den Berg, stads restauratie-bouwmeester gedurende de periode 1952-1985, aan wiens inspanningen is te danken dat veel van de historische gebouwen behouden zijn gebleven. Daarmee heeft hij de basis voor de latere wederopbloei van de historische binnenstad gelegd. Onder diens verantwoording zijn, naast vele kleinere en minder bekende, nationale topmonumenten gerestaureerd als het stadhuis; het voormalige Augustijnenklooster; de Groothoofds- poort; de fundering van de scheefzakkende toren van de Grote of Onze Lieve Vrouwekerk. Van den Berg rekende ook af met de mythe, als zou de Dordtse binnenstad voornamelijk in de 19de eeuw zijn gesloopt: 'Inderdaad is in de negentiende eeuw veel gesloopt, men wist niet beter. Maar dat is ver overtroffen door wat in de tweede helft van de 20ste eeuw in Dordrecht is verdwenen' Het zwaartepunt van de aandacht van de resonans groep lag in 1996 op bescherming van de 19de- en 20ste-eeuwse bebouwing die weliswaar in het Monumenten Inventarisatie Project is opgenomen doch daarmee geen beschermde status heeft. De inspanning richtte zich op bevordering van een cultuurhistorisch effectrapportage en een beeld kwaliteitsplan waaraan alle ingrepen in de binnenstad en 19de-eeuwse schil getoetst dienen te worden. Het verloren gaan van een gehele 19de-eeuwse wijk hoort op de agenda van de monumentencommissie thuis. De grootschalige integrale sloop van het stadsdeel Merwesteijn-Noord, waar herhaling van de kaalslag plaatsvond die eerder de middeleeuwse binnenstads structuur en de gehele Bleijenhoek heeft verwoest, is meer dan een punt van grote zorg. De sloop van twee 19de-eeuwse panden op de kop van de Wijnstraat bij het Groothoofd, gevolgd door aanzienlijk groot schaliger nieuwbouw op die plaats, is in zijn werking verwoestend voor dat deel van het authentieke stadsbeeld. Gedurende de achter ons liggende periode heeft de Heemschut resonansgroep twee belangrijke nota's geproduceerd: de Verloederingsvariantennota (1994) en- de nota inzake de samenstelling van een nieuwe monumentencommissie (1995). Het overleg met wethouder W.J.J.M. Verbakei heeft mede geresulteerd in de aanstelling van een stadsarcheoloog. Rechtstreeks gevolg'van de monumentencommissienota is dat de uit drie leden bestaande monumentencommissie is uitgebreid tot vijf tot zeven leden uit tenminste vijf verschillende disciplines. Met dit vruchtbare overleg- resultaat meent de resonansgroep dat een zinvolle infrastructuur tot stand is gekomen. De resonansgroep meent dat hiermee het moment is gekomen dat zij zich kan beperken tot de waakzaamheidsfunctie; de verdedigingsfunctie berust bij de provinciale commissie. Graafstroom., boerderij Gijbelandsedijk 119 te Brandwijk Deze middeleeuwse boerderij staat al een groot aantal jaren leeg en er is al in 1991 een sloopvergunning verleend. Naar aanleiding van berichten dat daadwerkelijk met de sloop zou worden begonnen, heeft Heemschut contact gelegd met de eigenaar om te kijken of de sloop nog is af te wenden. Het bleek dat de eigenaar al enkele malen eerder geprobeerd had een restauratieplan op te stellen, maar dat dit door de teruglopende rijkssubsidiemogelijkheden steeds was afgeketst. Met steun van Heemschut, de Rijksdienst voor de Monumentenzorg, de gemeente Graafstroom en de provincie Zuid-Holland wordt nu geprobeerd alsnog een restauratieplan op te stellen dat haalbaar is. De dreiging van de sloophamer is even afgewend. Hardinxveld-Giessendam, sloop dijkhuisje Rivierdijk ISO In Hardinxveld-Giessendam staat aan de dijk het pand Rivierdijk 180. Dit pand was misschien niet heel fraai, maar wel zeer kenmerkend en daarom opgenomen op de gemeentelijke monumentenlijst. Het pand had schade opgelopen als gevolg van de dijkverzwaring. De eigenaar van het pand heeft de gemeente verzocht een sloopvergunning af te geven. Heemschut heeft hiertegen bezwaar aangetekend, met als belangrijkste redenen dat de cultuurhistorische waarden niet zijn 33

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Jaarverslag 1912-1923, 1990-2014 | 1996 | | pagina 35