heeft ingeboet. Zoals op afb. 6 te zien is, werd langs Kali- besar-west galerij-bouw voorgeschreven, waardoor de oud- Hollandse huizen aldaar in de verdrukking kwamen. In Nederland is men in de latere jaren steeds meer tot het besef gekomen, hoe belangrijk het behoud van het cultuur-historische stadsbeeld is, belangrijker misschien, dan het in stand houden van een op zich zelf staand specimen. Als dat specimen echter het enigste nog bestaande exemplaar van een bepaald type vertegenwoordigt, dan zijn ook weer geen moeite noch kosten te veel om het te behouden. Dat was het geval met het huis in de Binnen-Nieuwpoortstraat, weergegeven in afb. 17. Het is zonde en jammer, dat deze bijzondere gevel uit een periode van nabloei, mèt de gehele rij oude Compagnie's huizen, waarin het stond, moest vallen om plaats te maken voor karakterloze bouwsels. Het is echter weer verheugend, dat de Portugese buitenkerk met het zich daarin bevindende orgel in de jaren 1920-1921 geheel werd gerestaureerd en dat er af en toe weer diensten in werden gehouden. Met waardering mag ook vermeld worden de restauratie omstreeks 1920, uitgevoerd door de Oudheid kundige dienst, aan de Misigit Angké (zie Hoofdstuk VI, 2). Wat het cultuur-historische stadsbeeld betreft, mag met grote waardering gewag gemaakt worden van het streven van ir Karsten om in zijn, als adviseur van menig lokaal bestuur gemaakte stedebouwkundige plannen en verordeningen het behoud daarvan te bevorderen en mogelijk te maken. En hoe staat het nu met de publieke belangstelling, die zo onont beerlijk is? Omstreeks de eeuwwisseling herleefde bij een kleine groep intellectuelen te Batavia enige belangstelling voor cultuur-historische waarden. Deze ging allereerst uit naar oud porcelein, doch richtte zich later ook op het Compagnie's meubel. Er werden verzamelingen aangelegd en het was ver rassend, wat uit de kampongs ook uit Bantam te voor schijn kwam. Het is wel beschamend, hoe in het buitenland, speciaal in Engeland en zelfs ip Denemarken eerder belang stelling voor en bekendheid met deze speciale meubelkunst bestond, dan in ons land. Het is de grote verdienste van het echtpaar Oosterhoff, door het tonen van zijn collectie en door 152

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1954 | | pagina 155