oprichting niet van samenstelling veranderd en
bestaat uit de heren drs. J.J. Bollebakker (voorzitter),
drs. G.J.M. Sonnemans (secretaris), drs. J.J. Buurman,
ing. T.M.D. Dicke, E. Havers en T. Kemp. De groep
stelt zich naar de gemeente toe steeds meer op als
adviseur en tracht het draagvlak voor de Heemschut
waakzaamheid en verdediging in Dordrecht te
verbreden. Zo organiseerde zij een bijeenkomst in
de door architect ir. A. Lugten, juist gerestaureerde
14de-eeuwse Augustijnenkerk, die door circa 250
mensen werd bezocht. Het februari nummer van
Heemschut heeft aan deze zeer fraaie restauratie een
hoofdartikel gewijd waarvan het eerste exemplaar
door mr. D.W. Beels -voorzitter van de provinciale
commissie Zuid-Holland en lid van het algemeen
bestuur van Heemschut- werd uitgereikt aan de voor
zitter van het college van kerkvoogden Ing. J. de Jonge.
Op 31 januari hield de resonansgroep een bijzonder
geslaagde en druk bezochte nieuwjaarsbijeenkomst in
de Statenzaal van het Hof te Dordrecht. In zijn
nieuwjaarstoespraak constateerde drs. J.J. Bollebakker
met voldoening dat na het grote conflict over de
Berckepoort een bescheiden toename van wederzijds
begrip tussen gemeente en Heemschut valt waar te
nemen. Niet in de laatste plaats omdat het gemeente
bestuur zich wel degelijk bewust is van de waarde van
de historische binnenstad en het landschap, zowel
voor het economisch belang als het leefklimaat op het
eiland van Dordrecht. De grote gemeentelijke offers
om de fraaie restauratie van de Augustijnenkerk, een
nationaal topmonument, mogelijk te maken getuigt
daarvan, evenals de veranderde opvatting dat geen
herhaling mag plaats vinden van botte sloop van
panden waarvan de waarde juist ligt in het ensemble
dat zij met hun omgeving vormen. Wil overigens het
bestaande niveau van restauratie gehandhaafd blijven
dan is veel meer geld van het rijk nodig.
Voorts werd een lezing met dia's gehouden over
Dordrechts grote restauraties door ing. W. van den
Berg, stads restauratie-bouwmeester gedurende de
periode 1952-1985, aan wiens inspanningen is te
danken dat veel van de historische gebouwen
behouden zijn gebleven. Daarmee heeft hij de basis
voor de latere wederopbloei van de historische
binnenstad gelegd. Onder diens verantwoording zijn,
naast vele kleinere en minder bekende, nationale
topmonumenten gerestaureerd als het stadhuis; het
voormalige Augustijnenklooster; de Groothoofds-
poort; de fundering van de scheefzakkende toren van
de Grote of Onze Lieve Vrouwekerk. Van den Berg
rekende ook af met de mythe, als zou de Dordtse
binnenstad voornamelijk in de 19de eeuw zijn gesloopt:
'Inderdaad is in de negentiende eeuw veel gesloopt,
men wist niet beter. Maar dat is ver overtroffen door
wat in de tweede helft van de 20ste eeuw in Dordrecht
is verdwenen'
Het zwaartepunt van de aandacht van de resonans
groep lag in 1996 op bescherming van de 19de- en
20ste-eeuwse bebouwing die weliswaar in het
Monumenten Inventarisatie Project is opgenomen
doch daarmee geen beschermde status heeft.
De inspanning richtte zich op bevordering van een
cultuurhistorisch effectrapportage en een beeld
kwaliteitsplan waaraan alle ingrepen in de binnenstad
en 19de-eeuwse schil getoetst dienen te worden. Het
verloren gaan van een gehele 19de-eeuwse wijk hoort
op de agenda van de monumentencommissie thuis.
De grootschalige integrale sloop van het stadsdeel
Merwesteijn-Noord, waar herhaling van de kaalslag
plaatsvond die eerder de middeleeuwse binnenstads
structuur en de gehele Bleijenhoek heeft verwoest, is
meer dan een punt van grote zorg. De sloop van twee
19de-eeuwse panden op de kop van de Wijnstraat bij
het Groothoofd, gevolgd door aanzienlijk groot
schaliger nieuwbouw op die plaats, is in zijn werking
verwoestend voor dat deel van het authentieke
stadsbeeld.
Gedurende de achter ons liggende periode heeft de
Heemschut resonansgroep twee belangrijke nota's
geproduceerd: de Verloederingsvariantennota (1994) en-
de nota inzake de samenstelling van een nieuwe
monumentencommissie (1995). Het overleg met
wethouder W.J.J.M. Verbakei heeft mede geresulteerd
in de aanstelling van een stadsarcheoloog. Rechtstreeks
gevolg'van de monumentencommissienota is dat de
uit drie leden bestaande monumentencommissie is
uitgebreid tot vijf tot zeven leden uit tenminste vijf
verschillende disciplines. Met dit vruchtbare overleg-
resultaat meent de resonansgroep dat een zinvolle
infrastructuur tot stand is gekomen. De resonansgroep
meent dat hiermee het moment is gekomen dat zij
zich kan beperken tot de waakzaamheidsfunctie; de
verdedigingsfunctie berust bij de provinciale commissie.
Graafstroom., boerderij Gijbelandsedijk 119 te Brandwijk
Deze middeleeuwse boerderij staat al een groot aantal
jaren leeg en er is al in 1991 een sloopvergunning
verleend. Naar aanleiding van berichten dat
daadwerkelijk met de sloop zou worden begonnen,
heeft Heemschut contact gelegd met de eigenaar om
te kijken of de sloop nog is af te wenden. Het bleek dat
de eigenaar al enkele malen eerder geprobeerd had
een restauratieplan op te stellen, maar dat dit door de
teruglopende rijkssubsidiemogelijkheden steeds was
afgeketst. Met steun van Heemschut, de Rijksdienst
voor de Monumentenzorg, de gemeente Graafstroom
en de provincie Zuid-Holland wordt nu geprobeerd
alsnog een restauratieplan op te stellen dat haalbaar is.
De dreiging van de sloophamer is even afgewend.
Hardinxveld-Giessendam, sloop dijkhuisje Rivierdijk ISO
In Hardinxveld-Giessendam staat aan de dijk het pand
Rivierdijk 180. Dit pand was misschien niet heel fraai,
maar wel zeer kenmerkend en daarom opgenomen op
de gemeentelijke monumentenlijst. Het pand had
schade opgelopen als gevolg van de dijkverzwaring.
De eigenaar van het pand heeft de gemeente verzocht
een sloopvergunning af te geven. Heemschut heeft
hiertegen bezwaar aangetekend, met als belangrijkste
redenen dat de cultuurhistorische waarden niet zijn
33